Wrong (Short Story)

671 15 6
                                    

VB note: This is just a short story.Huhuhu bigla bigla nalang pumapasok sa isip ko.May 3 chapters pa and the epilogue.Lowls! nababaliw kasi ako sa sobrang emo ko nung isang araw.

Enjoy! Ppyong!

Why we can't love someone who's richer, more popular, more intelligent.Why we can't live without discimination.

There is a big difference in our lives.

But how can i stop loving this guy? In the first place i already loving him for a very long time.

There's a big difference between in my world to his world.

I'm just a nobody and his a someone.

His a star and i'm just a fan.

- Sabrina Suarez -

*krinnnnnnnnng!*

Umaga na! Huhuhu kailangan ko ng magready! Makikita ko na si Suho ko! Yup! Yung exo-k leader! Don't you dare claim Suho as your hubby! His already mine! That gei is mine !:p

Hahaha! charot! Ginawa ko na ang morning rituals ko.Eto na yung pinaka mahirap na part.

Wala akong mapiling isuot! Kailangan presentable ang itsura ko sa harap niya at sa mga brother-in-law ko no!

Ta-da!

Simple T-shirt lang ,pants at sneakers.Pano naman ito lang keribels ng budget ko! Halos hindi na ko kumain para lang ma-meet and greet ang exo no!

Hindi naman ako rich ass kids, tulad ng ibang exo-stan no.

*sigh*

Atleast may ipagmamalaki naman ako! Marunong akong magkorean no! Neh! Hangul! Korean Twang!

Ngumiti ako sa salamin "Annyeong Haseyo!" sabay bow, oh my gosh! Matagal ko tong pinag aralan eto na! Magagamit ko na yung mga pinag aralan ko!

Huh! Iskolar ako ng bayan no! U.P ako nag aaral no! Architecture! May dream house na nga kame ni Suho ko eh.

"Sabrina! Tanghali kana!" narinig ko yung sigaw ni mama, agad akong bumaba.Nakita ko si mama nahihirapan ka luluto para sa karinderya.

"Ma! Wag kang mag alala pagbalik ko asawa na ko ni Suho!" tumingin si mama sakin at tumawa

"Naku ang anak ko inlove na inlove sa koreanong hilaw! Osya! Sige dalin mo dito!" humalik ako sa pisnge ni mama at umalis na ng bahay.

* * *

Jusko! Ang haba ng pila! Gusto ko mauna sa pinakamalapit na stage! Nakipagunahan ako, wapakels ako kung may magalit!

Agad akong umupo sa pinakauna! Kinuha ko yung cellphone kong panahon pa ni tom and jerry.

May camera naman siya pero hindi HD! .5 megapixel palang ata to?

Wala akong pakielam atleast makikita ko siya! Mabilis ang oras nakita ko na siya!

Kumakanta, mejo napaiyak ako.Almost two years bago ko siya makita! Simula ng makilala ko sila, pinangako ko sa sarili ko.

'Makikita ko sila, kahit gano kahirap.'

Eto na! Lalo tuloy tumulo yung luha ko.Agad kong pinunasan , napanganga ako ng makita ko yung sarili ko sa screen.

Lumakas ang sigawan ng tao, habang ako nakatulala. Lalo akong nanigas ng makita kong nasa harap ko si Suho.

Ngumiti siya sakin, shit! Nahulog yung phone ko.Napatingin siya at inabot niya sakin.

He held my hands papunta sa stage.Nakita ko yung iba sigaw ng sigaw.

Wrong (Short Story)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon