ANNEM

ANLAŞILDI

- Bişeyim yok arkadaşlar endişelenmeyin bu kadar.

Bu cümleler Rüzgar'ın ağzından zorlukla çıkıyordu. En sonunda Rüzgar kendini tutamayıp ağlamaya başladı.

-Bu hayatta en değer verdiğim kişiyi kaybettim. Ya bi düşünsenize sabah sizi okula 'geç kalma' diye kaldıran bi anneniz yok, artık onun yemeklerini HİÇ yiyemiyeceksiniz,en acısıda ne biliyor musunuz? O güzel o ninni gibi sesini artik HİÇ duymayacaksın. Allah'ım kafayı yiycem ya ben ne yapcam annemsiz. En son ben uyuduğumda üstümü örtmüştü ve o güzel dudaklarıyla yanagimda bir öpücük kondurmuştu ilkilmiştim bir an. Ya daha dün yaşayan kadın şimdi... Benden özür dilemişti uyandırdım mı diye Allah'ım herşey rüya olsun uyanıyım artık bitsin bu kabus. Lütfen Allah'ım. Bidaha anneme sesimi yükseltmiycem 'of' demiycem Allah'ım aldım cezamı nolur Rabbim.

Nedense bir rüyada gibi hissetmişti hepsi kendini. Rüzgar harbiden de kötü görünüyordu. Dersinsu hafif hafif ağlamaya başlayınca Rüzgar hepsinden özür dileyerek "sizinde başınızı ağrıttım arkadaşlar" dedi ve orayı terk etti. Çağrı dudaklarını araladı bir şey söyliycekmiş gibi oldu. Ama sözcükler boğazında düğümlendi.
Zeynep:
-"Ne olacak simdi? Ağlıycakmıyız böyle silin şu göz yaşlarınızı sinir etmeyin beni."dedi ama bunları söylerken kendisinde ağladığından habersizdi.

Zeynep ve Derinsu aynı otobüsle gidiyorlardı. Ağlamaklı bir halde otobüslerini beklemeye koyuldular. Artık akşam olmuştu. Çağrı'da onları kız başına yalnız bırakmak istemezdi. Otobüs gelince Çağrı ikisiylede vedalaşıp evine doğru yol aldı. Bu gece dördü içinde çok zordu.

Sabah uyanınca okula hiçbirisi gelmemişti. Aradan bir hafta geçti. Zeynep Su'yu arayıp;

-Bir şeyler planlasak iyi olacak Rüzgar'ı ara ve ona okulun oraya gelmesini söyle. Belki kendini iyi hissetmesinde yardımcı oluruz.

Su ailesiz büyümüş bi kızdı. Yetiştirme yurdunda büyüyüp reşit olunca da ölen dedesinden kalan büyük mirasla kendine kutu gibi minicik bir ev almıştı.

Bu fikir Su'nun hoşuna gitmemişti. Reddederek Onunla özel konuşmak istediğini belirtti. Zeynep kabul ederek Su'nun evine gitti. Su hiç iyi görünmüyordu. Su;

-Zeynep nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Bu zamana kadar hepinizden sakladım. Ama sanırım zamanı geldi.

Zeynep iyice endişelenmiş tek kelime bile etmeden Su'yu pür dikkat dinliyordu.