Prologue

2.1K 34 5
                                        

"Madilim ang paligid, Hindi ko maaninag kung nasaan ako.


"Gubat"



Oo nga "Gubat"



"Bakit ako nandito? Tanong kosa aking sarili.



Hindi ko namalayan na nakatali na pala ako. Gumalaw ako at naramdaman ko nalang na masakit ang likod ko.


*FLASHBACK*

Nasa Librarian ako nung time nayun. Bigla nalang akong tinawag ni "Ma'am Valdez".



"Angel" Pwede mobang ilagay ang mga papel nato sa Principal Office.


"Opo Ma'am" mabilis kong sagot kay ma'am Valdez.



Iniwan ko muna ang gamit kosa Librarian dahil mabilis lang naman ako.



"Umalis Nako". Dala-dala ko ang mga papel.



Habang papalapit ako sa principal office. Narinig kong nag-uusap ng seryoso si "Maam Ellise" at si "Mr. Hernandez" ang aming principal.



Naguguluhan ako dahil nagtatalo ang mga ito.



Lumapit ako ng lumapit para mas marinig kopa ang kanilang pinag-uusapan.



"Hindi maaari ang gusto mo, madaming madadamay. Matapang na sagot ni Ma'am Ellise.



"Wala na tayong magagawa kailangan natin silang Pag ------?



"Hindi kona narinig ang huling sinabi ni Mr. Hernandez".



Bigla nalang akong nahilo ng maramdaman kong may malakas na bagay ang tumama sa likod ko.



Ito ang naging dahilan ng pag-bagsak ko.

*END OF FLASHBACK*

"Gising kana pala.?




"IKAW"
.
.
.
.
.
.

"Hindi ako makapaniwala sa aking nakita".


"Bakit ako nandito?




"Bakit moko dinala dito?




Sunod na sunod na tanong kosa kanya.




"Tulong - Tulong - Tulong". Tulungan nyo ako. Nanginginig na pagsigaw ko.




Kahit anong gawin mong pagsigaw walang makakarinig sayo.




"Nanahimik nalang ako". Kitang-kita sa kanya ang Bumabalot na itim na "Aura".




Tumahimik ang paligid ng ilang segundo.




Nagulat ako ng may nilabas siyang matilos na bagay. Hindi ko mawari kung ano ito, parang kutsilyo.




"Anong gagawin mo? Hindi pako handa. gulat na sabi kosa kanya.




"Masyado kakasing Chismosa". kung hindi ka nakinig, hindi ka sana madadamay.




Tumahimik ulit ang paligid. Kasabay nito ang malamig na himig ng hangin.




Hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang luha ko.




Pano bayan huwag nanating patagalin to.




"Magpaalam kana".




"Sag-lit". hindi kona napagpatuloy ang sinabi ko.




Naramdaman ko nalang na may matilos na bagay ang tumusok sa Tiyan ko.




D

E

M

O

N

Y

O

ka.




Hindi mo maaaring malaman.




Paalam mahal kong "ANGGEL".

The Last SectionWhere stories live. Discover now