Արագ պատրաստվեցի, նախաճաշեցի և շտապեցի դպրոց: Ճանապարհին ինձ մոտեցավ Քրիսը։
- Բարև Ջոյ,-մեղմ ձայնով ասաց նա:
- Բարև,- երեկվա մեր հանդիպումից մի փոքր կարմրելով ասացի ես:
- Հուսով եմ դեմ չես, որ միասին գնանք դպրոց:
- Չէ դեմ չեմ,- ժպտալով պատասխանեցի ես:
Մենք քայլում էինք առանց խոսելու: Ես շատ եմ զարմանում նրա այս պահվածքից: Սիրտս նրա կողքին արագ է աշխատում, անգամ վախենում եմ, որ նա կարող է լսել սրտիս աշխատանքը:
- Ջոյ, ինչի՞ ես այդքան սառը իմ հանդեպ,-խաղտելով լռությունը հարցրեց նա:
Ես չգիտեի ինչ պատասխանել, նա չգիտի իմ զգացմունքների մասին և հուսով եմ չի իմանա:
- Ա..այսի՞նքն,-կմկմալով հարցրեցի ես:
- Դե օրինակ դպրոցում, անգամ դեմքիս չես նայում, անկեղծ ասաց շատ ժամանակ մտածում եմ, որ դու ինձնից վախենում ես, ինչքան հնարավոր է հեռու ես պահում քեզ։
- Քրիս մենք հասանք դպրոց,- փորձեցի շեղել խոսակցությունը:
- Ես ուզում եմ իմանալ, Տաոն քեզ նեղացնու՞մ է։
- Ոչ, ամենեւին,- վստահ պատասխանեցի ես:
- Լավ, արի բարձրանանք լսարան,-ասաց Քրիսը:
Երբ մտանք լսարան բոլորը տարօրինակ հայացքով մեզ էին նայում:
- Ինչ-որ բան այն չէ՞,-կոպիտ ձայնով հարցրեց Քրիսը;
- Ոչ, ամեն ինչ նորմալ է,- ասաց Մինհոն:
Ես մոտեցա Ջենիին, հանկարծ բոլոր աղջիկները հավաքվեցին մեզ մոտ.
- Ջոյ, դուք ինչ է, ընկերությու՞ն եք անում,-հարցրեց Բորամը:
- Իհարկե ոչ,-կոպիտ ձայնով ասացի ես:
- Իսկ ինչի՞ եք միասին գալիս դպրոց,-ժպտալով հարցրեց Արումը:
- Ուղակի նա առաջարկեց միասին գալ:
- Ջոյ, խնդրում եմ հեռու մնա նրանից,- անհանգիստ տոնով ասաց Լիսան:
- Ինչու ես այդպես ասում Լիսա։
- Ես համաձայն եմ նրա հետ,- ասաց Ջենին:
- Ինչի՞ եք բոլորդ այդպես խոսում, Քրիսը շատ լավն է,- մի փոքր զայրացած տոնով ասացի ես:
- Դու այդպես ես մտածում, որովհետև սիրահարված ես Ջոյ,- միջամտեց Լիսան:
- Թույլ տվեք ես ինքս որոշեմ խոսեմ նրա հետ, թե ոչ։
- Լավ Ջոյ, դա քո որոշումն է, բայց ես չեմ ուզում, որ հետո փոշմանես այդ որոշման համար,- ասաց Ջենին:
- Աղջիկներ հերի՛ք է խոսեք,- կոպիտ ձայնով ասաց ուսուցչուհին:
- Կներեք,- միաբերան ասացինք բոլորս:
- Երեխաներ, ուզում եմ ձեզ ասել, որ մենք վաղը գնալու ենք անտառ, այնտեղ մեկ օր կմնամք վրաններում և կվերադառնանք, և հետո ես ձեզ կծանոթացնեմ բազմաթիվ նոր բույսերի հետ,- ասաց մեր ուսուցչուհին:
- Ինձ թվում է հետաքրքիր կանցնի,- ասաց Մինհոն:
- Ջին, հուսով եմ ուտելիքը դու կապահովես,- ծիծաղելով ասաց ուսուցչուհին:
Մենք բոլորս շատ ուրախ էինք: Որոշեցինք դասերից հետո աղջիկներով գնալ զբոսնելու, ես զանգահարեցի եղբորս, որպեսզի թույլտվություն ստանամ:
- Կուկ, կարո՞ղ եմ դասընկերներիս հետ գնալ զբոսնելու,-հարցրեցի ես:
- Ոչ։
- Եղբայր, խնդրում եմ,- փոքր երեխայի ձայնով ասացի ես:
- Լավ, բայց ես նույնպես կմիանամ ձեզ։
- Լավ:
- Ջոյ, եղբայրդ թույլ տվե՞ց,-հարցրեց Արումը:
- Այո, բայց նա էլ է գալիս մեզ հետ,- տխուր ձայնով ասացի ես:
- Հոսոկն ու Տաոն նույնպես գալիս են մեզ հետ,- տխուր ձայնով ասաց Բորամը:
- Իսկ Ջինը չի՞ գալիս,- հարցրեց Ջենին։
- Ջինը ընտանիքի հետ ընթրիքի էր հրավիրված, չկարողացավ մեզ միանալ,- ասաց Լիսան:
Ես տեսա, թե ինչպես Ջենին տխրեց։ Նա հաստատ հավանում է Ջինին։
- Ջենի մի տխրիր,- գրկելով նրան ասացի ես:
***
Մենք արդեն այգում ենք, սպասում ենք Կուկին: Դուք չեք պատկերացնի, թե նա ում հետ եկավ...
YOU ARE READING
Միջահասակների կյանքը
RandomԱյս պատմվածքը Ջոյի մասին է : Ջոյը սովորում է Սեուլի դպրոցներից մեկում : Նա սիրահարված է իր դասընկերներից մեկին ով ցանկանում է նրան օգտագործել: Եթե ձեզ հետաքրքրեց ապա շարունակությունը կիմանաք պատմվածքը ընթերցելուց հետո : ♥♥♥