Միջահասակների կյանքը

մաս 6

***
Մենք արդեն այգում ենք, սպասում ենք Կուկին:
Դուք չեք պատկերացնի թե նա ում հետ է գալիս: Նա Սեմին վերցրել է իր հետ:
Բոլոր աղջիկները գնացին նրան ընդառաջ, նրանք բոլորը շատ են սիրում Սեմին:

- Փոքր եղբայրդ քեզ շատ նման է,- ասաց Տաոն:

- Գիտեմ,- կոպիտ պատասխանեցի ես:

- Բարև Կուկ,-ժպտալով ասաց Հոսոկը:

- Բարև,-պատասխանեց Կուկը:

- Դե եկեք քայլենք դեպի այգի,-ժպտալով ասաց Տաոն:

Մենք բոլորս բարձր տրամադրությամբ քայլում էինք, ես որոշեցի Կուկին ասել, որ վաղը գնալու ենք անտառ:

- Կուկ, ուզում եմ քեզ մի բան հարցնել, խնդրում եմ ասա, որ քո պատասխանը դրական է լինելու,-ժպտալով ասացի ես:

Բոլորը ուշադիր մեզ էին նայում:

- Ասա ինչ պետք է հարցնես:

- Դե բանն այն է, որ մենք վաղը պետք է դասարանով անտառ գնանք և այնտեղ գիշերենք, թույլ կտա՞ս ես էլ գնամ։

- Իհարկե ոչ, Ջո՛յ,-կոպիտ ձայնով ասաց նա:

- Կուկ, ես ուշադիր կլինեմ նրա հանդեպ,- միջամտեց Հոսոկը:

- Իսկ եթե նրան ինչ-որ բան պատահի։

- Ի՞նչ պետք է նրան պատահի, եթե մենք միասին ենք լինելու,-ժպտալով ասաց Լիսան:

- Լավ համոզեցիք,-ծիծաղելով ասաց Կուկը:

-Շնորհակալ եմ եղբայր...

Մոտ երկու ժամ քայլելուց հետո մենք վերադարձանք տուն:

***
Առավոտ արթնացա Ջենիի զանգից.

-Ջոյ, արագացրու մենք ձեր տան մոտ ենք:

-Ջենի, մենք ո՞վ։

- Դե ամբողջ դասարանը:

-Դու ինչ է լո՞ւրջ ես խոսում,-զարմացած ասացի ես:

- Աագացրու, Միսիս Ինեան արդեն զայրանում է:

-Լավ, գալիս եմ,-ասացի ես և անջատեցի հեռախոսը:

Արագ պատրաստվեցի և դուրս եկա:

***

Մենք արդեն անտառում ենք, այստեղ ամեն ինչ շատ գեղեցիկ է, կցանկանայի այստեղ հավերժ մնալ:

Քրիսի կողմից:

- Տաո, ես քեզ հետ խոսելու բան ունեմ։

- Ասա, ի՞նչ պետք է ասես։

- Ուղղակի ուզում եմ ասել, որ ես այսօր ցանկանում եմ Ջոյին դարձնել իմը։

- Դու չե՛ս անի նման բան, Քրի՛ս,- ձայնի տոնը բարձրացնելով ասաց Տաոն:

- Սխալվում ես եղբայր, ուզում եմ զգուշացնել, որ ճանապարհիս չհայտնվես:

- Ես նրան ամեն ինչ կպատմեմ, Քրիս:

- Չեմ կարծում, որ դու ուզում ես Բորամին կորցնել, և հետո, նա քեզ չի հավատա եղբայր։

- Չփորձես դիպչել նրան,-գոռալով ասաց Տաոն:

- Դա արդեն ես կորոշեմ,-ասացի ես և գնացի Ջոյի մոտ:

Ջոյի կողմից:

Բոլորը ինչ-որ գործով էին զբաղված, իսկ ես մի անկյունում նստած նայում էի երկնքին: Հանկարծ ինձ մոտեցավ Քրիսը.

- Դու նո՞ւյնպես կարծում ես, որ երկինքը շատ գեղեցիկ է,- մեղմ ձայնով հարցրեց նա:

- Ա..այո,-զարմացած պատախանեցի ես:

- Կուզե՞ս գնանք մի փոքր զբոսնելու, ես այս անտառ հաճախ եմ գալիս, քեզ գեղեցիկ վայրեր ցույց կտամ:

- Մեծ հաճույքով կգայի, բայց Միսիս Ինեան չի թողնի,-տխուր ձայնով ասացի ես:

- Քրիս և Ջոյ, հերի՛ք է խոսեք, գնացեք փայտ բերելու, շուտով մութը կնկնի, իսկ մենք խարույկի համար փայտ չունենք,- ասաց միսիս Ինեան:

- Միսիս Ինեա, ես կգնամ Քրիսի հետ,- ասաց Տաոն:

- Դու ավելի լավ է գործովդ զբաղվիր,-ասաց Բորամը:

- Ոչ, Տաո նրանք որպես պատիժ են գնում փայտ բերելու,- ասաց Միսիս Ինեան:

***

Մենք անտառում ենք, ես մրսում եմ, քանի որ հագիս վերնաշապիկ է շորտի հետ:

- Քրիս, այսքանը բավարար է, որի վերադառնանք,-դողալով ասացի ես:

- Ջոյ, չէի ուզում քեզ ասել, բայց ինձ թվում է մենք մոլորվել ենք...