My Guardian Demon

•Ch.3•

Άλλη μια μέρα σχολείο.Ξύπνησα και μια ματιά έξω απ' το παράθυρο ήταν αρκετή για να καταστρέψει την διάθεσή μου.

Βροχή.

Έβρεχε καταρρακτοδώς και το τζάμι του παραθύρου μου είχε θολώσει απο τις πολλές μικρές σταγονίτσες και την άφθονη υγρασία.

Με δυσκολία σηκώθηκα απ' το κρεβάτι,έβαλα βιαστικά ένα παλιό τζιν και ένα φούτερ και ,αφού χαιρέτησα τους δικούς μου,ξεκίνησα για το σχολείο.

Δυστυχώς, δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο πολύ έβρεχε και έτσι δεν είχα μαζί μου ομπρέλα.

Ετσι, άρχισα να τρεχω με μανία προς το σχολείο χωρίς ωστόσο να προσέξω μια μεγάλη λακούβα στο δρόμο αφού η τεράστια κουκούλα του φούτερ μου είχε πέσει μπροστά στα μάτια μου με  αποτέλεσμα να πέσω και να τσακιστώ κανονικά.

Το τζιν μου σκίστηκε και ένιωθα κάτι ζεστό στην περιοχή κάτω από την μύτη μου να τρέχει.

Τέλεια,,μάτωσε η μύτη μου. Σκέφτηκα όσο έψαχνα απεγνωσμένα ένα χαρτομάντιλο στην τσάντα μου.

Σε λίγη ώρα έφτασα στο σχολείο και έτρεξα κατευθείαν στο γραφείο της νοσοκόμας.

Ακουγα κάποιον να φωνάζει και οι φωνές γίνονταν όλο και πιο έντονες όσο πλησίαζα την πόρτα.

Πιάνω το πόμολο και το γυρνάω αποφασισμένη αφού δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο εκτώς αν είχα σκοπό να λερωθώ παντού με αίματα

Ανοίγοντας την πόρτα  αντικρίζω, έναν εξοργισμένο νεαρό με ξανθά μαλλιά να χτυπάει με δυναμη  τον  τοίχο.

Δεν μπορώ να καταλάβω ποιος είναι αφού η πλάτη του είναι γυρισμένη σε μένα και από ότι φαίνεται δεν έχει καταλάβει την παρουσία μου.

Ξεροβήχω νευρικά

Και μόνο  τοτε το αγόρι γυρνάει προς τα μένα, τότε καταλαβαίνω ότι είναι ο Aroon White γνωστός και ως ο οξύθυμος αρχηγος της σχολικής ομάδας ποδοσφαίρου,που μάλλον είχε άλλη μία απο τις περίφημες εκρήξεις θυμού του.

Βέβαια,για να λέμε και την αλήθεια,είναι ένα από τα πιο εμφανίσιμα αγόρια του σχολείου, με τις ξανθιες και πάντα προσεγμένα ατιμέλητες ξανθιές μπούκλες του και τα σκούρα γαλανά μάτια.

Ωστόσο,αυτό που με εντυπωσιάζει είναι ότι παρ' όλο που έχει "όλο το πακέτο" και συνεχώς περιτριγυρίζεται από χαζές κοπελίτσες,σπάνια τους δίνει σημασία,κάτι που,κατά τη γνώμη μου,μαρτυρά είτε έναν υπερβολικά υπεροπτικό είτε έναν εντελώς προσγειωμένο και ώριμο νέο

Δεν είχα καταλάβει ότι τόση ώρα τον κοίταζα σαν καμία ξελιγομένη κοπελίτσα που δεν έχει ζωή . ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ.

Θεέ μου τι ρεζίλια πρωί πρωί.

"Εμμ... Η νοσοκόμα που είναι; Εννοώ ήταν εδώ πριν η έχει δουλειά γιατί αν έχει δουλεια με εσένα μην ενοχλω δεν είναι κάτι απαραίτητο μπορώ να τη βρω μετά που θα είναι ελεύθερη" είπα τόσο γρήγορα που αμφιβάλλω αν κατάλαβε τι είπα

"Έρχεται, έχει πάει να φέρει γάζες " είπε σε πιο ήρεμο τόνο παραδόξως ,και κοίταξε  τα χιλιοχτυπημένα πόδια  του

Κοίταζα νευρικά τα φθαρμένα παπούτσια  μου και κατευθύνθηκα προς την καρέκλα δίπλα στο γραφείο προσευχόμενη να μην πέσω απο την αμηχανία μου.

Χύθηκα στην καρέκλα και μία άβολη ησυχία απλώθηκε στο δωμάτιο.

×See you later alligators×

~Στο  gif ο Aroon~

°Vote & comment°

👑