Uyandığımda saat 8.30'du telofonuma baktığimda 10 dk önce kapatmış telofonu. Neden benim olduğum bildiği halde telofonu acıyor, hala cevap bulamdım neyse hayatımda uyandığım en huzurlu sabahtı diyebilirim: telofonda onunla beraber uyuduk,beraber nefes seslerimizi dinledik... Elimi yüzümü yıkadiktan somra baktımki evdenn kimse uyamamış bende bu huzurluluğun, mutluluğun üstüne annemlere surpriz hazırlıyayım :) kahvaltı hazırladim( kahvaltı hazirlamak hayatımda en nefret ettiğim şeydir.) Kahvaltı hazirladıktan sonra annemleri uyandırdım ve annemler çok şaşırdı,ablam bu mutluluğunu neye borcluyuz dedi benim yüzüm kızarmış hemen ablam sanırım her halimi anlıyordu. Kahvaltı yaptıktan sonra toplama işlerini ablama bırakıp kactım :) direk televizyonun karşışına geçtim, bugün canım dışarı çıkmak istemiyordu.Merveyi çağırdım oturmak için bizim eve oda mağlum üniversite sınavına hazırlandığı için ders çalışcağını soyledi, demmeki bugün cok sıkılıcam telofonumdan galariyi actım emrenin fotoğraflarına bakmaya başladım yalnız birsey farkettim gözlerim dolmadı,cünkü bugün onun sayesinde çok mutluyum her akşam arıyacağım artık ama bir sorun var telofonlarımı açacak mı? Neyse orasını sonra düşünürüz şimdi mutluluğuma bakıyorum:) evde oturmaktan sıkıldım artık kulaklığımı takıp, bisiklet sürmeye gittim 2 saat filan gezdim sonra nilgün aradı tabiki yine kerimden bahsetti oda çok özlemiş kerim'i ama yapcak birşeyimiz yoktu,birşey farkettim ki emre ve kerim yakın arkadaştı ve biz nilgünle(yakın arkadaşız) aynı duyguları paylaşıyoduk tesadüf olabilirmi yaşadıklarımız neyse olucağı varsa olur herşeyin. 1 saat herzamanki gibi gıybet yaptık saate baktığımda saat 7 olmuştu telofonu kapattiktan sonra eve gittim direk Annemler akşam yemeğini hazırlamışlar, yemeğe yiyip uyumayı düşünüyodum bugün fazlasıyla yoruldum cünkü yemeği filan yedik masayı topladık sonr odama gittim uyumak için aklıma emre geldi bi sesini duyayım dedim ve herzamanki gibi özelden aradım ve ilk defa konuştu dediği şey de "konuşmucaksan niye arıyosun" dedi ben sesimi bile cıkarmadım aslında sormak istedim ama soramadım, telofonu kapattım hergun ki gibi yine ağlamaya başladım, ağlarken yavaş yavaş gözlerim kapanmaya başladı ve sonrasını hatırlamıyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bana Git Deme..
RomanceZorlu bir yol üzerinde ona aşık olan bir kız ve bu kızı sevmeye çalışan bir erkek . Bizim hikayemiz tesadüflerle başlamıştı ama bu onun farkında değildi ama zamanla olucaktı gün gelicek Oda anlıyacaktı....
