Chapter 1.2

2K 26 7
                                    

Jao's POV

Masarap kasama si Ellaine, nung una akala ko masungit, pero mabait pala at palangiti. Pakiramdam ko nga gusto ko na siya.

Nagwawalis si Ellaine sa harap ng bahay ng lola niya ng may mapansin siyang lalaki na nagdidilig ng mga halaman. Pamilyar ang lalaki lalo na ang suot nitong slippers. Nagtataka man ay itinuloy na lamang ni Ellaine ang pagwawalis.
Natapos magwalis si Ellaine at dumiretso ito sakanyang kwarto upang mag online sa facebook. Nagulat siya dahil sa tawag ng lola niya mula sa sala.

Anya dijay lola? (Ano po yun lola?-Ellaine
Adda bisitam.(may bisita ka)-Lola

Jao- Hi!
Ellaine- Jao? Pano mo na...
Lola- Kapitbahay natin sila Ellaine

Ellaine's POV

Nagulat ako sa pagdating ni Jao, hindi ko maintindihan pero pag nakikita ko siya laging pumpintig ng mabilis ang puso ko. Para akong ewan sa naging reaksiyon ko. Ano ba to? Bakit ba? Kami ba?

Jao- Hi!
Ellaine- Jao? Paano mo na...
Lola- Kapitbahay natin sila Ellaine.

(pag-alis ni lola)

Ellaine- Anong ginagawa mo dito? (Pakipot)
Jao- dinadalaw ka (killer smile)

(Kinilig ako)

Ellaine- Bakit naman?
Jao- Wala lang, gusto lang kitang makita
Ellaine- (Speechless) pero nakangiti
Jao- O, wala ka bang sasabihin?
Ellaine- Ah.. e... ku-ku-kumain ka muna. (sabay abot ng cake sakanya)
Jao- Salamat.
(Nakangiti pa din si Jao! Ang gwapo pala ng lalaking to sabi ko sa isip ko.)

Jao- So, kailan uwi niyo?
Ellaine- Next Week na (pilit ngiti)
Jao- smile (sad eyes). Ganun ba? Tara!
Ellaine-Saan?
Jao-Basta! (Excited)

(dinala niya ako sa Park)

Jao- Eto first treat ko sayo.
Ellaine- Kahit first treat mo to Jao. Hindi ko to makakalimutan.

Namasyal kami sa park at kumain ng iba't-ibang pagkain kasama na ng niluto ni Lola.

Napakasaya ko ngayon dahil kasama ko ang lalaking nagbigay ng kulay sa boring kong buhay sa Manila.

Kahit alam ko na malabo akong makabalik sa Baguio next year. Pinili ko pa ring maging close kay Jao dahil masaya ako pag kasama ko siya.

Marami kaming napag-usapan ni Jao tungkol sa'kin at sakanya.

Natapos ang bonding namin at hinatid niya ako sa bahay bago siya umuwi. Binigyan niya ako ng isang halik sa kamay na hinding hindi ko makakalimutan.

Jao's POV

Bumisita ako sa bahay ng Lola ni Ellaine. Wala si Ellaine sa sala nila.

Jao- Hi!
Ellaine-Anong ginagawa mo dito?
Jao- dinadalaw ka (sabay smile)

Nginingitian ko pa din siya.

Ellaine- Bakit naman?
Jao- Wala lang, gusto lang kitang makita
Ellaine- (Speechless) pero nakangiti
Jao- O, wala ka bang sasabihin?
Ellaine- Ah.. e... ku-ku-kumain ka muna. (sabay abot ng cake saakin)
Jao- Salamat. (nahihiya)

Jao- So, kailan uwi niyo?
Ellaine- Next Week na (pilit ngiti)
Jao- smile (nalulungkot). Ganun ba? Tara!
Ellaine-Saan?
Jao-Basta! (Naexcite ako)

Dinala ko siya sa park kung saan kumain kami ng iba't-ibang foods. Nagbicycling din kami at lahat ng pwede naming gawin. Ipinaramdam ko sakanya ang saya at hindi ko ipinakita na nalulungkot ako sa pag alis niya.
Inihatid ko siya sa bahay nila bago ako umuwi.

Malalim na ang gabi pero d ako mapakali parang ayaw akong patulugin ng nararamdaman ko kay Ellaine. Kailangan masabi ko na ito.

Kinabukasan, dali-dali akong bumangon para mapuntahan si Ellaine at masabi ang nararamdaman ko pero di ko sila inabutan sa bahay ng lola niya. Sa pag-asang mahahabol ko pa, sumakay ako ng taxi papuntang bus/van terminal.

Nakarating ako at paandar na ang bus at nasa loob na nito sina Ellaine. Humahabol ako at kumakaway sa tapat ng bintana kung saan nakaupo sina Ellaine.

Ellaine's POV

Gabi na.. Pero di ako makatulog, parang meron akong ayaw iwanan sa lugar na'to parang gusto ko nang dumito muna.

Dumating ang umaga at umaasa akong makikita ko si Jao for tge last time. Pero wala, kaya naghanda na ako at umalis na kami nina mama.

Nakarating kami ng maaga sa terminal at sumakay sa bus. Pag andar ng bus, may lalaking humahabol at kumakaway sa tapat ng bintana ko. Si Jao! Tama, si Jao!

Ellaine- Manong sandali lang po!! (Pabulyaw kong sabi sa driver)
Miriam- Bakit?
Ellaine- Ma mauna ka na, hintayin mo ako sa kahit na anong bus stop sa La Union o Pangasinan.

Tumakbo ako pababa at nakita kong nakaluhod si Jao at lumuluha.

Ellaine- Jao?

(Tumayo si Jao at bigla akong niyakap)
(Lumuha na din ako)

Jao- Hindi ako mapakali Ellaine, bago ka umalis gusto ko malaman mo na may gusto ako sa'yo at handa akong maghintay.
Ellaine- Jao ( naiiyak na ewan), ako din mula nung makilala kita sumaya ang buhay ko kaya sana pagbalik ko, ako pa rin ha? Gusto din kita pero kailangan ko munang umuwi para maipagpatuloy ang pag-aaral ko. Pagbalik ko, magkita tayo agad.
Jao- Promise Ellaine! Ikaw lang!

Ibinigay niya sa akin ang isang kwintas kung saan nakalagay ang pangalan ko.

Itutuloy....

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Mar 31, 2017 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

FIRST LOVE NEVER DIESTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon