bölüm 2

210 11 0
                                    

soku birazda olsun atlatnca annemin kulgna egilip "miras falan istemiyorum ben bunla hayatta nisanlanmam" dedm annem cevap vermek yerine kolumu cmckladı "ahhh" diye inledigimde herkez bana baktı sonra tekrar konusmaya basladılar ben olanlardan nasl kurtulurum diye düsünürken annemin sesiyle kendime geldm "pardan duymadm" dedim "burakla ckıp yukarda konussanza kzm" dedi annem "yok ben....." sözümü kesen burak olmuştu "iyi olur aslnda nisanlmı tanımak isterim" bunu söyleyen beni rezil etmek amacyla dünyaya gelmis buraktı hadi canmmm...

benim de kabul etmekyen baska sansm kalmamıstı ayaga kalkp merdivenlere yöneldim ve ckmaya basladm odma geldigimde kapyı ack braktm girmesi icin iceri girince kapyı kapattı.

camın önündeki koltuga oturdum oda karsma oturdu.

bi süre sonra sessizligi bozan ben oldum "ıhm" dikkat cekmeyi basrdgmda "bak burak biz senle hic iyi anlasamyoruz" dedim "ee??" "yani diyorumki sen ailene desen bu is olmaz falan" yalvaran gözlerle ona bakyodum "kusura bakma bebegim ailenin seni mirasla tehtit ettigini biliyorum benimde farklı bi durumum yok yani o nisan bugün olcak ama istersen bi anlasma yapabiliriz" ilk baslarda pek ilgimi cekmesede sondedigi baya ilgimi cekmisti "seni dinliyoru?" dedim "bizim nisanlandgmızdan kimsenin haberi olmasın okuldada birbirimizden uzak duralım sadece ailemiz bilsin" vayyyy be bu cocukta beyin varmşta ben farketmemisimmm

"anlaştık" dedim.

bi süre daha oturduktan sonra assagya indik aileler sohbet ediyolardı annem bizi görünce "tam zamanında cocuklar hadi yüzükleri takalm" annemin benden kurtulmaya calstıgını düsünüyorum artkk

SABAH

sabah uyandıgmda herseyin rüya olmasını isterdim fakat sadece istedim cünkü hersey gercekti.

yataktan zor bela kalkp banyoya gittim duş alıp kendime geldikten sonra aşşagıya indim hic kahvaltı yapcak halde deildim annemi öpüp evden cktm okula yürüyerek gitmeye karar verdim hem zamanda gecerdi kulaklıgmıda taktmdı ohhh misss

***

okula geldigimde hersey normaldi bu iyiydi hem bizimkilerin yanına kantine gittim ve oturdum bi süre sonra bende sohbete daldgmda zilin caldgını zor bela farkettim hzlı hızlı yürürken birden biseye carptm ve düstüm kafamı kaldırdıgmda ........

heycanlı bölümde kestim dimii bende sizi seviyorum :) acaba kimdi carptıgı kisiiii kimdiii ????

Baş belasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin