Baş belası

bölüm 7

bütün akşam boyunca buraktan kaçtım allahm benim kalbim varya... bu göt korkusu of off..

yemeklerimizi yedikten sonra hep beraber oturuyoduk herkez birbiriyle sohbet ediyodu bende ellerimle oynuyodum birden burak konuşmaya başladı "efendindim biz dsarı cka bilirmiyiz?" dedi "tabi canm ckın mevsim kal hazrlan canım "

bazen üvey evlat muamelesi görüyom gerçekten olum akşam akşam insan kznı bi erkekle gönderirmi helede bu buraksa ..

ben itiraz edemedim çünkü burakla annem bi bakış attılarki anlatlmaz yaşanır o derece

ben dşarı cıknca burakta arkamdan geldi arabaya bindi yontulmamış odun işte ne olcak...

sinirimi iceri atarak arabaya bindim

araba durdugunda etrafta yaşam belirten hiç bisey yoktu ve ben yusuf yusuf atyodum biraz beklediktem sonra burak arabadan indi benim hic inmeye niyetim olmadgı icin arabada oturmaya devam ediyodum birden kapm açıldı bi hşımla burak beni çekti kabıyı kabattı -kırmışta ola bilir -

beni arabayla kendi arasına aldı. hayatm film şeridi gibi önümden geçti burak bana öyle bakıyoduki birden bana bi cesaret geldi ve konuşmaya başladım "bak beni lütfen öldürme daha cok gencim" dedim

öldür abi öldü kurdugu cümleye bak malım

sen sussama sürtük ic ses ha bide bana bise olursa sende yok olursun canm ikimizin hayatı icin ugrasyom

sonunda senden kurtulmak varsa ben varım valla

ya bi git

ben iç sesimle kavga ederken burak hala ceva vermemişti sonra birden konuşmaya başladı "....."

haha yaşasın kötülük :)) neyse canlarm biliyom biraz küfür yedim galiba ama ben yinede sizi seviyom iste sevgi böle bise :))

neyse begenilerinizi ve olmayan yorumlarınızı bekliyo :( bu gidisle hic olmıycak galiba :(