Lorenzo's Pov
"I found her. Thank you for the informations Eugene, anyways what could I do for you?....Er, a Macbook? You do really like collecting it, huh? Anyways, I'll send it to your condo tomorrow...Bye."
In-end ko na ang call namin ni Eugene at lumabas na ng unit ko. I knocked at Jessi and Lorenzo's unit three times.
"Hey, Lui." bati ni Lorenzo. Even though lalaking-lalaki ako, I admit na gwapo si Lorenzo. He has a blue hair dye that made him look so stunning, no wonder kung bakit pinana siya ni Jessi.
"Hey. Andyan ba si Jessi?"
"Yeah. Bakit? What do you need to her, Lui?" sabi niya at iniba ang tono ng kanyang boses pagdating sa pangalan ko. Nakakaramdam ako ng selos sa mga mata niya. Dahil don, I made a huge move, I smirked at him and open the door widely. After I opened the door widely, I was so shocked for what I saw.
"Je-Jessi!" I shouted her name. She was only wearing her pony tail and her undies! I looked at Lorenzo's way who is now wearing his famous smirk. If I can only see my face right now.
"Lui, im so sorry. I didn't mean to." rining kong tugon ni Jessi na ngayo'y nakasuot na mg pangitaas at pangibaba. Hinilamos ko ang mukha ko gamit ang aking mga palad na ngayo'y nanglalamig na kanina pa.
"Don't ever do that again, especially when you know that there are guys." tugon ko. Tumango siya at pinaupo ako sa isang upuan. I took a deep breath a placed my both hands in the table.
"Anyways, im new in this place and plus I had no friends actually, so?" sabi ko habang niraise ang isa kong eyebrow.
Nagtingin silang dalawa at bumulong.
Jessi's Pov
"Anyways, im new in this place and plus I had no friends actually, so?" sabi ni Lui habang niraise ang eyebrow niya. Nagkatinginan kami ni Lorenzo at bumulong.
"Dito mo na ata malalaman kung papaano ka niya naging kaibigan. So, agree kaba?"
"Oo nga ano. Sige sige, sundin nalang natin plano natin."
"Oo nga pala, tungkol kanina. Pft hahahaha nakakatawa yung reaction ni Lui, yun pala weakness niya hahahahhaah." tawa ni Lorenzo ng napakahina. Binalik na namin ang tingin namin kay Lui na ngayo'y naman titig na titig sa aming dalawa ni Lorenzo.
"Ehem! So, agree na kami na maging kaibigan mo kami. Pero ang pinaka-unang tanong ay bakit?" pagtatanong ko ng maayos at tinagilid ang aking ulo.
"Una sa lahat, kaya ko gusto kayo maging kaibigan ay dahil mabait kayo, nakakatawa, masiyahin, at hindi katulad ng ibang tao na kj."
Napatigil ako. Kaylan ba siya magpapagkatotoo huh?! Alam ko namang may kailangan siya sa amin pero ano?!
"Teka teka nga muna. Ano ba muna ang kailangan mo sa amin ni Lorenzo? Tsaka, alam ko namang walang gustong makipagkaibigan sa amin eh?!" giit ko at ipinalo ang aking mabibigat na kamay sa may lamesa. Sa totoo lang, lara kaming nagmemeeting na ewan.
Tumayo siya sa kinakaupuan niya at ngumisi.
"You had no friends since college, right? Papaano kung nalaman ng mga ka-trabaho mo na STEPBROTHER mo pala si Lorenzo? Tingin mo lalapit-lapit pa sayo si Sarah? Tingin mo makikipagkaibigan pa sayo ang mga katrabaho mo? And lastly, ano bang pakealam mo kung gusto kitang maging kaibigan?" sagot niya. Wala siyang alam. Puro mali ang pinagsasabi niya. Siguro nga pagnalaman nilang stepbrother ko si Lorenzo mas lalo silang magsilapitan sa akin eh.
"Hindi mo kilala ng luboslubusan ang mga kaibigan ko, lalo na si Sarah! Alam kong pagnalaman nila na stepbrother ko si Lorenzo, ay mas lalo pa sila makipagkaibigan sa akin. Tsaka pano mo nalaman na wala akong mga kaibigan ng college? Sino kaba talaga huh?!" sigaw ko sakanya. Tumayo agad si Lorenzo sa kanyang kinauupuan.
"Talaga palang nakalimutan mo na ako? Magnanakaw. Di mo ba alam na dahil sa pagnanakaw mo may naaaksidente at nasasaktan na? Ganyan kaba kadamot?" pagtatanong niya. Oh no! Don't tell me his?!
"Hi-hindi ko alam ang pinagsasabi mo!"
"And then why are you shuttering?"
I took a two deep breaths and he then smirked. I clunched my fist and throw it threw his face.
"Hindi ako magnanakaw!"
Sigaw ko at humarap siya sa akin.
"Are you sure? Eh bakit parang nagi-guilty ka? Wag mong sabihin nakalimutan mo na ang pagpana mo kay Lorenzo." nagulat ako sa sinabi niya. Agad akong tumingin sa reaction ni Lorenzo nakanganga lang siya.
"Te-teka sandali? Anong pinagsasabi niyong pagpana sa akin?" palikipagsali ni Lorenzo.
"Lo-Lorenzo, it's not what you--
Bago ko paman matapos ang sasabihin ko, bigla nalang akong pinutol ni Lui.
"Easy Lorenzo, sure kaba talagang malaman na ang katotohanan?" pagtatanong ni Lui kay Lorenzo, shit! Im done!
"Lorenzo! Don't listen to him, umalis muna tayo." pagpuputol ko sa sasabihin ni Lui. Tumango naman si Lorenzo at kaagad ko naman siyang hinila papalabas ng pintuan. Naiwan si Lui sa loob kaya naman kinausap ko si Lorenzo.
I took a deep breath and talk. "Lorenzo, kilala ko siya. Siya si Cupido, im so sorry kung na thrilled ka namin kanina. Im sorry dahil nakita mo akong nakikipagsigawan."
"Jessi, di ko alam na ganun kapala, pero yung sinabi niyang magnanakaw ka? I wouldn't let that slide, tsaka, hindi naman totoo si Cupidong sinasabi mo eh." nagaalalang sabi niya. Pati banaman siya? Sabay di niya naman talaga alam tungkol duon.
"Lorenzo, sabi ko nga diba kanina, hindi ako magnanakaw kung magnakaw man ako, siyempre may porpose."
"Hindi Jessi eh, may part na gusto kong maniwala sa pinagsasabi mo at may part na gustong-gusto ko maniwala sa pinagsasabi nung Lui na yun."
"Kung yan ang gusto mo, then go. Magkapamilya naman tayo eh, hanggang magkapamilya lang walang bawas at walang dagdag." giit ko at umalis na.
"Wag na wag mo akong susundan, okay? Kung gusto mong makinig sa sasabihin ng lalaking yun, go. Hindi kota pinagbabawalan, basta't wag na tayong magpansinan pang muli." pagdadag ko.
Pumunta na ako ng elevator at bumaba sa ground floor, hindi ako magnanakaw. Pagkababa ko ng groundfloor, tinawagan ko kaagad si Sarah.
"Hello, Sarah?.. May problema ako eh.. Ano kasi, may bago kasi akong lalaking nakilala, he's name si Lui--.. Teka?! You do know him?! Ay, kung maka-react ka kasi parang kilala mo, anyways yun nga, as I was saying ang akala niya magnanakaw ako ang akala niya ninanakaw ko ang palaso niya."
Pagpalaliwanag ko sakanya, I heard her cought through the phone.
"So, uh. May hindi ka papala sinasabi sa akin. Kapatid mo napala si Sir Lorenzo, am I right?"
"Ano! Pano mo nalaman?!"
"Hays, sabi ko na nga ba. You're hiding secret's from me. Tsaka, im sure hindi mo naman ninakaw yung palaso at pana ni cupido- este Lui eh."
"Yeah, thanks besh. Sige labas muna ako ng condo for fresh air. Bye!"
"Sige, bye!" pagpapaalam niya.
Lumabas na ako ng condominium at pumunta sa parking lot, I get my keys and drove. Pumunta ako sa SM at nagbasa sa National Bookstore.
