Encantadia:Tunay na Pag-ibig

TNPI 11: Ang ini-ibig ni Amihan

Chapter 11: Ang ini-ibig ni Amihan

   Kumalat na sa buong Encantadia ang dilim ngunit hindi parin makatulog si Sangre Amihan..kaka-isip kay Ybarro "bakit tila hindi, ka nawawala sa aking isipan Ybarro?"sabit niya sa kanyang sarili

"Bathalang Emre...naway bigyan niyo ng katahimikan ang aking utak,bathalang Emre..tila akoy na bibingi na paulit-ulit sumasagi sa aking isipan ang wangis at ang nangyari kanina bathalang Emre"sambit ni Amihan at unting unting pinikit ang kanyang mata

     Ilang sandali pa ay nakatulog na ang Sangreng hindi mapakali...ngunit isang maganda at masarap na ngiti ang inilabas ni Amihan habang siya ay natutulog
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
    Sa kabilang banda naman nakahiga si Ybarro sa ilalim ng malaking puno habang naka tingin sa mga bituwin

         "Kailan kaya kita muli..makikita Amihan?"tanong ni Ybarro sa kanyang sarili hanggang may ngiting nakaguhit sa kanyang mukha

  Habang nasa ganoong sitwasyon si Ybarro ay dumating ang kanyang ama habang may dalang mga kahoy

"Ama..tulungan na kita"sabi ni Ybarro saka kinuha ang ibang mga kahoy

"Bakit gising..kapa anak"tanong ng kanyang Ama

"May iniisip,lamang Ama"

"Sa pag-ibig ba ito anak?"sasagot nasa si Ybarro ng sumingit si Wantuk

"Nako..Pununong Apitong..yang si Ybarro may ini-ibig na"mapang-asar na sabi ni Wantuk..siniko naman siya ni Ybarro

"Ano kaba..Wantuk,tumigil ka nga"

"At sino naman itong mapalad na ini-ibig ng aking anak"sabi ng kanyang ama na tila na sasabik na makilala ito

"Walang iba kundi..si Sangre Amihan"-Wantuk..napatingin naman si Ybarro sa kanyang ama

"Isang Sangre?"tanong ng kanyang ama..natii hindi ito na gustuhan

"Ahhh...ama wag mo ng intindihin si Wantuk..matutulog na ako ama"sabi ni Ybarro at umalis
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
  Sumapit na ang umaga sa Encantadia at gumusing na ang iilan na Enkantada kabilang dito ang Sangre na si Amihan,lumabas na siya sa kanyang silid habang dala dala parin ang bulaklak na binigay sa kanya ni Ybarro..habang siya ay nag lalakd ay nakita niya ang kanyang apwe na sina Alena at Danaya

"Avisala aking apwe"masayang sambit ni Amihan..nagtakang tumayo sa Danaya at syaka hinawakan ang noo at leeg ni Amihan

"Wala ka namang sakit Amihan..at bakit parang masisira na ang iyong bibig sa laki ng iyong ngiti"

"Ano kaba Danaya,masama bang maging masaya?"

"Danaya..hayaan mo na si Amihan"sabat ni Alena

"At..sino naman ang nag papangiti saaking ideya?"mapanuksong saad ni Danaya..nawala ang ngiti ni Alena sa tanong ni Danaya kay Amihan "sino nga ba Amihan?" Tanong ni Alena sa kanyang isipan...sasagot na sana si Amihan ng dumating ang kanilang ina kasama si Ades at Pirena

"Tila yata..nag kakasiyahan ang aking mga anak"naka ngiting sabi ni Minea

"Kasi ina..itong si Amihan..tila yata may ini-iibig na"mapanuksong saad ni Danaya

"Danaya!!"suway ni Amihan..tahimik

"Totoo..ba ito Amihan?"tanong ng kanilang ina

"Ayaw kong magsinungaling..sayo ina..ngunit oo"sabi ni Amihan