Bugün düğün günü… Her şey bitiyor artık yeni bir şehir demek yeni bir hayat demek ve Ceylan buna daha kendini hazırlayamadan alışmak zorunda zorla…Ceylan’ı sabah erkenden kaldırmışlardı ve hazırlıkların son kontrolleri yapılıyordu…
CEYLAN
Sabahın erken saatlerinde beni bir şey varmış gibi kaldırdılar…Onlar için önemli olan bu gün benim için bir ölüm günü gelinliğim kefenim Korkut’ta Azraillim…İstemeden yaptığım bu evlilik bana kötü şeyler getirecek bundan eminim… Ve ben korkuyorum bağlanmaktan ona da bağlanırsam Poyraz’da olanlar olacak ve ben bunu 2.defa kaldıramam…Kapının tıklanmasıyla düşüncelerimden sıyrıldım…
“Gir” dememle içeri kardeşim Eda girdi…
“Nasılsın Ceylan.”
“Zorla evlendirilen biri nasılsa öyleyim Eda”
“Ya öyle düşünmesene bence sende seveceksin Korkut’u gör bak sen”
“Öyle bir şey asla olmayacak Eda anlıyomusun beni olmacak ben bunu bir daha kaldıramam anlıyomusun aşkı bir daha yaşayamam ben”
“Sen böyle düşünerek hiçbir yere varamasın Ceylan…İyi yanından düşünsene belki ikinizde birbirinizi seversiniz aşık olursunuz nerden biliyorsun ki…”
“Ne o bana aşık olacak ne de ben ona…”
“Hadi diyelim ikinizde birbirinize aşık olmadınız.Ne olacak ikinizde aynı evde mi kalacaksınız peki ve bir torun istediklerinde ne yapacaksın Ceylan?”
