Σε Θέλω Ακόμα! [Ολοκληρωμενη]

Κεφάλαιο 2

Μπήκαμε στις τάξεις και εκεί μας περίμενε ο υπεύθυνος του τμήματος. Σε εμάς η Βασιλείου! Δεν την αντέχω! Είναι από τις πιο σπαστικές καθηγήτριες.

Έκατσα προτελευταίο θρανίο με την Ολίβια! Σταθερή αξία!

Μπροστά μας έκατσε ο Λούκας με τον Σάββα και από πίσω μας ο Γιώργος με τον Αλέξη( ένα παιδί από την παρεα). Η Ολίβια δεν σταμάτησε λεπτό να μιλάει με τον Γιώργο. Κάτι θα παιχτεί με αυτούς είμαι σίγουρη μιας και η Ολίβια παράξενως δεν έχει σχέση αυτήν την περίοδο.

Ο Λουκάς δεν μας εδινε πολλη σημασια.

Δεν λέω μου αρεσε κάπως σαν πρώτη εντύπωση αλλά αν είναι να μην έχει ανταπόκριση άστο! Είναι το μόνο αγόρι που μέχρι στιγμής μου έχει τραβήξει κάπως  την προσοχή. Και τώρα θα μου πεις εσύ, ίδιος με το  Γιώργο δεν  είναι!

Ναι αλλά αν ήταν να τα έφτιαχνα με κάποιον ίδιο με εμένα τι να το έκανα! Εγω και ο Γιωργος ήμαστε πιο κλειστοί απο οσο εχω καταλαβει. Και εκτός από αυτό ο Λουκάς έχει κάτι που με τραβάει. Αλλά είναι ακόμα πολυ νωρίς να βγάλω συμπεράσματα.

Για αυτό εξάλλου έχω δεθεί τόσο πολύ με την Ολίβια και την αγαπάω όσο αγαπάω και τα αδέρφια μου! Επειδή ήμαστε διαφορετικές! Και τα ετερωνυμα έλκονται😉

"Ολίβια και Γιώργο" λέει μες τα νεύρα η Βασιλείου "ακόμη δεν αρχίσαμε και μιλάτε τόσο πολύ, Ολίβια γύρνα μπροστά σου"

"Εντάξει κυρία" λέει υπάκοη

Μην την βλέπετε έτσι είναι καλή μαθήτρια αλλά μιλάει πολύ!

" Το τερμάτισατε ρε" της λέω γελοντας

"Νομίζω πως μου αρέσει κάπως, είναι ενδιαφέρων τύπος"

Συνεχιζουμε να μιλαμε για λίγο μέχρι που έρχεται και η δεύτερη παρατήρηση! Και αυτή την φορά όχι από την Βασιλείου αλλά από τον Λούκα! Έχει σκοπό να με νευριάσει πολύ αυτό το παιδί!

"Κορίτσια φτάνει" μας λέει με ύφος!

Αχ αχ αχ τα νεύρα μου!

"Έγινε κάτι" τον ρωτάω

"Απλά μιλάτε πολύ και δεν μπορώ να παρακολουθησω" λέει και αυτή τη φορά με πιο γλυκό τόνο στην φωνη του. Φυτό!!

Το έσωσε κάπως αλλά και πάλι!

"Συγγνώμη" του λέμε ταυτόχρονα μαζί με την Ολίβια, αφού καταλάβαμε ότι δεν είχε σκοπό να μας νευριάσει αλλά και με ένα τόνο ηρωνειας στην φωνή μας.

Το κουδούνι χτυπάει και έχουμέ τελειωσει για σήμερα. Δεν ήταν τίποτα απλά μια γνωριμία! Κατευθυνομαστε προς το "παγκάκι της παρεας μου" και καθόμαστε!

"Παιδιά τι λέτε πάμε καμιά βόλτα μετά?" Προτείνει η Ελενα

"Ναι πάμε" συμφωνούμε όλοι

"Ωραία σε μισή ώρα στο Host!" Λέει ο Κώστας(ενα αλλο παιδι απο την παρεα) και συνεχίζουμε την κουβέντα

Από ότι κατάλαβα θα έρθουν και οι δίδυμοι οπότε υποθέτω πως μπηκαν στην παρέα και πως τώρα είμαστε 9. Εντάξει δεν έχω κανένα πρόβλημα εξάλλου τους συμπαθώ.

Ξαφνικά χτυπάει το κινητό μου. Ήταν η μαμά μου. Το σηκώνω και απομακρυνομαι!

"Ελά" της λέω κάπως νευρικά

"Κλειώ μπορείς να πάρεις την Δάφνη από το σχολείο, σε 5 λεπτα θα έχει τελειωσει"

"Εντάξει μαμα"

Νομίζω πως κάπου εδώ πρέπει να μιλησω για την οικογένεια μου. Λοιπον έχω 2 μικροτερα αδέρφια  την δάφνη που είναι 6 και τον Δημήτρη ο οποίος είναι 8! Η Δάφνη γενικά είναι σαν και εμένα πιο εσωστρέφης, ντροπαλή, γλυκιά! Ενώ ο Δημήτρης είναι πιο εξωστρεφής, κοινωνικός, χαλαρός! Και οι δυο είναι μοναδικοί για εμένα.

Η Ολίβια έχει τρομερή αδυναμία στην Δάφνη μιας και δεν έχει αδέρφια και πάντα θα ήθελε να εχει μια μικρή αδερφή! Αλλά οι γονεις της χώρισαν όταν ήταν μόνο 7 χρονών και έτσι δεν απέκτησε πότε. Η μαμά μου η Όλγα και ο μπαμπάς μου ο Πάνος είναι δύο κανονικοί γονείς που με πριζουν όλη μέρα! Αλλά τι να κάνουμε έτσι είναι οι οικογένειες!

Λοιπόν οπότε θα πρέπει να παρώ την Δάφνη! Εντάξει το δημοτικό δεν είναι μακριά! Κλασικά θα έρθει και η Ολίβια μαζί! Σιγά μην χάσει αυτή συνάντηση με την Δάφνη!😂
.....        ........      ........      ......    .......  

"Όλα καλά?" Με ρώταει ο Λούκας καθώς επιστρέφω στην παρέα.

"Ναι μια χαρά" απαντάω με απορία. Αυτός πριν λίγο κόντευε να μας φάει, και τώρα .... Τέλος πάντων!

"Ολίβια θα έρθεις μαζί μου να πάρουμε την Δάφνη?" της αποκρίνομαι.

"Μα φυσικά" λέει όλο χαρά

"Ωραία πάμε εμείς και τα λέμε σε μισή ώρα στο Host" τους χαιρεταω

__________________________________

Να και το 2ο κεφάλαιο! Ελπίζω να σας άρεσε! Πείτε μου στα σχόλια αν νομίζετε ότι θα παιχτεί κάτι ανάμεσα σε Κλειώ-Λούκα😍

LOVE YOU

FOST

🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥