The Confession

He confessed his love for me but I just ignored him. Because I am already fell in love with someone.

Unfortunately, yung mahal ko hindi ako mahal. Nakakatanga ba? Oo. Oo nakakatanga. Pero wala, e, nagmamahal ako. Sabi nga sa bible, ang pag-ibig daw ay matiyaga.

The time he confessed his love for me was the time I cried so hard on his shoulder. He's a shoulder that I can lean on whenever I want. He's always beside me. He's also a hanky na pampunas sa luha ko. How pathetic I am. Bakit ba hindi natin kayang mahalin ang mga taong nagmamahal sa atin? Bakit ba minamahal natin ang taong hindi naman tayo mahal? He never stop loving me but then napagod siya. Napagod siyang mahalin ako.

Nung araw na nagtapat siya sa akin ay nagulat ako. Hindi ko iyon inaasahan dahil sa buong akala ko'y kaibigan lang ang tingin niya sa'kin. Marami akong natutunan at marami akong pinagsisihan.

Maraming nangyari nung araw na iyon. Malinaw pa rin sa aking isipan ang mga nangyari nung araw na iyon. "Yes. I may like you. Loving someone that doesn't love you back," he said. Oo nga 'no?

Nagmamahal ako sa taong hindi naman ako mahal at ganoon din siya. "But honestly. I'm not like you. Hindi ako tanga na pilit isisiksik ang sarili sa taong pilit ka naman itinutulak. Hindi ako magpapakatanga." I got mad. Pinapahiwatig niya ba na tanga ako? That's bullcrap!

I slapped him that day 'cos he reached the end of the line. I told him to leave me.

"I will set you free because we are not meant to be. I will leave you because I love you." That was the last time I heard his voice. And the last time I saw him.