The guy who got away

Chapter 17: Goodbyes

"Uy! Best smile naman dyan! " ani mika.

Panu kasi simula nung araw nayun lagi na lang busy si Clark.. O nag bibibusy busyhan lang! Iniiwasan niya talaga ako yan yung nararamdaman ko.

"Uy best wag ka nga.. Pwede na yang sabitan ng hanging plants yang nguso mo! " ani mika.

"Grabi ka naman.. Hanging plants talaga! Wala bang iba dyan! " biro ko na lang din.

"Haha.. O sige kaldero na lang yung may laman pa! " aniya.

"Grabi ka talaga huh.. Hahaha! " tawa ko.

"O ayan tumawa ka rin! " ani mika.

"Salamat best huh! " sabi ko.

"Para saan? " kunot noong tanong niya.

"Sa tuwing may problema ako lagi kang nandyan.. Pinapatawa mo ako.. Kahit alam kung may sarili kang problema.. Nandyan ka parin! " seryoso kung sabi.

"Anu ka ba! Panu mo pa ako naging best friend kung di kita dadamayan! " sabi niya sabay akbay saakin.

Inakbayan ko rin siya "kaya ikaw!.. Kung may problema ka mang dinaramdam ngayun wag ka mahiyang mag share saakin.. 'What friends are for! ' ika nga diba! " sabi ko sa masiglang tono.

Bigla naman sumeryoso ang mukha ni Mika...

"Best sorry... Sabi niya habang nakayuko.
Kumonot naman noo ko.. "For what? " I ask curiously.

"For loving Aldred..mahal ko na siya best.. I'm really sorry.. Di ko sinasadya..." Sabi niya sa malungkot na boses.

Nagulat ako sandali pero napalitan din ng ngiti iyon..

"Anu ka ba best.. Bakit ka nag-sosorry ok lang.. Ngumiti ako sa kanya ng malapad.. Yung saamin ni Aldred matagal ng tapos yun.. Ok na ako." Sabi ko.

"Pero ikaw parin ang mahal niya.. " ani Mika.

Halata ang kalungkotan sa boses niya..

Niyakap ko siya... "Alam mo best magagawa mo ring paibigin si Aldred sayo.. Best friend kaya kita.. Maganda ka at mabait kunting suyo lang yan.. At mahuhulog na yan sayo! " pag-aalo ko pa sa kanya.