Κεφάλαιο 24

297 33 6
                                    


Σκάρλετ

Πάντα φανταζόμουν αυτή τη μέρα ανήσυχη, γεμάτη φασαρία και τους μαθητές να τρέχουν άτακτα προς όλες τις κατευθύνσεις, μπερδεμένα πρόσωπα, ποδοβολητά, και για κάποιο λόγο ούτε ένα φτερό ορατό. Τελικά, τα πάντα είναι ήσυχα, κρυμμένα. Δε ξέρω πού βρίσκονται, για να μπορέσω να τους μιλήσω. Μα ξέρω καλά τον Κρίστιαν. Θα μπορούσα να τον βρω οπουδήποτε.

Υπάρχει ένας σωλήνας, δίπλα απ'το παράθυρό του. Είναι παγιδευμένο με κάγκελα, μα υπάρχει ένα δένδρο ακριβώς απέναντι. Χάρη στο παράθυρο πρώτα ανακάλυψε ο Κρίστιαν τον σωλήνα, που οδηγεί στην οροφή του κοιτώνα των αγοριών, που προσφέρει μια καταπληκτική θέα. Εκείνο το σημείο είναι το καταφύγιό του, και ξέρω πως δε θα βρω κανέναν άλλον εκεί, πως ο Κρίστιαν το'χει κρατήσει μόνο για μας. Ήταν το πρώτο σημείο όπου τον έψαξα.

Το σκαρφάλωμα δε με δυσκόλεψε ιδιαίτερα, αφότου έβγαλα τα τακούνια. Φορούσα ένα κοντό μωβ φόρεμα, και είχα δει πόσο άρεσε στον Κρίστιαν, με πόσο πάθος με κοιτούσε. Είδα ότι του έχω λείψει.

Φανταζόμουν ότι σε κείνο το πανικόβλητο πλήθος, ακίνητη μέσα στο χάος, θα τον έβλεπα και θα ξεχωρίζαμε αβίαστα από την αγέλη. Η ησυχία με περιγελούσε, και ένα αεράκι φυσούσε όλο και πιο δυνατά με το ύψος που έπαιρνα. Πήδηξα και πιάστηκα από τον σωλήνα. Σίγουρα θα με άκουσε. Όντως, μόλις έφτασα στην οροφή, ο Κρίστιαν με περίμενε.

"Είσαι εδώ για να με αποτρέψεις από το να φύγω" είναι το πρώτο πράγμα που λέει.

"Είσαι θυμωμένος μαζί μου" διαπιστώνω και γω με τη σειρά μου.

"Φυσικά και είμαι. Μόλις σου αποκάλυψα τα σχέδιά μας εσύ έτρεξες στους άλλους."

"Τι περίμενες να κάνω; Αφού δε με ακούς! Δε θέλω να μαλώσουμε πάλι, αλλά δε βλέπω άλλον τρόπο να σε σταματήσω!"

"Δε πρόκειται να μου αλλάξεις γνώμη. Δε σου μίλησα με σκοπό να με εμποδίσεις ή να γίνει καυγάς. Ήρθα για να σου πω... να πω αντίο."

"Ε, λοιπόν, εγώ δεν ήρθα να σου πω αντίο. Δεν ήρθα να μαλώσω ή να κλάψω. 'Ηρθα γιατί πρέπει να ξέρεις κάποια πράγματα, και ήρθα να σε παρακαλέσω." Δεν είχα σχεδιάσει τι θα πω. Δεν είχα αποφασίσει με ποιο τρόπο θα του έλεγα αυτό που είχα μάθει πριν λίγο. 'Αφησα τη καρδιά μου να μιλήσει.

"Δε ξέρεις τι θα συναντήσεις εκεί", ξεκινάω. "Εγώ όμως ξέρω. Δε θα αντιμετωπίσεις μόνο δαίμονες. Ούτε μόνο άγγελους, με λευκά φτερά. Θα έχεις να αντιμετωπίσεις και τη Λίλιθ, το πρώτο δαίμονα. Βρίσκεται στη μάχη."

'Ασπρα ή Μαύρα ΦτεράDonde viven las historias. Descúbrelo ahora