SENSİZ ASLA

     Neden geldiler ki ,evrende başka gezegen mi yoktu yerleşecekleri.O gecenin diğerlerinden farklı olacağını bilseydik acaba bir şeyleri değiştirebilirmiydik.Her şey diğer geceler gibiydi odama çıkmış sulu boyalarımla duvarı boyuyordum aniden kapının açılmasıyla resmin önüne geçtim "Eşly orada ne yapıyorsun " kıkırdadım ."hiçbirşey yapmıyorum Perry"diye cevapladım .Koşarak yanıma geldi"Yalancı! duvarı neden boyadın seni anneme söyleyeceğim."" Hayır anneme söyleme Perry ,söylersen annem çok kızar "dedim koluna yapışarak."Bana ne sen benim camı kırdığımı söylemiştin anneme, senin yüzünden bir hafta bilgisayar bakamadım" daha ne olduğunu anlayamadan merdivenlere yöneldi "Anne kızın ne yaptı biliyormusun...."hemen peşinden fırladım "Ona inanma anne ben birşey yapmadım "diye bağırdım merdivenleri inerken.Perry hemen mutfağa daldı bende ardından tabiki "Çocuklar sakin olun ne oldu ?"annem mavi gözlerini ikimizi arasında gezdirdi ,abim sırıttı "ne olacak annecim kızın duvarı sulu boyayla boyamış ." annem şaşkınlık ve öfkeyle bana baktı "Eşly Brown cezalısın "diye bağırdı .annemin bağırışları kapının açılmasıyla bozuldu "Hey afacanlar neredesiniz?"annemde dahil hepimiz gülümsedik" Babaaaaa" diye bağırıp kucağına atladım"merhaba tavşanım "dedi bana sımsıkı sarılırken."Baba annemler bana ceza verdi ." dedim dudak bükerken .Hemen kaşlarını çattı "Ne oldu SARA" diye seslendi anneme. Annem mutfaktan çıkıp babama sarıldı "ne olacak kızımız duvara resim yapmış ." babam kahkağalarla güldü "Annenizi üzmeyin çocuklar."kulağıma eyildi"Hangi resmi çizdin?" kıkırdadım "bizi baba."dedeim yanağından öperek.Beraber masayı hazırlayıp akşam yemeği için oturduk .Bir yandan yemek yerken bir yerde haber izliyorduk "Çorbanı yemelisin Eşly "diye uyarı annem .Perry kulağıma fısıldadı "Bence yeme çünkü çorbanın içinde kurtçuklar var."dedi bana göz kır parken "Yalncı "diye tısladım "yemin ederim" dedi sinsice .Çorbaya isteksiz bir bakış yolladım.Perry yanımda kıkırdarken dudaklarımı birbirlerine bastırdım .Tam anneme çorba konusunu soracakken yerin sallanmasıyla sıçradım "Anne!" diye bağırdım babam hepimizi koltukların yanına aldı "Sara Eşly i kucağına al" dedi bağırarak, annem beni kucağına alıp sıkıca sardı Aynı şeyi babamda Perry e yapmıştı. Biraz sonra etraf daha çok sallanmaya başladı .Annem kulağıma sakinleşmem için ninni fısıldıyordu.İşede yarıyordu taki kapı kırılana kadar . İçeriye iri yarı beyaz tenli bir adam daldı ardındanda birkaç tanesi daha geldi.Korkudan nefesim kesilmişti hayatımda hiç bu kadar krktuğumu hissetmemiştim.Adamlar içeriye dalınca sipsivri dişlerini ve kan kırkızısı gözlerini farkettim "Vampirrrrr"babamın sesi salonda yankılandı .Bir anda vampirler harakete geçter babam kanlar içinde yere yığılırken annem acı dolu bir çığlık attı ."Kaçın lütfen çok uzaklara gidin.diye mırıldandı abime ."Anne olmaz sende gel ."dedim ağlayarak. Annem kdeşimle beni koltuğun yanında çıkarıp dışarıya bıraktı abim beni sürüklerken bende ağlıyordu.Sonra karşımıza ağzı kan içindeki az önceki adam geledi ve sonrası boynumdaki acı ve abimin çığlığıyla sonsuzluğa karışı...

                                                     11 YIL SONRA

    "Eşly brown kalk artık okula geç kalacaksın."teyzemin bağırmasıla gözlerimi araladım ."Tanrı aşkına teyze okulla gitmk isteyen kim , tabiki o iblisleri saymıyorum bile"diye homurdandım. "Okula gitmeliyiz."kafamı yastıktan kaldırdım "Sendemi Perry "dedim şaşkınca. Bana buruk bir gülümseme yolladı "Annemiz ve babamız böye isterdi "bir anda donup kaldım on yıl öncesi aklıma geldi daha altı yaşındaydım benim için hiç kolay olmamıştı. Homurdanarak ayağa kalktım "nekadar erken o kadar iyi "diye mırıldanıp duşa girdim .Duştan sonra havluya sarınıp gardırobumu açtım dün gece seçtiğim dar siyah pantalonu,kapalı yeşil  kalın örgülü kazağı ve ta biki sarı konvers deri ceket kombinimi giydim .Spor çantamı alıp aşağıya indim "Teyzee ben çıkıyorum "diye seslenip arabaya bindim."Hazır mısın küçük kardeşim." sırıttım "Görünüşe bakılırsa hazır almama gibi bir seçeneğim yok Perry" dedim dışarıyı izlerken.Dünya ne kadarda değişmişti ,artık kendi kurallarımız ,kendi hayat sıtandartlarımız,hayallerimiz ,aşklarımız ,hayatımız başkalrının ellerinde oyuncak, ne kadar vampirleri sevmesemde onlarında bir gün donmuş kalplerinin eriyceğini umuyorum zaten bu dünya hepimize yetmezmiydi neden bu can yakmalar anlamıyorum.

        "aklın nerde senin ?" gözlerimi okulun zemininden çektimve Emma ya baktım."Hiç öyle düşünüyordum." dedim omuz silkerek . kolidorda ayak seslerimizden ve fısıldaşan insanlardan başka ses yoktu "Herkes ne konuşuyor." Emma huzursuzca kıpırdandı yanımda."11/C den bir öğrenci düuş herkes bu işte Felix ve çetesinin  parmağı olduğunu düşünüyor "kapının çarpılarak açılmasıyla kolidor sessizliğe büründü.UYUZ VAMPİRDE lafınız üzerine gelirmiş diye düşündüm "Aman tanrım ona ne yapmışlar"diye mırıldandı emma .O kayıp olan öğrencide yanlarındaydı ve gö-gözleri kırmızıydı eğer bizim için yapılan tek kuralı kaldırdılarsa yandığımızın resmiyetidir . 1=ASİL OLMAYAN BİR VAMPİR HERHANGİ BİR FANİYİ VAMPİR YAPAMAZ.Bu kuralı dinlemedilerse bizimle istedikleri gibi eylenirler.Onlar gözden kaybolunca hayat tekrar canlandı .Kitaplarımı alıp sınıfa girdim onlarla yanlızdım daha diğer öğrenciler gelmemişti dişlerimi sıkıp en arkadaki cam kenarına oturamaya karar verdim.Burası bu kadar soğuk ve kapalı olmak zorundamı diye mırıldandım dışarıyı izlerken "Soğu sevmezmisin?" camdan gözlerimi ayırmadan "Sevmem "dedim sesimi düz tutmaya çalışıyordum "Neden?" bu sefer diğeri sormuştu . Derin bir nefes aldım ve yanımda oturan Felix ve arkadaşlarına donüp soğuk bir bakış yolladım "Çünkü soğuk acımasızlığın ve duygusuzluğun sembolüdür" dedim yüzümü buruşturarak,kimse birşey söylemiyordu cam aniden açılınca soğuk hava sınıfa doldu saçlarımı uçuşturup masaların üzerindeki kağıtları havalandırdı sanki bütün kağıtlar dans ediyordu istemeden gülümsedim .Hala gözlerin üzerimde olduğunu hissediyordum."Bizden neden korkmuyorsun?korkmamak için deli olmak gerekir herhelde." dudak büktüm bu soruyu beklemiyordum onlardan ."Deliyimdir olamaz mı,"dedim dışarıyı izlemeye devam ederken "Ailen yüzündden değilmi "bütün kaslarım kasıldı "Bu sizi ilgilendirmez ! tanrı aşkına sizin kanını emmek istediğiniz ponpon kızlar yokmu."diye çıkıştım . Çantamı alıp sınıfdan çıktım ve neredeyse boş kolidorda hızla ilerlemeye başladım.Zaten okula zorla geliyordum bide onlara geçmişimi anlatacak değidim herhelde...

                                           FELİX ' İN ANLATIMI

       Bizi görünce huzursuzca kıpırdanıp en arakdaki sıraya oturdu ,bu kızı daha öncede görmüştüm görmemek mümkünmü beline kadar gelen tene saçları ve elanın hiç görmediğim tonundaki nefes kesen gözleri . beni düşüncelerimıyıran kızın" burası bu kadar soğuk ve kapılı olmak zorundamı " diye mırıldandı.kendime ve irademe yenik düşüp "Soğu sevmezmisin "diye sordum . Gözyırmadan "sevmem "dedi .Bu sefer Harry "neden?"diye sordu kız gözlerini bize ve buz gibi bir bakış yolladı " Çünkü soğuk acımsızlın sembolüdür"dedi yüzünü buruşturarak şu an kadar hiç bizden korkmuş gibi görünmüyordu , bu ilginçti çünkü herkes bizden çekinir ve korkardı ."Bizden neden korkmuyorsun?korkmamak için deli olmak gerekir herhalde."dedim sert bir sesle . Bu souyu beklemdiği belliydi "Deliyimdir olamaz mı"dedi dışarıyı izlemeye devam ederken "Ailen yüzünden değilmi?"zayn bir insanın geçmişini görebilirdi . Kızın bütün kasları gerildi hışımla bize döndü"Bu sizi ilgilendirmez !tanrı aşkına sızın kanını emmek istediğiniz ponpon kızlar yokmu"diye çıkıştı ve çantasını alıp sınıftan çıktı bizse hala  bir kızafa tutmasını sindirmeye çalışıyorduk...   BİTTİN SEN KIZIM YANLIŞ ADAMA ÇATTIN !