Battle For Love [Completed]

chapter 41: Save

Mella's pov:

Heto akooo~ basang basa sa iyak!!

Grabe!
Ang hirap

"ng?" sabi ni author

"walang pagkain" sabi ko

"puro nalang ba pagkain?"sabi ni author

"'la ka nang pake author, food is life" sabi ko

"gusto mo?" sabi niya sabay pinapakita ang chocolate

Nagsparkle ang mata ko at kinuha ko ang chocolate agad agad at kinain

Na parang wala nang kinabukasan

"treat ko na yan ah, yung iniwan kita nun" sabi ni author sabay tawa

"hahaa! Nangiiwan ka kasi author!" sabi ko

"wanted ka ba? Kaya walkout ka ng walkout pag may tao" dugtong ko

"hoy hindi noh! Sisikat ako pag ganun" sabi ni author

"sun?" sabi ko

"tanga! Magiging famous ako! Tas magpapasign sila sakin tapos maghahagis sila ng mga bra at panty pag nagpakita ako" sabi ni author

"in your dreams haha" sabi ko

"makisabay ka naman sa trip ko!" sabi ni author

Biglang may tumawag

"i gotta go" sabi ni author

"wa-wait" sabi ko pero nagwalkout na

Inaccept ko ang call ng di ko tinignan

"hello? Sino ka?" sabi ko

"mella! Si niko to!" sabi niya

Sabi ng puso ko, sige lang pero sabi ng isip ko, mali! Wag mong kausapin

Inend call ko

And lumabas na ako ng bahay

Boring dito eh

Pumunta ako sa mall

And ang t*nga ng lights! May tao dito eh!

Bigla nang nag red light and naglakad na ako sa crossing line

Puti ang nakikita

Napahinto ako

May nagtulak sa kin

And everything went black

Niko's pov:
I see her sa crossing line na nakatulala
And may nakita akong sasakyan na babangga na sana sakanya pero tinulak ko siya kaya ako ang natama

Pero sa gilid lang

So, okay lang, at least safe siya

"mella" sabi ko

I think she fainted so dinala ko siya sa hospital even though may nararamdaman akong sakit sa paa ko pero mas mahalaga ang anghel ko kaysa sakin

Pumunta na siya sa emergency room

And pinagamot ko na tong sugat ko

Natagpuan ko ang nurse

"nurse! Ok lang ba siya?" sabi ko

"uhmm ok naman po siya, kailangan niya lang ng kunting pahinga" sabi ng nurse

I nodded

Pumunta na ako sa kanya

So nasemento ang paa ko

Pero wala akong pake, basta ang mahalaga ay ang makita ko siya

Im on my wheel chair na

She woke up na and i felt relieve

"mella ok ka lang?" sabi ko

Mella's pov:

"mella ok ka lang?" sabi ni

Niko

"ah eh ih oh uh! Oo" sabi ko

He smiled at me, gosh! Namiss ko yung smile niya

"are you feeling ok na?" sabi niya

I nodded and tingnan ko ang paa niya
Nasemento

"'nyare sa paa mo?" sabi ko

"niligtas kita!" sabi niya

Niligtas niya ako? So masmalala ang sitwasyon niya kaysa sakin?

Hala! Dapat suklian ko siya

"wag na! As if andito ka naman" sabi niya

Mind reader?

"no" sabi niya

"your a mind reader pala" sabi ko

"hindi nga haha, nababasa ko yang mukha mo eh, parang nagugulat na ewan haha" sabi niya

I just act like nagagalit

"lah! Tampo tampo nanaman, hala! Sorry na" sabi niya

"eh? Ako nga dapat ang magsorry eh" sabi ko

"haha oo, iniiwasan mo ako dahil kay mama, wag kang magaalala, ok na siya, tanggap na niya" sabi niya

"jinjja? Really?" sabi ko

He nod

"so we can-" pinutol niya ang sinabi ko

"continue our precious relationship" sabi niya sabay hinalikan ang noo ko

"i love you" sabi niya

" i love you too" sabi ko

-Don't be scared, being fearful wouldn't help on your relationship :)-