Boşluktaki Ellerim

Bir adım daha karanlık içindeki mutluluğa

Alarm çaldı...
Merhaba yeni günüm ben Nilsu.
Bugün hayatımın dönüm noktası olacak eminim çünkü; yeni bir yıl daha,yeni bir okul,yeni arkadaşlar,yeni öğretmenler.Belizle 6 yıldır arkadaştık ve oda benimle aynı okula başladı.
Zor bir yıl olacak gibi hissediyordum.Helede onca şeyden sonra.Yatağımdan doğuldum üzerime pembe bir t-shirt geçirdim altıma siyah bir jean giydim ve evden çıktım.Dışarısı hareketliydi okulun ilk günüydü sonuçta.Yolda ilerlerken düşüncelere daldım yanlız hissediyordum.Yanımdan hızla geçen bir servis aracının kornasıyla irkildim.Hey kendine gel!

Okulun kapısından adımımı attığımda gözlerim beliz ve melis'i arıyordu.Sıra olmuşlardı.Belizi gördüm hemen yanına doğru ilerledim hızlı adımlarla.Beni gördü yüzümde bir gülümseme oldu.Özlemiştim,evet 6 yıllık dostumdu sonuçta.Okulun hopörlerinden gelen o iğrenç sesle yönümü çevirdim.Bir adam konuşuyordu.Istiklal Marşımızı okuduktan sonra sınıflara dağıldık neyseki beliz ve melisle aynı sınıftaydım.Kızlarla sınıfa girdik ve evet burası resmen bir çocuk yuvasıydı!!Olamaz diye haykırmak istedim bütün yıl boyunca bu çocuk kılıklılarla aynı sınıfta olacaktım