BKG1

10 0 0
                                    




Saatin akşam dokuzu gösterdiği sıralarda elimdeki sodayı yudumlarken bir yandan da elimdeki tabletten haberlere göz gezdiriyordum.Ne kadar Nisan ayında olsak bile havanın serinliği uykumu açıyordu.Son günlerde işlerimin yoğunlaşması ve uykusuzluğun verdiği yorgunluk ile gözlerim saat dokuz gibi kapanmaya başlıyordu.Kahve içmeyi pek sevmeyen bir insan olarak uyumamak adına yaptığım acı kahveler beni iyice kahveden tiksindirmişti.Uzun süredir emek verdiğim kadın evi'nin açılışı yarındı ve bunu hatırlamak bile midemi burkuyordu.Bir yanı buruk,bir yanı sevinçli deyiminin canlı hali gibiyim şuan.Bir yandan uzun uğraşlarımın meyve vermesi,kadınlara yardım etmek beni sevindirse bile bu tür evlere ihtiyaç olması beni üzüyordu.Hayatım boyunca kendimi insanlara ifade etmekte zorlanan ve özgüvensiz bir kızdım.Neden çok basit;KİLOLUYDUM.

  İnsanların bana sürekli kilo ver demesi ve beni kendi istedikleri kalıba sokma çabaları benden özgüvenimi ve ifade özgürlüğümü aldı.Kilo verdim,insanların dediklerini yapmak için değil,bir dediklerini yapınca ardından ne geleceğini merak ettiğim için.Kilo verip istedikleri kiloya düşünce,bu sefer başka istekler gelmeye başladı.Saçlarını şöyle yap,şöyle gül,makyaj yap daha güzel olursun gibi.16 yaşında anladım ki insanların istekleri asla bitmez,kendin ol istediğin gibi kendini beğendiğin gibi ol.

Ardından her şey dikkatimi çekmeye başladı.Kadına dair her şey.

Kadının kısıtlandırılması,kadının istediğini yapamaması,kadının özgür olamaması.Neden peki,çok basit;İnsanların sizi yönetme isteği,kadını bir birey olarak görmemesi,kadını kalıba sokma isteği,köleleştirmek,basitleştirmek ve acizleştirmek istemesi.

Üniversiteye giderken savunma sanatları dersleri alıp bunun için ailemle bir kavga ettim.Sebebi ise yine cinsiyetçi bir yaklaşım olan;KADIN KAVGA ETMEZ konusuydu.

Onlara bunun çok cinsiyetçi bir yaklaşım olduğunu ve kadının taciz,tecavüz veya sözlü saldırı hatta ve hatta şiddete susarak mı karşılık vermesi gerektiğini tek tek anlattım.İkna oldular ancak arada söylenmeler devam ediyordu.Çünkü cemiyet kadını anneme göre kadın bir çiçekti.Evde oturması ve leydi gibi eğitilmesi gerekiyordu.

22 yaşımda üniversiteden mezun oldum.Üniversite yıllarımda kadını korumak ve eşinden şiddet gören kadınlara yardım amaçlı yapabileceğimiz kadar etkinlik yaptık.23 yaşımda köklü bir şirkette marka temsilciliği yapmaya başladım.Güzel bir kadındım ve genellikle diğer şirketlere görüşmelere tek gidince direk av oluyordum erkeklerin göz
ünde.

Şirkette yaklaşık olarak 4 sene çalıştım.4 sene boyunca hiç bir şekilde kendi şirketimde sözel dahi olsa tacize uğramadım.Büyük konuştuğumu düşünüyorum zira 1 ay sonra değişen patronum tarafından tacize uğradım.Net ve sert bir şekilde karşılığını verip istifamı etmiştim.

Kalan aylarda ise izlediğim haberlerden olsa gerek ki özellikle şu son günlerde öldürülen,tecavüze uğrayan kadın sayısı artınca Kadın Evi gibi bir yer açmak aklıma geldi.

Kadın Sığınma Evi gibi bir yer olmasını istemiyordum.Babamla konuyu konuşup bunun için uzun bir süre çalıştıktan sonra 7 katlı bir bina yaptırdık.

İçinde yüzme havuzundan,savunma sanatlarına,resim,müzik ve dinlenme odaları,kütüphane,yemekhane ve daha aklınıza gelebilecek her türlü imkanı sağlayabilecekleri bir mekan ayarladık.

Eşinden şiddet gören kadınlar için bir nevi sığınma eviydi ancak güvenliği iyi bir şekilde ayarlamıştık.Tacizden korunma yollarını anlatan hocalar ve kadınların umursuzca para vermeden eğlenecekleri bir yerdi.

Sodamdan bir yudum daha alıp boynumu gevşettim.Saat 22.00 olmuştu.Gözlüğümü çıkartıp kenara koyarken bir yandan da yarının iyi geçmesi için mırıldandım.

En yakın arkadaşım Seren'den gelen iyi geceler yazısına bakıp gülümsedim.Onun dışındaki mesajlar ise iş arkadaşları,yarın için iyi dileklerde bulunan insanlara aitti.

Yavaşça oturduğum tekli koltuktan kalktım.Tableti kapatıp,koltuğun yanında bulunan sehpanın üzerine,sodanın yanına koydum.Ahşap zeminin çıplak ayaklarıma değmesi bile içimi hoş ederken ışıkları kapatıp,odama doğru yürümeye başladım.

Yarın için yapacağım zoraki konuşma ve giyeceğim kıyafetleri kontrol ettim.Kendimi yatağa bırakıp gözlerimi kapattım.Yarın güzel geçecekti...


İlk bölümden sevgilerle

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 06, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Bir Kadının GözündenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin