Yazmak bir yetenek aslında ama hissederek yazmak bambaşka bir yetenek. Ve ben şimdiye kadar hep hissettiklerimi kaleme aldım. Şu an ne hissediyorum biliyor musunuz? Benim bu anlata anlata bitiremediğim aşka hiç sahip olamadım ben ve galiba hiçbir zaman da sahip olamıyacağım.En iyi ihtimal ise aşka sahip olmak için güven ihtiyacı duymamak.Belki sana güvenmeye başladığım zaman aşkı bulurum...
Kim bilebilir ki aşkı? Herkes için farklı birşey ifade eder aşk.Kimi için acı,kimi için mutluluk vs. O yüzden herkesin zihninde bambaşka fikirlere bürünmüşsün sen aşk.
Fazlasıyla mutluyum bu aralar.Bu mutluluk ta mazoşistlik olarak adlandırdığım saçma hareketlerimin önüne geçiyor yani evet vazgeçtim.
Değişmeye karar verdim yine eskisi gibi acımasız olmalıyım,sadist ruhumu benliğime yeniden kazandırmalıyım. İşte o zaman kimse üzemez beni ,eskiden olduğu gibi...
Eskiyi özlüyorum. Ama hemen aklıma geliyor özlem yerine nefret duyduğum şeylerin de eski olduğu.
Bundan sonra herkes ve herşey eski ben yeniyim.
Artık bölümleri kısa tutmaya karar verdim. Kısa ve öz olsun istiyorum.Ama istekleriniz üzerine bölümleri uzatabilirim de . Gerçi kitabı takip eden az kişi var ama olsun . Vote verip yorum yapan,okuyan herkese teşekkür ediyorum. Bu arada yoruma etiket yapanlara ithaf bölümler yazmaya başlıyacağım lütfen etiket yapın :))
Bye
