Özlüyorum...
Yine bunu görmezden gelerek bana yaptıklarını sindirmeye çalışıyorum. Yine gel de sarıl , gel de bana gül , gel de mutlu et diye bir umutla gözlerimi kaçırmak istemiyorum aşk . Bir umut oluyor bana gözlerin biliyor musun? Senin bakmaya bile tahamül edemediğin gözlerinde ben umudu görüyorum . Biliyorum hâlâ gel diye beklemem aptallık ama bekliyorum işte...
Çok yoruldum gerçekten bedenim aslında o kadar zayıf ki hantallaşmış beynim ona lanetler okuyor.Ve biliyor musun birşeyleri ifade edebildiğimi öğrendim söz konusu sen olunca bir sürü şey sıralayabilirim sana . Ben aptalım işte buna kanaat getirdim. Çünkü acımasız olan bendim diğerleri değil ,yavaş yavaş hayatımdaki herkes beni terk ediyor . Bana güçsüzlüğü tattırıyorlar. Ve bunların hepsi sen...
Herkes değerli birini kaybettiği zaman üzülür . Ama değerini kaybettiği zaman yıkılır. Yıkıldım...
Ben sadece birini kaybetmedim. Ben ailemi ,sevgimi,aşkı,tüm çocuk ruhumla taptığım seni kaybettim . Bunların hepsinin birden yok olması yakıyor canımı.Sen belki bana ihanet etmiş olabilirsin,beni başka bedenlerde aramış olabilirsin ama şunu bil ki ben sana fikirlerimle bile ihanet etmedim. Aklımda fikrimde hep sen. Sana soruyorum.Neden bana değer vermedin ,o kadar mı güvendin bana ,o kadar mı sevmedin beni bu kadar mı senden?
Her gülün bir arsız dikeni olur. Benziyorsunuz o dikenle hem de çok. Gülü değerli kılan da sensin bir anda değerlerini sıfırlayan da .
Tanrıya saatlerce dua ettiğim oluyor bazen. Sonra fark ediyorum ki...
Beni duymuyor. Dedin ya hani bana. Beni Tanrı anlamıyor senin anlamanı beklemek hata diye evet o Tanrı beni de anlamıyor .Bunları anlatıyorum ama senin anlamanı beklemek hata mı?
Senin yüzünden hissizleştim lan. Gülerken bile, mutsuzken bile seni düşünmekten yoruldum. Kimse seni benim gibi bekleyemez,sevemez . Ben beklerim aşk sen varlığını yitirmişken bile ben seni beklerim... Sana son kurduğum cümle geliyor aklıma gözümden bir damla yaş süzülüyor boynuma,"Neyse sonra konuşuruz"demiştim . Ve o günden beri bir tebessümüne muhtacım. Şimdi sen diyorsundur aşk , neden özlediğine inandırmıyorsun? Haklısın aşk bunu hissettiremiyorum çünkü ben de hissetmiyorum. Belki biraz gurur . Düşünüyorum aşk seni ve onu düşünüyorum .
Yan yanasınız, tıpkı bana sarıldığın gibi sarılıyorsun ona kim bilir belki ona da bana söylediğin şeyleri söylüyorsun . Bilemem ki aşk . Ben artık kapıldım bir umutsuzluğa ,hani diyordum ya sarılmanı bekleyeceğim aşk diye . Biliyorum hiçbir zaman sarılmayacaksın ama en azından bir tebessümünü benden esirgeme aşk. Madem yavaş yavaş ölüyorsun yavaş yavaş vedalaş benimle.
***********************************
Evet aşk geçenlerde yine ağlıyorum falan ama bu sefer senin için değil.Bu gün kendim için ağlamaya karar verdim. Belli başlı kararlar aldım . Kimseyi istemiyorum aşk ya sen ya hiçkimse . Sen benim sonumsun aşk. Evet senden vazgeçmeme kararı aldım bu gün ,sadece bu da değil senin canının yanması için kendimi kuruş kuruş harcamaya başladım .
Evet kendime zarar veriyorum aslında bunu sen yapıyorsun be pandam. Bu arada çok tatlı bir mazoşist oldum yeni çizgilerim bana çok yakıştı. Ve ben senin gibi onları saklamıyacağım onlardan utanmıyorum. Her çizgi benim eserim hepsinin bir değeri var, tenime dokunan her damla kan benim eserimin bir parçası.Boyalarım kan,fırçam jilet ,resim kağıdım tenim ve en önemlisi sanatçısı benim .
Dediğim gibi onlardan utanmıyorum, hangi sanatçı eserini sadece kendisi için yapar ki? Ben utanmıyorum aşk bunu yapmaktan haz duyuyorum eminim ki beni bu hale getirenler de benim bu çöküşümden haz duyuyordur. Zira sen öyle miydin aşk . O kadar büyük sorunlarım var ki bazen jiletim bile köreliyor. O kadar donuğum ki dünyaya çizmiyor bedenimi o baş roldeki jilet . Benim minik hayallerimin minik prensiydin sen .Perişanım şimdi. Bunları okuyor musun bilmiyorum ama eğer okuyorsan bana acıma bunu ben seçtim. Bunu ben seçtim çünkü sen bana sadece bu seçeneği sundun aşk. Vee ben sadece şu an tenimden damlayan kan gibi saf ve masumca beni saracaksın sandım . Affet hiç gitmezssin sandım.Ve ben sadece sandım. Sanmaya devam aşk...
Bu bölüm biraz geç geldi . Size söz verdiğim zamanda bölümü yayımlayamadığım için beni affedin. Ve evet mazoşist olmaya karar verdim.Diğer bölümde aşama aşama anlatmaya başlarım bu süreci.
Mazoşistlik bir ruh hastalığı aslında ama ruhum biraz eğlenmek istiyor belki acı bunun için mazoşist kelimesini daha uygun buldum kesinlikle cahiliyetten değil yani :))
Vote özellikle de yorumlarınız benim için çok önemli unutmayın
-Zehra KARAKÜLAH
