O sırada kibariye ile şerafettin eve gelmişlerdir sabah olmuştur. -Şerafettuuuuuuuuunnn -Ne bağrisen da ne var -Geliyorlar geliylar da onlar geliyor -Ula süle bakam kim geliyo -Geliyo geliyo zeliha ile ismail geliyo -Neeeeeeeee gızımla oğlum üniversiteden mi geliyo -Evetttt -Allahhhhh dararam dara raram hop hop amannnnnn (Kapı çalar) -Geldular hemen açayum (Kapıyı açar) -Benum yavrularum gelmiş manisalardan Zeliha: -Anneciğim ismaille seni ve babamı çok özledik ama bak üniversiteyi bitirdik güzel bir meslek sahibi olduk -Amanda babası onun dillerine kurban ibrahim sen naptın güzel oğlum İbrahim: -Babacığım bende sizi çok özledim kardeşimle beraber bir meslek sahibi olduk ha unuttum sanma bütün beşiktaş maçlarını izledim -Aslan oğlum benum unutmazmuş da -E süleyun bagalum çocuklar hangi meslek sahibi oldunuz Zeliha: -Ben ambulans doktoru oldum anneciğim. İsmail: -Bende mimar oldum anneciğim -E yavrum tamam güzel meslek edinmişsinuz da bu köyde ambulans falan yoktur e zaten evlerimiz küçük nasıl iş yapacaksunuz siz da -Zaten size onu anlatıcaktık anneciğim bize bu meslekleri kazandığımız için istanbuldan bahçeli villa verdiler hem istediğiniz gibi bitki de ekebileceksiniz -Hmmm tamam kizim iyi diyisun hoş deyiyosun ama burdaki arkadaslarimiz nolacak maclar nolacak -Biz orasını da düşündükcorda kazandığımız parayla tüm köy halkına villa aldık kocaman bi yerin içinde hep beraber YAŞASUNNN!!! Aradan yıllar geçer artık hepsi yerli yerindedir bir anne baba evlatlarından başka ne isteyebilir ki bu hikayemiz de bukadardı yeni hikayeleri den haberdar olmak için takipte kalın 😊😊
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
