Aşkın Fısıltıları

Bölüm 1: Kalbin Aşk Hali

          Yeni yıla girerken her insan geçen yıldan kalan bir şeyi yanında götürür. Peki ya ben ? Ben de öyle yaptım. Belki de 2016' dan kalan en güzel şeyi almıştım yanıma. Kalbimin bir parçasını,   -onu- almıştım kalbimle birlikte yanıma. Sevginin en güzel, en saf, en masum haliydi benim hikayem.Hadi başlayalım.

          2016 Eylül'ü idi. Yeni okulumun ilk günleri, yeni arkadaşlar, yeni bir hayat. İlk başlarda açıkçası hoşlandığım bir kız vardı. Ancak daha sonra farkettim ki ben çoktan soğumuşum bile. Sonra ilk sınavlara doğru yaklaşıyorduk ve herkes yeni yeni birbirini tanıyordu. Her neyse öyle böyle ilk sınavlar bitti ve herkes büyük bir stresi atlattı. Daha sonra yeni yeni faaliyetler falan yapılmaya başlandı. Bunlardan biri de bilim kulübü fikri idi. Tabi bu fikir daha yokken benim hikayem başlamıştı. Aslında tam olarak hatırlamıyorum ama bu kızı -kelebeğim- daha önce zaten görüyordum. Daha sonra duygularımdan emin oldum ve yavaş yavaş duygularım yoğunlaşıyordu. Günler , haftalar geçtikçe duygularım yoğunlaşıyor ve dışarı çıkmak istiyordu. Her neyse dediğim gibi bilim kulübü açılmıştı. Tahmin edin kim kurmuştu bu kulübü ? Kelebeğim ve bir arkadaşı. Bu kulüp pazartesi günleri toplantı yapan ve bilim üzerine konuşmayı esas alan bir kulüptü. Biz bu kulüp sayesinde biraz konuştuk ancak tanışmamızı sağlayan asıl araç bu değildi. Şimdi biraz geriye gidelim. Okulun 9.sınıflar wp grubu açılıncaya kadar. Bu grup açılmadan önce gruba katılmak isteyenlerin telefon numarasını almışlardı. Bende bu fırsatı kaçırır mıyım hiç? Direk katılmaya karar verdim. Çünkü kelebeğim de büyük ihtimal katılacaktı. Tahmin ettiğim gibi oldu. O da katılmıştı. Her neyse 1 Aralık 2016 günü hiç unutmayacağım bir gündür. Çünkü o gün ders çalışırken bir anda bildirim geldi. Sizce kimden ? Evet evet kelebeğimden. Tabi ki önce bir şoka girdim. Sonra aşırı heyecandan kızardım ve elim titriyordu. Zaten bütün konuşma boyunca elim titredi. Düşünsenize platonik olduğunuz bir kişi size mesaj atıyor. Ne hissederdiniz? Neler düşündüğünüzü tahmin edebiliyorum. Her neyse o gün öylece geçti ve tabi ki o gün hiç unutamadım sanırım unutmayacağım da. Daha sonra aralıklı yazışıyorduk falan. Şimdi gelelim bilim kulübüne. Toplam 2 veya 3 pazartesi gidebildim. Bunun sebebi ise arkadaşlarımdı. Bunun devamına daha sonra değineceğim. İlk toplantı günü buluştuğumuzda kıpkırmızı olmuştum. Çünkü karşılıkla oturuyordum. Bir süre doya doya baktım ona. Sanki bir daha hiç göremeyecekmişim gibi. Yanımdaki arkadaşım beni farketti ve güldü. Aman zaten biraz egolu bir kişilik ancak severim kendisini. Her neyse o gün öyle bitti. O gün arkadaşlarla grup şeklinde oturduğumuz için haliyle konuşmuştuk ve kelebeğim bize sinirlenmişti. Okuldan sonra eve geldiğimde kendisine yazdım: "Pazartesi kulüpte çok asiydin. Çok kızdın dimi ? " Gelen cevap beni şaşırttı. Şöyle idi : ...