That Should Be Me

PROLOGUE

*This is a work of fiction. Names, characters, businesses, songs, places, events, and incidents are either products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.*

Flint Psalm Anderson POV

Isa ako sa mga ordinaryong teenager na naghahangad ng perpektong pamilya. Ngunit, ito ay ipinagkait sa akin. Kuntento naman na ako sa kung anong mayroon ako ngayon ngunit iba parin ang pagkalinga at pagmamahal na ibinibigay ng isang magulang. Na ni minsan ay hindi ko naramdaman.

Ang aking ama ay isang sundalo. Siya ang may pinakamataas na posisyon. Dahil doon, hinahangaan ako ng aking mga kaklase at inaasam na magkaroon din ng tatay na sundalo. Ngunit, hindi lahat ng tao ay perpekto. Sa likod ng isang matapang at magiting na sundalo ay nakakubli ang isa pang pagkatao. Hindi nakuntento ang aking ama sa aking ina. Sa tuwing mededestino siya sa ibat-ibang lugar ay ibat-iba rin ang kaniyang babae. Bihira lamang siyang umuwi sa aming bahay.

Ang aking ina, sa kabilang banda ay nagbubulag-bulagan sa mga pangyayaring ito. Kahit harap harapan na siyang pinagtataksilan ng aking ama ay binabalewala niya lamang ito. Siguro gaanon ang nagagawa ng pag-ibig sa tao.

Nang ako'y magkamalay sa mundong ito, tumatak sa aking isipan ang hindi kanais-nais na gawain ng aking ama. Kaya't ipiningako ko sa aking sarili na hindi ako magmamahal ng lalaking katulad niya. At ipinangako ko rin na hindi ako magiging martyr tulad ng aking ina.

Ngunit, iba talaga ang nagagawa ng pag-ibig sa tao. Mula noong makilala ko ang isang lalaking katulad ng aking ama, hindi ko akalain na tulad niya ang mamahalin ko. Pilit kong pinaniwala ang aking sarili sa prinsipyong aking pinanghahawakan. Na hinding-hindi ako magmamahal ng tulad niya. Ngunit sadyang mapaglaro ang tadhana. Ang mga prinsipyong matagal ko ng pinanghahawakan ay unti-unting nabuwag.

Hindi ko inaasahan na magiging katulad ako ng aking ina. Nagpaka-martyr din ako. At hindi ko lubos maisip na magpapakamartyr din pala ako para sa taong mahal ko.

I chased him. I pursued him. Because he don't like me, and I don't know why. I did everything just to please him. But then again, I always end up...hurting.

So all I can do is to watch you with her..laughing..

I hope I am the reason behind that smile. But, I'm not. I hope I am the one you're laughing with. But sadly , I'm not. I hope I am the girl you're madly inlove with. But on fact, I'm not. Because its HER.

I always wish that I could be like her.

I always thought..."THAT SHOULD BE ME".