4

38 4 0
                                    

Mitsu

Ik ben al een tijdje thuis en zit op de bank. Ik begrijp het niet, mijn koorts is verdwenen. Ik hoor de deur en dat betekend dat Neru nu ook thuis is. 'Mitsu? Deed je dit om school te skippen?' Ik schud mijn hoofd "Nee, ik had opeens koorts ofzo" 'Maar in de ochtend had je dat niet..' "Ja maar wel op het schoolplein, toen we naar Guy sensei moesten en toen mijn hand verbonden werd."  'Hmm, en nu?' "Volgens mij is de koorts weg.." Neru knikt en loopt naar de keuken. 'NEJI!!'

Neru

"Wat doe jij hier?!" Zijn licht paarse ogen staren mij aan 'Kijken wat voor eten je in huis hebt wat je zo zwak maakt..' Ik ben het zat.. "Koekenpan jutsu!" 'Koekenpan jutsu? Die jutsu bestaat niet ee-' Neji kan zijn zin niet afmaken of ik bekogel hem met alle koekenpannen die ik heb. Hij springt uit het raam en vlucht weg. Snel doe ik het raam dicht en hoop dat tie nooit meer terug komt..

Mitsu

Het is alweer de volgende dag en ik zit half te dagdromen in de klas. 'Mitsu!' Hoor ik Kakashi roepen. Ik schrik wakker en kijk snel op. 'Heb je gehoord wat de vraag was?'  "Uhm.. N-nee.. Sorry sensei..." 'Ik vroeg of je nog getraind heb..' "Ow.. Ik.. uhm.. Nee sorry.. Eigenlijk niet.." Kakashi zucht. 'Mitsu.. Je zit elke les te slapen of je let niet op.. Wil je wel een Jonin worden? Ik stel voor dat je daar goed over na gaat denken..' Ik knik "Begrepen sensei.." Hij zei het best kalm maar toch voelt het alsof er naar mij geschreeuwd werd.. En als het niet erger kan, gaat Leiko er zich mee bemoeien. 'Ik snap niet dat je je niet best doet.. Je verspilt alleen maar Kakashi's tijd.' "Ow ik doe echt wel mijn best hoor, jij weet verdomd niet wat er in mijn hoofd zit. En ik verspil tenminste mijn tijd niet om zo hoerig te doen tegen zowat elke jongen of leraar die ik tegen kom vuile slet!" Roep ik terug 'Ow hou toch je mond, jij doet niet eens je best hoor. Je bent zelfs de slechtste leerling van school en je doet er niet eens wat aan.'  "Dat weet je niet jij-" 'Meiden genoeg nu..' Zegt Kakashi. 'Mitsu, je kan beter naar de gang toe. Aan het eind van de les wil ik je nog even spreken en Leiko, ik kan zelf les geven..'  Ik loop naar de gang, loop meteen door naar de wastafels van de meiden wc's, laat ik weer het water over mijn polsen stromen en begin te janken. Ik snap niet dat Kakashi in al die trucjes van Leiko trapt. Waarom boeit mij dit überhaupt? Als hij Leiko leuk vind dan doet hij dat maar.. Maar ergens diep in mijn hart doet het pijn dat hij in zo'n laffe truc trapt.. Wat is dit? Ik voel het opgekropte verdriet die uit jaren is opgebouwd terug komen. Nee, ik wil er niet aandenken.. Ik wil niet meer zo depressief worden als vroeger.. Ik  moet iets hebben als afleiding. Ik hijs mijn mouw omhoog van mijn linker arm en haal het verband af. Ik sla mijn arm tegen de muur aan en doe mijn best om niet te schreeuwen. De wond is open en het doet verschrikkelijk pijn.. Maar niet zo pijnlijk als mijn depressie die langzaam weg gaat. Langzaam stop ik met janken. Ik hoor de bel en dat betekend dat Kakashi heel snel gaat merken dat ik niet op de gang sta. Snel hijs ik mijn mouw naar beneden en probeer de uitgelopen make up zo goed mogelijk weg te halen. Ineens komt Kakashi binnen en ik schrik mij kapot. 'Hadden we niet op de gang afgesproken?' "Sorry! Ik.. mijn make up was uitgelopen, dat doet het altijd aan het eind van de dag dus ik wou het weghalen. Ik weet het, dat was een idiote keuze. Ik zal volgende keer beter nadenken.." zeg ik snel. Ik wil niet dat hij boos word.. Kakashi werpt een blik naar het verband wat bij de wastafel ligt. 'Laat me je arm is zien?' Zegt hij op een kalme toon. Zonder dat ik antwoord kan geven, pakt hij mijn arm vast en doet voorzichtig mijn mouw omhoog. 'Wat is er gebeurt?' "Ow, ik dacht dat het genoeg genezen was dus ik haalde het eraf maar het ging toch bloeden.." Kakashi kijkt goed naar mijn arm. 'En wat is er echt gebeurt?' "Hm?" 'Je arm is meer beschadigd dan eerst..'  "Ik stootte daarna mijn arm tegen de muur aan en.." 'Mitsu... Nu de waarheid graag..' Hij begint serieuzer te klinken.. Ik wil niet dat hij boos word maar ik wil ook niet de waarheid vertellen. Straks denkt hij nog dat ik gek ben..  Kakashi heeft nog steeds mijn arm vast en begeleid mij naar het lokaal en daarna naar zijn bureau. Hij pakt verband uit de la en begint mijn arm weer te verbinden. 'Vertel eens.. Wat is er nou echt gebeurt?'  Zegt hij weer op een kalme toon. "Ik sloeg mijn arm tegen de muur aan.."  'Waarom deed je dat?'  "Ow gewoon... Mijn hoofd zat te vol.." 'Er gaat een heleboel in je hoofd om, of niet?' Ik knik. "Nog sorry voor wat er in de les gebeurde.. Het zal niet meer gebeuren.." Kakashi kijkt op 'Ik vond het eigenlijk best goed dat je opkwam, maar het mag iets minder met het schelden' je kan zien aan zijn oog dat hij glimlacht. Waarom krijg ik het weer zo benauwd? Wat is dit? 'Waar ik je over wou spreken is het slapen in de klas.. En het opletten..' Meteen verdwijnt het benauwdheid en word het weer koud. 'Komt het omdat je hoofd zo vol zit?' Ik knik 'Is het zo erg?' Ik knik alweer. Ik krijg tranen in mijn ogen en kijk weg om dat niet te laten zien. 'Je hoeft het niet te verbergen, ik weet dat je je vreselijk voelt Mitsu..' "Ow dat valt reuze mee hoor" ontken ik. Hij geeft mij een knuffel en laat niet los 'Toe maar, ik weet dat je wilt huilen. Je hoeft je niet in te houden voor mij' En hij wrijft over mijn rug heen. Ik haat het om te janken in het bijzijn van anderen maar ik kan het niet meer tegenhouden en ik stort in..

Neru

Ik loop bijna het plein af om naar huis te gaan maar dan zie ik Neji.. Hij probeerde wat met mij te flikken, ik probeer wat met hem te flikken. Snel haal ik mijn lege broodtrommel uit de tas en gooi hem tegen het hoofd van Neji aan. "Jij wilt de beste van de school worden maar kan niet eens een broodtrommel ontwijken?" Roep ik verbaast. Neji draait zich om en.. ehh.. ik heb hem nog nooit zo kwaad gezien.. ineen worden de aders rond zijn oog dikker. 'Neruuuu!' Roept hij, en hij rent op mij af. Ow shit.. Ik twijfel geen moment en ik ren het schoolgebouw binnen. Daar zijn de leraren en kan hij niet zoveel flikken.. Ik kijk elk lokaal in om te zien of daar een sensei is terwijl ik ren voor mijn leven. Hey, opeens zie ik Mitsu janken en Kakashi troost haar met een knuffel ofzo. Ik stop met rennen uit verbazing. Het is heel lang geleden dat ik haar ooit heb zien janken.. Ik wil naar haar toe lopen maar ik vergat dat Neji achter mij aan zat en tackelt mij nu dus op de grond.. Maar dat is nog niks, Ik verlos mij uit zijn greep en begin met hem te vechten. Uiteindelijk heb ik gewonnen! 'Wacht maar.. Ooit zal ik je verslaan.'  Zegt Neji. "Waarom wil je mij zo graag verslaan? Ik ben ook maar een leerling.." 'De beste leerling ja! Ik moet jou verslaan om zelf de beste te worden..' "Waarom wil je perse de beste worden? Dat is niet de bedoeling van deze scho-" 'Dat begrijp je toch niet..' Ik wil verder vragen maar Kakashi staat ineens achter ons. 'Jongens, het is misschien beter als jullie hiermee ophouden en naar huis gaan want morgen hebben we een uitstapje, weten jullie nog?' Zegt hij vriendelijk. "Dat is waar.." zeg ik en Neji knikt chagrijnig. Ik help hem opstaan en we lopen naar huis.

Mitsu

Kakashi zwaait nog even naar Neji en Neru en loopt terug. Ik ben al lang gestopt met janken. 'Soms is het beter om je emoties in te houden maar niet als je het teveel opkropt. Snap je dat?' Ik knik.. 'Probeer alsjeblieft op te letten in de les en tijdens de activiteiten.' "Zal ik doen Kakashi sensei...... Mag ik nu naar huis?" Kakashi knikt 'Vergeet je niet dat we morgen een uitstapje hebben?' "Ik zal het niet vergeten.." Ik pak mijn spullen en loop de deur uit. Kakashi zwaait nog en ik zwaai.. half terug.. Ik heb geen idee of hij dat gezien heeft maar goed..

The rival and the senseiWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu