The rival and the sensei

6

Mitsu

Ik ren met Leiko het plein op met een ninja op de hielen. Leiko rent voorop en is bijna bij de deur terwijl ik een stuk achter loop vanwege mijn slechte conditie. Ineens voel ik een hevige pijn in mijn voet. Ik merk dat de ninja een mes heeft gegooid en ik struikel. Snel haal ik het mes uit mijn voet en grijp ik naar de muur om mijzelf omhoog te hijsen. Het mes kan ik nu mooi gebruiken als wapen. Wie hou ik voor de gek... Een professionele vechter tegen de slechtste leerling van school.. hij gooit nog een een paar messen zodat ik nu met mijn mouwen vast zit aan de muur en me niet meer kan bewegen. En bedankt.... Nou, zo ga ik dus dood.. 'Trek niet zo'n zuur gezichtje popje' Ik heb zin om een brutale opmerking terug te maken maar ik besluit mijn mond maar te houden. De ninja doet zijn handschoen af en richt zijn hand op mij. Ineens herken ik de ninja. F*ck dat is de ninja die zuur uit zijn handen kan laten spuwen.. Waarom precies hij? En waarom een pijnlijke dood? Ik zie dat het zuur op mij afkomt maar ineens springt Leiko ervoor en ze begint de longen uit haar lijf te schreeuwen. Ik zie dat het vel bij haar armen en gezicht aan het verbranden is en sommige stukken oplost en een stuk bot kan zien. Het is in ieder geval vreselijk om aan te zien.. ineens zie ik 2 mensen voor ons springen. De 1 begint te vechten met de ninja en de andere maakt mij snel los, tilt mij op en brengt mij naar binnen. Door de schrik kan ik niet zien wie het is. Als hij de deur op slot heeft gedaan, brengt hij mij naar het lokaal en laat hij mij op de tafel zitten. Dan zie ik dat het Kakashi is. Snel pakt hij verband en 1 of raar goedje. Hij smeert het goedje over mijn voet heen en het begint te prikken. 'Het mes dat in je voet zat is giftig, dit spul zorgt ervoor dat het vergif weg gaat.' Zegt hij terwijl hij mijn voet verbind. Fijn.. eerst mijn arm,
Dan mijn voet.. Nog even en ik ben een mummie als ik niet oplet. "En Leiko? Word ze ook naar binnen gebracht?" Vraag ik snel. 'Maak je maar geen zorgen over Leiko' Maar dat doe ik wel.. Die zuur loste haar zowat op. "Ze overleefd het toch wel?" Kakashi is even stil voordat hij antwoord. 'Het komt wel goed' zegt hij. Neru word het lokaal binnen gebracht door een andere sensei Kuranai. Ze rent snel het lokaal uit om andere te helpen. 'Hoe gaat het met Neji?' Vraagt ze. 'Neji is in goede handen. Hij overleefd het wel' Antwoord Kakashi. "Wat is er gebeurt dan?" Vraag ik. 'Neji offerde zich voor mij op' Zegt Neru. 'Wat is er gebeurd met Leiko?' "Zelfde verhaal" Zeg ik terug. Ik laat van stress mijn nagels een beetje in mijn hand gaan. Ik hoor de hele tijd Leiko's geschreeuw in mijn hoofd echoën. Ineens komt de directrice binnen. 'Kakashi, zorg dat je leerlingen in het lokaal blijven en doe de ramen op slot. We gaan over naar code 739' zegt ze. Ze loopt het lokaal uit en rent naar het andere lokaal. De ramen worden op slot gedaan en hetzelfde geld voor de deur. 'Wat gebeurd er? Wat is code 739?' Vraagt Neru. 'Dat betekend dat er zeer dodelijk vergif over het plein en door de gangen word gespoten.' Antwoord Kakashi. "Wacht, en Leiko dan? Zij is nog buiten en heeft misschien een overlevingskans!" Roep ik. 'Nee..' zegt Neru. 'Toen ik naar binnen werd gebracht, zag ik haar liggen. Het zag er niet uit alsof ze nog leefde.' Zegt ze. "Ow" zeg ik alleen maar. Ik weet niet wat ik anders zou moeten zeggen.. Ik heb alleen maar spijt dat ik zo slecht over Leiko heb gedacht..

Neru
Ik denk aan Neji. Ik hoop dat hij het overleefd.. En aan Leiko.. Arme Leiko, dat moet vast pijn gedaan hebben.. Door de luidsprekers zegt de directrice dat code 739 nu van start gaat en er klinken nu luide sirenes die waarschijnlijk heel lang nog aan blijven staan. Ik kijk naar Mitsu die in elkaar gedoken zit aan haar tafel. Zelf voel ik mij ook vreselijk. Wie weet hoeveel leerlingen en sensei's nog buiten zijn. Ik pak mijn stoel en ga naast haar zitten. "Ik hoop dat er niet veel doden zijn.." zeg ik. Kakashi pakt ook een stoel en gaat tussen ons in zitten. Hij slaat een arm om ons beide heen. 'Beter hier met zn drieën zitten dan alleen..' Zegt hij. We blijven zo zitten totdat de sirenes zijn opgehouden en de directrice door de speakers zegt dat iedereen weer naar buiten mag en dat we naar huis mogen omdat we wel genoeg meegemaakt hebben. Maar de sensei's moeten wel de leerlingen naar huis brengen omdat het nog niet zeker is dat het veilig is op straat. Met zn drieën lopen we de anderen achterna die bij de deur staan die naar het plein lijdt. 'Oke jongens.. Probeer niet teveel naar de lijken te kijken en blijf bij je sensei.' Zegt een sensei terwijl hij de deur open doet. We lopen naar buiten en ik zie lijken van de ninja's die aanvielen, onbekende leerlingen, bekende leerlingen en een paar sensei's. Mitsu en ik lopen nog even naar het lijk van Leiko als respect voor haar. 'Het spijt me Leiko' zegt Mitsu zacht. "Rust in vrede" zeg ik. Kakashi leid ons van Leiko weg en loopt met ons mee naar huis. 'Dat word dus geen uitstapje..' zegt Kakashi. "Uitstapje? Het was vandaag toch sensei dag?" 'Nee dat is pas over een maand.' "Ow.. Dat dacht ik want ik zag geen enkele sensei voordat we aangevallen werden.." 'Dat komt omdat we een vals bericht kregen dat we onmiddellijk naar een andere dorp moesten die aangevallen werd.' "Ow.." We staan voor het huis en ik pak mijn sleutels. "Wil je nog hier wat drinken?" Vraag ik. 'Is niet nodig, Ik heb nog een vergadering' zegt hij. Ik knik. Mitsu en ik stappen naar binnen en zwaaien Kakashi nog even uit. Daarna proberen we ergens anders aan te denken dan vandaag..