Casanova Prince Meets Casanova Princess

Chapter 50 : Last Night

After the long wait. XD

CHAPTER 50

NICOLE'S POV

Sinamahan ko si Warren pati si Tita Gretchen. Hay, grabe naman oh, ang lungkot ni Warren. 

Nakatungo lang siya sa simula kanina pa, minsan, lilingon sa bintana...

Uhh, paano ko ba mapapagaan ang loob niya? Hay.

Tinignan ko siya, tinitigan ko ng matagal. 

Ang lungkot ng expression ng mukha niya, syempre I can still see his expression kahit nakatungo siya.

Then suddenly, I noticed a tear fell from his eyes.

Haaaay, I knew it. Alam kong he'll soon show up his lonely side.

Ganyan si Warren, since we were kids, emotional siya sa mga matters pag dating sa pamilya niya.

Naikwento niya sa akin minsan yung tungkol sa dad niya. 

Sabi niya hindi niya ito madalas nakakasama. Lagi daw walang tatay sa tabi niya.

Hindi ko naman alam noon na yung biological dad niya yung tinutukoy niya kasi nga kanina ko lang nalaman yung thing about that.

Nung times na yun, napansin ko rin na na-te-teary-eyed siya but he held back his emotions back then.

Pero ngayon, eto siya, showing his weak side, tulad ng weak side ko, yun ay ang pag iyak.

Naiisip ko na sa harap lang namin kami nakakapagpakita ng weakness namin. I don't know, I feel comfortable kasi na umiyak in front of him.

Feeling ko laging may mag papatahan, may iintindi... I hope he feels the same way too.

"Warren, I-I'm sorry for your dad. I-I don't know kung anong dapat sabihin ko. I haven't experienced

this incident in my life yet. Warren, h-hindi ako masyado maalam mag comfort, alam mo namang

ikaw lang ang expert dun e. Pasensya na ha. But to tell you, ang gusto ko lang na magawa ngayon

is to keep you happy kahit ganito. I want to comfort you like how you comfort me..."

I tapped his back. He looked at me. To my surprise, he still managed to smile at me.

"N-nicole, no need. You don't have to put effort para i-comfort ako, Nicole. Yung presence mo dito, yung pagiging nandito mo sa tabi ko, sapat na yon para maging okay ako."

Nung sinabi niya yon, I just hugged him. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Pero kahit sa times na ganito, nagagawa niya pa rin mag pakilig.