ေတာင္ကုန္းေလးေပၚမွာ တည္ထားတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းေလးမွာ ေက်းငွက္သာရကာေတြရဲ႕ ေတးသီသံ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြရဲ႕ ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သသံက လဲြလို႔ ဘာဆိုဘာမွ မၾကားရေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ထဲ အေတာ္ေအးခ်မ္းသြားတာေတာ့ အမွန္ပင္…အာရုံလြင့္မည္စိုး၍ စိတ္ကို ေသခ်ာစုစည္းကာ ကြ်န္ေတာ္ ဝတ္ျပဳ ဆုေတာင္းေနမိသည္…ဘယ္သူ႔အတြက္ ဆုေတာင္းသည္ဆိုတာက ေမးစရာပင္ မလို Yoochun အတြက္ပဲေပါ့…Yoochun ဆီက စာေလးတစ္ေစာင္တေလမွ မရသလို ခရီးထြက္သြားတာလည္း ၾကာျပီ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ပူတာ အတန္ၾကာေနခဲ့ပါျပီ…ဒါေၾကာင့္ သူလည္း အႏၱရာယ္ကင္းေအာင္ ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း စိတ္ၾကည္လင္သြားေအာင္ ဘုရားေက်ာင္းဘက္ ေရာက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္…ဝတ္ျပဳအျပီး ကြ်န္ေတာ္ ဘုရားေက်ာင္းအျပင္ဘက္ ထြက္လာေတာ့ လတ္ဆတ္တဲ့ ေလျပည္ေလညင္းေလး တိုက္ခတ္ေနတာကို ခံစားလိုက္ရျပီး ေအးခ်မ္းသြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္…ေျမျပန္႔မွာ မဟုတ္ပဲ ေတာင္ကုန္းေပၚ ေရာက္ေနေတာ့ ေလက ပိုေအးျပီး လတ္ဆတ္ေနသေယာင္ေယာင္… ထိုအခ်ိန္မွာပဲ သန္မာတဲ့ လက္တစံုက ကြ်န္ေတာ့္ေနာက္ကေန ကြ်န္ေတာ့္မ်က္စိအစံုကို ဖံုးအုပ္လာသည္…
''မေျပးနဲ႔ မိျပီ''
ရုတ္တရက္ဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ထိတ္လန္႔သြားျပီး ထြက္ေျပးရင္ ေကာင္းမလား ေတြးမိေပမယ့္ ရင္းႏွီးလွတဲ့ အသံေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ အသံပိုင္ရွင္ကိုပါ ေကာင္းေကာင္း မွတ္မိသြားသည္…
''ငါဘယ္သူလဲ သိလား''
''သိတယ္ လမ္းမီးတိုင္ရဲ႕''
''ညွက္စိက ဒါမ်ိဳးက် ေတာ္သားပဲ''
''ဘာ!!!!!""
ထိုလမ္းမီးတိုင္ဆိုသူက ျဖတ္ခနဲ သူ႕လက္ေတြ ျပန္ရုတ္ျပီး ကတိုက္ကရုိက္ ထြက္ေျပးသြားေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း တံု႔ဆိုင္းမေနပဲ အေနာက္က အျမန္လိုက္ရေတာ့သည္…
''ညွက္စိေရ ငါဒီဘက္မွာေလ''
''ဒီေကာင္ကေတာ့…''
ဘုရားေက်ာင္းဝန္းထဲက ရွိသမွ် ေခ်ာင္က်ိဳ ေခ်ာင္ၾကား သစ္ပင္ၾကားထဲေတြ ေကြ႕ျပတ္ေျပးေနတာ ၾကာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ေနာက္ မလိုက္ႏုိင္ေတာ့ပဲ ျမက္ခင္းျပင္ေပၚမွာ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္မိေတာ့သည္…
YOU ARE READING
စေတာ္ဘယ္ရီခ်စ္သည္းရွင္
FanfictionYunJae Jaechun Another historical fanfic of my royal OTP (with a little fluff of cox) xD
