3. bölüm

49 13 0
                                    

Bu sabah biraz daha iyiydim. Yataktan kalkıp hemen banyoya gittim elimi yüzümü yıkadım , dolabımı açıp kıyafetlerimi askısından çıkarıp giyindim saçlarımı güzelce tarayıp bağadıktan sonra aynanın karşısına geçtim fondötenle yüzümün morarmış kısmını kapatmaya çalıştım ama hala belliydi. Odadan çıkıp mutfağa indim annem kahvaltıyı çoktan hazırlamıştı ve çok güzel görünüyordu açlıktan ölecektim sanki. Çabucak kahvaltımı yaptıktan sonra annemin yanağından öpüp servise yetiştim.

Okula gelmiştik nihayet servisten inip okulun kapısına doğru yürümeye başladım. Karşımda Atakan ve Rüzgar vardı. Yüzümün morarmış kısmını saklamaya çalışıyordum Bir elimle yüzümü saklamaya çalışarak sınıfa gelmiştim. Sırama geçip oturdum. Alara da sınıfa yeni girdi ve beni görünce"Asya noldu sana kim yaptı bunu?" "Hiç. Önemli bir şey değil sadece kapıya çarptım." "Bende inandım.Noldu anlat hadi" başımdan geçenleri Alara'ya anlatırken ağzı açık dinliyordu beni haline bakarsak şaşırmışa benziyordu. "İşte böyle Alara çok korkunç bir gündü benim için." "Vay Atakan'a bak sen iyi ama o nasıl denk gelmiş öyle. " "Bilmiyorum. Ama o olmasaydı..." "Geçti artık merak etme Atakan'ın bir şeyi varmı bari?" "Kaşında çizik vardı sadece." "Anladım."Ve bir iki dakika sonra Atakan ve Rüzgar sınıfa gelmişti. Atakan'ın kaşında yara bandı vardı. Bana bakarak sırasına geçti.

Yanına gittim. "Günaydın Atakan sana da Rüzgar."
Rüzgar "Sanada"
"Napıyorsunuz?"
"Hiç sen ?" dedi Rüzgar "Bende birşey yapmıyorum. " Atakan hiç yüzüme bakmıyordu. Sanki bir şeye sinirlenmişti. Elini yumruk yapmıştı. Ama sormadım ve zil çaldı. Derse geçmiştik. Dersten sonra bahçeye çıktım. Teneffüste kitap okurdum. Ve yine okuyordum. Kafamı dağıtmam lazımdı çünkü. Ama bir türlü kafamı kitaba veremiyordum. Aklım hep Atakan'daydı. Benden nefret mi ediyordu acaba. Beni arkadaş olarak bile görmüyordu sanki. Beni kendine öyle bağladı ki artık ayrılamazdım ondan.

Okul çıkışı sevise binmemiştim. Çünkü kolyemi aramaya gidecektim. Dünkü kavga yerine ve gittiğimde o olayı hatırladım. Kendimi kötü hissediyordum. Etrafa baktım ama hiçbir yerde bulamadım. Burda düşürdüğüme emindim. Ama artık ümidimi yitirmiştim. Çaresiz eve dönmek zorunda kaldım. Eve geldiğimde yorgunluktan ölecektim ve hemen yatağa uzandım her zamanki gibi düşünmeye başladım. Tamam bu sefer Atakan'ı düşünüyordum . Ve düşünerek uykuya dalmıştım.

Sabah olmuştu okul için hazırlanmam gerekiyordu. Hiç istemiyordum o güzel yataktan kalkıp gitmeyi ama gitmem lazımdı. Ne kadar istemesem de kalkıp hazırlandım. Ve kahvaltı için aşağıya indim
"Günaydın baba." "Günaydın prenses bu ne hal böyle seni gören hayatından bıkmış sanır." "Yok bişeyim baba." "Tamam öyle olsun bakalım. Hadi çabuk ol geç kalacaksın." Kahvaltımı yaptıktan sonra dışarıya çıkıp servisi beklemeye başladım. Servis gelmişti. Serviste Derin ve Serkan vardı.
"Günaydın çocuklar." "Günaydın Asya" "Nasıl​sınız ?" " İyiyiz de senin için aynı şeyi söyleyemeyiz."dedi Derin. Serkan'da "Aynen."diyerek ona katıldı. "Biseyim yok çocuklar. Gerçekten. " Bana pek inanmışa benzemiyorlardı."Öyle olsun bakalım."diyerek geçiştirdiler. Sonunda gelmiştik. Beraber yürüyerek sınıfa gelmiştik. Sınıfta Atakan'ı görememiştim. Rüzgar'a "Atakan daha gelmedi mi Rüzgar ?"diye sordum o da " Hayır gelmedi hatta bugün hiç gelmeyebilirmiş. " dedi. "Niye gelmeyebilirmiş?" "Bilmiyorum aslında bana söylerdi ama bana da bişey demedi." "Anladım sağol görüşürüz." dedikten sonra sırama geçip oturdum. Ne işi vardı acaba. Derste de düşünmüştüm meraktan ölcem. Teneffüste Derin yanıma yaklaşarak "Hala ısrarlı mısın anlatmakta?" "....." "Hadi anlat seni dinliyorum." " Tamam. Hani o olay vardı ya.." "Evet
" " Tam olarak ondan mı bilmiyorum ama ondan diye düşünüyorum Atakan o olaydan sonra yüzüme bakmıyor. Bugünde okulda yokmuş. " " Anladım. Sen ondan böyle suskunsun." "Evet. " " Bak senin bn yüzüne bakmam adının sebebini bilmiyorum ama o olayda senin bir suçun yok ki niye onun için olsun?" "Öyle mi diyorsun ?" "Tabikide. Hadi takma kafana sen bunları derse odaklan bundan sonra tamam mı ?" Gülerek" Tamam. " dedim ve birbirimize sarıldık. "Sen de olmasan ben ne yapcam. " "Ama ben varım. Hep yanındayım ben merak etme canım arkadaşım." "Derin çok teşekkür ederim. Gerçekten konuşmamız çok iyi geldi." "Ne demek görevimiz." dedi gülerek. Zil çalmıştı. Derse girdik ve Atakan'ı düşünmeyi bıraktım. Derse odaklandım. Okul dağılınca Derin " İstersen deniz kenarına gidelim rahatlarsın biraz hı ." "Yok sağol eve gitmem lazım hem iyim ben unuttun mu? " Peki sen bilirsin ama bir şeye ihtiyacın olursa Serkan ve ben yanındayız unutma." "Biliyorum çok sağolun ikinizde." "Hadi görüşürüz." Eve gelmiştim. Evede kimse yoktu. Yarın hafta sonu ödevlerimi şimdiden yaptım ve ödevlerimi bitirince televizyon izlemeye başladım. Hemen kanal değiştirip duruyordum izleyecek hiçbir şey yoktu sonunda bir film çıktı karşıma. Ve çok sevdiğim bir film 'Evim Sensin' gerçekten çok güzel romantik duygusal bir film sonu kötü bitiyor ama güzel. Kısa bir aradan sonra film başladı. Filmiin yarısına gelmiştim tam film reklama girmişti. Ve bir iki dakika sonra telefonuma mesaj geldi.
Derin'den"N'apiyorsun güzellik :))"
Bende ona yazdım. "Film izliyorum güzellik sen N'apiyorsun ;))"
Derin " Napıyım Serkan'la oturuyoruz bizim evde gel sende istersen"

Yeni Hayatım(Düzenlenecek)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin