Ben Shima Haruno.Diğerlerinin tabiriyle yürüyen ceset.16 yaşındayım ve lise 2 'ye gidiyorum.Tek başına Kyoto'da yaşıyorum.Annem Fransa'da ,babam Osaka'da yaşıyor.Neden mi tek başına yaşıyorum ?Bütün olaylar 2012 Aralık ayında başladı.Henüz 7'ye giderken.Annem ve babam her zaman kavga ederlerdi.Kavga etmek için bahane ararlardı.Bir gün yine kavga etmeye başladılar.Bağırışları tüm apartmanda yankılanıyordu.Annemin dediklerini asla unutamadım.''Ne zamandır görüşüyordunuz ?!Bunu bize nasıl yaptın ?!Öğrenmeyeceğimizi mi düşündün ?! Bu da yetmezmiş gibi ondan çocuğun var !Defol! Bir daha asla buraya gelme ! '' Ardından kesilmek bilmeyen tokat sesleri.Bu olanlardan sonra sabah kalktığımda babamı göremedim.Bir daha da asla gelmedi.Bundan bir hafta sonra annem intihar etmeye kalkıştı.Annemin en iyi arkadaşı sınıf arkadaşım Hana'nın annesiydi.Yaşadığımız olaylardan ona söz etti.Yakın arkadaştılar sözde.Sabah okula gittiğimde herkes bizim durumumuzu konuşuyordu.Sonra Hana'ya gittim.En yakın arkadaşıma.Özür dilerse onu affedeceğimi söyledim.Bana sırtını çevirdi.Okuldaki herkes benimle alay etmeye başladı.Yaşadıklarımı yüzüme vurdular.En sonunda ise yanlız kaldım.Tek başıma.
Fakat bir gün ansızın karşıma o çıktı.Takashima Souji.Herkes yanımdan gittiğinde yanımda kalan tek kişi o olmuştu.Kimi kimsesi bilinmeyen biriydi.Çok da konuşmazdı aslında sessizce beni dinlerdi.Onu ilk gördüğünüzde yakuza sanabilirdiniz.Ama içinde gerçekten şefkatli biriydi.Kendinden pek bahsetmezdi.Sonra bir gün sebebini bile söylemeden yurt dışına taşındı.O da gittiğinde daha ne kadar kötüsü olabilir diye düşünürken annemin bir erkek arkadaşı olduğunu ve ondan bir çocuğu olacağını öğrendim.Bir yıl sonra 8.sınıfın sonunda,liseye gitmeme 4 ay kala Fransa'ya taşındılar.Annem de sonunda beni terk etmişti.Ailem,arkadaşlarım ve Souji artık hepsini kaybetmiştim.Dünyam başıma yıkıldı.
Sonra bu okula geldim.Yeni cehhennemime.Bana yaklaşmaya çalışan bazı insanlar oldu fakat eski okulumdan buraya gelen bazı insanlar vardı ve zamanla hakkımdaki dedikodular burayada yayıldı.Herkes benden uzak duruyordu.Hakkımda dedikodular uyduruyorlardı.İşte benim hayatım bu.Yarın beni ne bekliyor korkusuyla yaşayan bir insanım artık.Hayatımın böyle olacağını asla tahmin etmemiştim.....
