I'M A SLAVE OF MY G♡D BROTHER

CHAPTER 17: STILL and ALWAYS LOVING YOU

Rain's POV

kala niyo ba hindi masakit hindi masakit sakin di masakit sa side ko HAYUP HAYUP TALAGA masakit tangna nawawala pagkalalake ko bumubuhos luha ko sa sakit ng nararamdaman ko

Hindi, hindi ko sinasadyang saktan siya at wala akong balak saktan siya sadyang, sadyang gusto ko lang siya maging masaya... Masaya pero hindi sa piling ko kundi sa piling ng iba, ibang tao na kaya siyang mahalin at alagaan hanggang huli

Pero ang tanga ko pinaiyak ko yung babaeng minahal ko yung babaeng ang tagal kong kinuha yung babaeng gusto kong pagsilbihan habang buhay masakit para sa kin na may kasama siyang iba

Naasar ako sa sarili ko naasar ako bakit ganito pa bakit ganito pa kailangan mangyari kung pwede lang yakapin siya at sabihin lahat lahat pero hindi pwede lalo lang siyang masasaktan sabi nga diba kung mahal mo siya hayaan mo siyang maging maligaya kung mahal mo pakawalan mo kung mahal mo wag mo pahirapan wag mo saktan kaya ginawa ko yun kasi gusto ko gusto ko nakangiti siya...

Pipilitin kong maging matatag para sa kanya mahal ko siya

Mahal na mahal ko siya at kahit kailan walang makakapalit dito sa kanya she will always be my queen my world my everything iloveyou Ana remember that...

muli kong tinungga ang beer na nasa harapan ko pampatanggal ng lungkot ng sakit ng nararamdaman ko kahit papano

"pre ok lang yan????"  sabi sa akin ng tropa ko

Siya may ari ng bar na toh actually tatay niya talaga binigay kang sa kanya pamana siguro private bar siya parang ganun sosyalin mga nakakapasok lang dito yung may mga v. I. P pass tulad ko..

Di ko siya pinansin at tinungga lamang ang bote ng beer at yumuko..

"sinabi mo ba sa kanya ang dahilan?? " tanong niya sakin

"umiling lang ako bilang tugon" wala akong balak kausapin siya gusto ko lang muna matahimik at mapagisa kahit saglit...

May mga lumalapit na mga pokpok na mayaman na mga babae sakin tsss puro sex lang naman habol nila hayst kaya di ko sila pinapansin di ko ipagpapalit yung queen ko para lang sa ganyan kababang mga tao..

Urgghhh kahit anong gawin ko di siya maalis sa isip ko patuloy parin siya tumatakbo sa isip ko yung mga ngiti niya na kahit kailan di ko na makikita makita ko man pero di na para sakin, ang mga kamay niya na palagi kong hawak di ko na rin mahahawakan ang kamay na palagi kong hinahalikan at pinapangakuan pero ang mga pangakong yun TULUYAN NG NAPAKO, ang mga pisngi niyang mala siopao yung mga yun na kinukurot ko tuwing naasar siya ang cute niya kasi tignan, ang mga mata niyang nagpaibig sakin sa tuwing tititigan niya ko sa mga mata ko bumabalik ang mga alaalang nililigawan ko palang siya at pinipilit makuha...

Mahal ko siya mahal na mahal sino man siya at kung ano man siya sana... Sana...  Kasi....  Bat...  Kasi...  Ako...  Pa....

Naglakad ako palabas ng bar na yun at pumunta ng parking lot at pumasok sa kotseng puno ng alaala naming dalawa

ang kotseng ito binili ko binili ko para sa kanya para sa taong mahal ko..
Hinawakan ko ang manebela, ang manebela na toh nakakatawa lang dahil hello kitty ang design nito dahil sabi niyo gusto niya daw hello kitty kaya pinasadya ko pa yun tinuruan ko rin siya magmaneho fast learner naman siya eh...

Habang nagdadrive ako nakikita ko ang bawat lugar na dinaanan namin at binigyan ng kulay... Di ko alam kung saan ako patungo...kahit saan kahit ngayon lang pagbigyan ako pagbigyan akong maging malaya... Umaagos ang mga luha sa mata ko dahil sa sakit dahil ang sakit...

Huminto ako at bumaba ng kotse tumingin ako sa oras at alas tres na ng madaling araw tumingin ako sa paligid ang tahimik parin dito ang ganda parin ng view kasing ganda niya padin etong lugar na toh ang nagpapaalala ng masayang alaala kung saan sinagot niya ko at dito kami palaging tumatambay