The Bullies Meets The Gangsters(Completed)

Chapter 27(Bryan's POV)

Bryan's POV

"Sorry" sabi niya sabay labas ng room.

Ang sakit na makita na ang taong mahal mo eh umiiyak,oo mahal ko na siya pero mukhang hindi niya ako mahal,umiiyak ngayon ang ex ni Quey

"I'm sorry Quey for being stupid to not choosing you,I always love you" sabi niya

Psh ang sarap sapakin eh,kung hindi niya sana pinagpalit si Quey edi sana masaya pa siya ngayon,wait ayos lang pala kung hindi niya pinagpalit si Quey edi hindi namin sila nakilala,nakita kong lumapit si Melissa sa lalaking yon

"Mark tahan na" pagpapatahan niya

"Alam mo Melissa,hindi lang naman siya nasasaktan eh pati si Quey kung hindi niyo sana siya sinaktan edi hindi sila magkakaganito ngayon" inis na sabi ko kay Melissa

"Ano ba alam mo sa nakaraan?,at bakit mo siya pinagtatanggol?" Inis din na sabi niya

"Oo hindi ko alam ang nakaraan niyo pero nasasaktan ako para sa kanya,bakit ko siya pinagtatanggol kasi naging mabait siya sa amin lagi except sa una naming pagkikita" sabi tas sinundan ko si Quey.

Hinanap ko siya kung saan saan,pero hindi ko talaga mahanap,sumuko na ako kaya nagpahinga ako sa likod ng building,naupo ako,habang nagmumuni muni ako may naririnig akong himihikbi,kaya nagpalinga linga ako ,nakita ko sa di kalayuan may tao kaya lumapit ako,nang makalapit ako tsaka ko nakita si Quey,umiiyak siya

"Tahan ka na Quey,alam ko na nasasaktan ka" sabi ko at tumabi sa kanya,naramdaman ko na napatingin siya sa akin

"S-sobra*sob*,bakit*sob* ba *sob* nila ako sinasaktan *sob* ng ganto,wala *sob* naman akong ginawa sa kanilang masama ah" sabi niya.

Wala akong magawa para mapatahan siya kaya niyakap ko siya ,ako ang nasasaktan pag nakikita ko siyang umiiyak

"Wag kang magalala magiging okay din ang lahat ha,kaya tahan na" sabi ko,kakalas na sana ako kaso yinakap niya ako ng mahigpit

*dug*dug*dug*dug*dug*dug*dug*dug*

Shit this feeling ,pero sadyang mahal ko na talaga,yinakap ko din siya ng mahigpit

"Salamat Bryan dahil andyan ka kapag kailangan kita" sabi niya saka kumalas ng yakap.

I want more,de joke

"No problem basta kapag malungkot ka andito lang ako" sabi ko sabay ngiti,ngumiti din siya

Nang mahimasmasan na siya bumalik na din kami sa classroom,lahat sila nakatingin sa amin

"Ngayon Quey sabihin mo sino mas malandi?" Inis na sabi ni Melissa

"Wag mo siyang sasabihan ng ganyan kung ayaw mo kaming mga kaibigan niya ang makakalaban mo" pagbabanta ko at hinila na siya

Pumunta yung mga kaibigan niya at sinaktan si Melissa,walang umawat kasi kapag meron damay sila,nakita ko na lang na andoon na si Quey at binawal ang tatlo,tapos sinampal.si Melissa lahat kami ay gulat dahil sa lakas non

"Wag mo akong sasabihan ng malandi,dahil ikaw mismo yon,kung hindi mo sana siya inagaw edi sana masya kami ngayon,tapos nung makita mong nasasaktan siya masasaktan ka din,ikaw ang may kasalanan,nilandi mo siya ,kung hindi mo siya nilandi edi sana hanggang nagyon masaya siya at ako" sabi ni Quey pero cold

"Mas malandi ka!!" Sasampalin na niya sana si Quey kaso......

*pak*

Sa sobrang lakas napahiga siya at umiiyak,pinipigilan na siya ng mga kaibigan niya pero hindi nila ito kaya,kaya nung tinabig niya yung tatlo ayun tumba,kami din nakisali sa pagpigil kaso ang lakas talag ,tinabig niya kaming 7 pero tumurit kami,langya ang lakas nito ah

"Quey itigil mo yan!!!" Napatingin kami sa pintuan at nakita ang mama ,pinigilan siya ng mama niya kaya ayun napigil din

"Quey nasasaktan yung tao!!" Napangisi si Quey na malungkot

"Ma niminsan ba naisip mo na nasasaktan din ako ng dahil sa kanila,nasasaktan ako physically and emotionally ,pero wala ka naman alam,kaya wag mong sabihin na siya ang sobrang nasasaktan,sana makita ko na si dad ,kuya at ate,wala naman nakakaalam ng nararamdaman ko kundi si Bryan eh,siya lang ang nakakaalam kasi siya lang ang umaalam,kesa sa katulad mo na magulang ko ang alam mo lang ay pasiyahin ako pero hindi mo ako kayang i comfort katulad ng ginagawa ni Bryan,sana hinyaan mo na lang ako mamatay at hindi na ako binuhay" sabi niya at lumabas na.

Umiiyak ang kanyang mama,ako naman walang magawa,natutuwa ako dahil sinabi niya yon pero nalulungkot din dahil dito,pinabayaan na namin,si tita naman iyak ng iyak,lahat naman ng estudyante dito ay nakikichismis na,psh mga chismosa at chismoso,lumabas ako para hanapin si Quey,hinanap ko na siya kung saan saan dito sa school pero hindi ko siya makita,hayss mahanap sa labas,hinanap ko siya sa kung saan saan,pero nakita ko naman ,nasa park siya at umiiyak ,grabe ako nasasaktan sa kanya eh,lumapit ako sa kanya at umupo sa swing

"Kaya mo yan Quey ,wag kang susuko at kung alam mo na walang nagmamahal sayo andito kami ng mga kaibigan mo kaya wag kang panghihinaan ng loob mo" sabi ko sa kanya,napatingin siya sa akin

"T-totoo ba?"