Ngumiti lang si Kim.
Sinerve na ang pagkain nila. Sumabay na sa kanila sa pagkain nila si Ben.
Nagtawanan at nag-uusap tungkol sa trabaho at school.
Pagkatapos ng late dinner nila ay umuwi na sila. Sumabay na si Pene kay Ben.
Paul: (sa loob ng kotse) Mine?
Kim: hmmm?
Paul: Ok ka lang ba talaga? Okay ba tayo?
Kim: gusto mo ba talagang pag-usapan natin?
Paul: Oo naman Mine. I want to answer those questions in your mind. I'm sorry. But I want to tell you hindi ko gusto ang nangyari kanina.
Kim: Does that happen everytime or ?
Paul: Not all the time but it happened.
Kim: Okay. Hindi pa kasi ako sanay Mine. Nabigla lang talaga ako.
Paul: That's why I want to apologize kasi I know it's not something na okay lang. Mine, I'm so sorry.
Kim: Masasanay din ako Mine. Ngumiti si Kim.
Niyakap siya ni Paul.
Paul: Ayaw kong masanay ka Mine. Iiwas na ako sa mga ganoong pangyayari. Promise.
Makaraan ang ilang araw matapos ang tagpong iyon.
Paul: Mine. (Tinawag ni Paul si Kim ng Makita itong naglalakad patungo sa locker niya.
Kim: Oh, andito ka? Pinapapasok ka? May problema ba, Mine?
Paul: Wala Mine. Sinabi ko pupunta ako sa Accounting Office.
Kim: Hmmm.. bakit naman?
Paul: Wala lang. Gusto lang kitang surpresahin.
Kim: Surpresahin?
Paul: Happy Monthsary Mine. Nakalimutan mo na ba ang araw na ito? Nakangiting sabi ni Paul.
Ngumiti si Kim na sorpresa talaga siya sa ginawa ni Paul.
Kim: Hindi naman Mine. Akala ko nakalimutan mo.
Paul: Kinuha sa may gilid ng locker ni Kim ang isang bouquet of pink roses.
Kim: Ang ganda. Thank you Mine.
Paul: I'll pick you up early later Mine.
Kim: I will wait. Ngumiting sabi ni Kim.
Paul: I wish I can stay long but baka hanapin na ako noong guard bakit ang tagal ko. Nakangiting sabi niya.
Kim: Okay lang Mine. I will see you later. Happy monthsary and thanks again sa flowers.
Paul: Happy monthsary again Mine. See you later.
Maaga kinuha ni Paul si Kim,nagpaiwan si Pene dahil si Ben na ang kukuha sa kanya.
Nagdinner sila Kim at Paul. Namasyal muna sandal at saka umuwi na.
Paul: Happy ka ba?
Kim: Sobra.
Paul: I'm so happy you are. I really don't know what I did to deserve someone like you. Ngayon lang kasi ako naging komportable na takot.
Kim: takot?
Paul: Hinawakan ang kamay ni Kim tapos niyakap niya ito. Takot ako magalit ka sa akin. Takot ako tuwing may tampo ka sa akin. Anything na makakasira sa atin takot ako. Dahil takot akong mawala ka sa akin.
Kim: Bakit naman?
Paul: I'm scared mawala ka sa akin. I'm scared to be hurt again. Kasi mas mahal na kita sobra kaysa basketball ko.
Kim: Mine. I am not asking anything from you, I just want you to be honest with me and love me. Mine, I won't go anywhere.
Paul: Nakakatuwa lang ano? Parang kalian lang iyon. Now we are celebrating our monthsary.
Kim: Oo nga, akala ko nga joke lang iyon. Ngayon one month na tayo.
Paul: Oo at we won't just be celebrating one month.
Yumakap ng mahigpit si Kim.
