Just Be Happy▪y∞nmin

》》》》

Bedenim suyla birleşmişti. Kendimi kaybetmiştim. Bir parçam buradan hızla çekiliyordu. Ama ben nefes alamayacak kadar çok yorgundum..

Issız bir çöldeydim. Ayaklarım sıcak kumlara karşı  bir etki vermiyordu.  Onları hissedemiyordum bile.
Ölüm bu muydu?
Sonsuz yanlızlık
...

Belki de hala ölmüş veya ölmemiş arasında bir yerdeydim. Annemi düşündüm. Onu düşünüyordum.
Hala garip bir his içeresindeydim. Ölmekten geri dönmek istiyor gibiydim. Ya da sadece korkaktım.

....

Gözlerimi aralayarak beyaz olan tavana baktım. Burası?
Düşündüğüm yer miydi?
Kapıdan hafifçe kapanma sesi geldi .

"Jimin!"

"Yo-Yoongi?"

Hemen yanıma gelip sandelyeye geçtü.

"Tanrım!Tanrıya şükürler olsun sen iyisin..."

"Bir an gerçekten öleceğini sandım."

"Yoongi sen ne diyorsun?"

Biraz düşündü ve kelimelerini toparladı.

"Jimin. Gerçekten.. özür dilerim. Seni yanlız bırakmamalıydım. O adamla neler yaşadığını bilmiyordum."

"Sus lütfen,"

Gözlerim dolmuştu...

"Sadece bu konuları sonra konuşalım. Lütfen yanımda kal. Tamam mı?"

Başıyla beni onayladı ve dudaklarının arasından 'Tamam' dedi.

●●●

Selam burayı baya hızlı geçtim ama Doğum günüme girmeden önce bir bölüm atmalıyım dedim.

Umarım beğenmişsinizdir♡