del Guerra Empire Series (Zeus Walter) : Remembering Us

Chapter 2

Nalaglag ang panga ko ng magtanong siya. Seryso? Hindi niya kilala ang sarili niya? Pa'no to? Edi di niya natatandaan kung bakit ganun ang naging estado niya kagabi? Bigla akong kinabahan. What if there really is someone who wants to kill him? Edi kargo de konsensya ko pa pag namatay siya dahil pinabayaan ko?

I sighed and looked at him. "Bakit nakita kitang nakahandusay kagabi at walang malay?" Balik kong tanong sa kanya.

"Damn it woman! Bakit wala akong matandaan? What did you do to me?" aniya na sumigaw pa

Biglang nag-init ang ulo ko. "Langya ka! Ako pa itong tumulong dahil nasa bingit ka ng kamatayan kagabi tapos ako pa ngayon ang may kasalanan? Aba malay ko ba kung sino kang poncho pilato. Sana pala pinabayaan nalang kitang mabulok do'n" nakapamewang kong sagot.

Bigla siyang nag baba ng tingin. "You..." aniya

"I'm what?"

"W-when you're helping me l-last night, what c-clothes... are you w-w-wearing?" tanong niya.

Agad naman akong pinamulahan ng mukha. Think Aleena! Think!

Tumikhim ako. "S-shirt and shorts. B-bakit?" Nauutal kong sagot.

Umiling lang siya.
Ilang segundo rin na namayani samin ang katahimikan bago ko napagdesisyunang basagin iyon.

"So anong plano mo?"

Sinapo niya ulit ang ulo niya.
"Damn it. Damn it. Damn it!" Pagmumura niya.

"You can stay here." Usal ko. Agad naman siyang napatingin sakin.

And there goes again his eyes. It's sucking me into nothingness.

Tumikhim ako bago ako magsalitang muli. "Well, Baka kasi may gustong pumatay sayo but since di mo pa naaalala, you can stay here until you regain your memories"

"Why are you helping me? Do you know me? What if I'm a killer?" Sunod-sunid niyang tanong.

Napailing nanan ako. "Paki mo ba kung tulungan kita? Di kita kilala, pero di ka naman mukhang mamamatay tao "

Nakita ko nanan kumunot ang noo niya. "I'll just stay here for a couple of days"

Tumango naman ako. "You don't know your name?" Tanong ko.

Umiling siya. Nagkabitbalikat lang ako. "So anong gusto mong itawag ko sayo?"

"It's up to you"

Ngumisi naman ako.

"Magbihis kana ja'n Agapito. Magsisibak kapa ng kahoy"

~*~*~

Ilang araw naring nananatili dito si Agapito pero ni pangalan man niya lang ay wala siyang matandaan. Shit! Natarawa parin ako sa tuwing tinatawag ko siyang Agapito. It was meant to anger him pero di tumalab eh.

Ilang beses narin kaming nag-away sa ilang araw niyang pananatili dito. Pa'no ba naman kasi? Dinaig pa ang babae kung mag mood swing. Ang arte kala mo gwapo. Ehem. Gwapo naman talaga siya. Pero di ko aaminin sa kanya yun.

Nagluluto ako ngayon ng lunch namin nang pumasok siya galing sa pagtatanim sa labas. May mini vegetable garden kasi ako kaya siya yung panagtatanim ko.

Pawisan siyang pumasok ng bahay.
Shet na malagket! How did he managed to have that toned abs?

"Like the view?" Tanong niya ng mapansin niyang nakatitig ako sa kanya.

"Wow ang kapal mo. Di ka naman gwapo" usal ko

Bigla siyang lumapit sakin habang nakangiti. Agad ko namang kinuha ang sandok at pinagpapalo siya.

"Ouch! Damn it! Stop that woman!" Sigaw niya.

Umabot kasi kami sa sala. "Yan ang napapala ng mga manyak na katulad mo. Manyak!" Singhal ko.

Agad naman siyang napatingin sakin. Inipit niya ang mukha ko sa kanyang dalawang kamay. "You don't know what a pervert is" bulong niya.

"Ano ba! Stop seducing me! Hindi gumagana sakin yang ngiti mo!"

I saw him smirked "Were you seduced?" Bulong niya.

Agad naman uminit ang pisngi ko. Langya tong isang to! Yes I admit it. He's so attractive. Wait scratch that. Attractive is an understatement. He have this perfect jawline and a perfect set of teeth. And not to mention that chiseled abs. And he has that husky voice na para bang nangaakit parati. And those eyes like an abyss na para kang hinihigop sa kawalan.

Hindi ko namalayan naka upo na pala kami dalawa sa sofa. Ang mukha niyang napakalapit sa mukha ko na kulang nalang maglapat ang mga labi namin. I saw my reflection in his eyes. Napalunok ako ng inilapit niya pa ang mukha niya sakin. I feel numb. Di ako makagalaw. And this is not good. Tatlong bagay lang ang mangyayari pag hinayaan ko to. Una, we'll end up kissing. Pangalawa, we'll be making out. Pangatlo, we'll end up on my bed. Ano ba Aleena! Advance ka masydo mag-isip!

Nabalik ako sa katinuan ng naamoy ko ang nasusunog kong niluluto. Agad naman akong napakurimpas ng takbo papunta ng kitchen. Shit! Muntikan na yun!

Pinapaypayan ko ang aking sarili habang nakatingin sa stove. Leech!

Pinalo-palo ko ang sandok sa lababo matapos kong ilagay ang ulam sa plato. Ano ba kasig pinag-iisip ng lalaking yun?!

Nang marinig ko ang yabag papunta sa kinaroroonan ko, naratanta ako at agad na humarap sa stove at kunwari  nagluluto.

Naramdaman ko ang presensya niya sa likuran dahilan ng pagwawala ng puso ko.

"What the hell are you doing?" Napatingin ako sa kanya ng magtanong siya.

"Nagluluto" sagot ko habang itinaas ang sandok na hawak ko.

Bigla siyang ngumiti "I didn't know you use imaginary pan when cooking." Saad niya bago nagtungo papuntang dining table

Agad namang napakunot ang noo ko.

Tinignan ko ulit ang stove at saka ko lang napagtanto na wala palang frying pan na nakalagay doon samantalang naka on naman yung electric stove.

Gosh Aleena! Why so tangaaaa?

Nilapag ko ang ulam namin sa mesa. Iniirapan ko siya kada nagtatama ang mga mata namin.

"Pagkatapos mong kumain, pakilinis ng cr" utos ko sa kanya

Lihim naman akong napangiti, may instant katulong na ako.

Kasalukuyan akong naghuhugas ng pinggan ng nakita ko siyang lumabas ng CR. Naglakad siya papalapit sakin. "You forgot these" aniya at binato saking ang pulang bagay na hawak niya.

Shit! "Langya ka Agapito!" Singhal ko sa kanya ng makita ko kung ano yun. 

"32c huh?" He smirked and went outside

"Bumalik ka dito! Papatayin kita!"