Prolugue

3 0 0
                                    

Minsan ko ng binuksan tong tanga kong puso, At dahil sa minsan na yun..eto ako ngayon nasasaktan.

Minsan nga napapaisip nalang ako eh at tatanungin ko yung sarili ko kung bakit naging ganun?

Pag nagmamahal ba..Laging nasasaktan? di ba pwedeng happy happy nalang? Masakit kase eh.

Kaso wala namang kwenta ang buhay kung lagi nalang masaya, Kaya ayan tuloy si Lord lagi nilalagyan ng twist ang buhay natin.

Tulad nalang ng nangyari sakin. Since highschool were bestfriends that turned out to a lovers. oh huh? Ganda noh? Ikaw ba naman mainlove sa bestfriend mo? Syempre nung una natakot akong umamin kase ayoko talaga masira yung Friendship namin eh. Mamaya one sided love lang pala to pero nagulat ako nung umamin sya sakin, Mahal nya daw ako kesyo liligawan nya daw ako.

Pero dapat pakipot muna kaya nagpaligaw ako for almost 3 months. Di ko na matiis eh hahaha.

Masaya kami..sobra

Sa sobrang saya ko nga akala ko wala ng problema darating eh.

But that was just all my thought.

One day, we broke up for some reasons.

Nagpakalayo-layo ako.

I want to be alone,to think.
I even remove my communication to my family and friends..especially to him.

Di kase kayang mag sink in sa utak ko yung mga nangyayari eh. Tuwing gabi lagi nalang nagflaflashback sa utak ko yung naganap.

Everynight I cried.

Kaya humanap ako ng part time job, para kahit papano malibang naman ako, Kase pag wala akong ginagawa lagi ko syang naiisip eh. Pumasok ako bilang isang waitress sa isang cafe. Wala ng kong choice kase Im not yet graduate.

4rt year college palang ako this coming school year.Tourism student ako habang sya Bussiness ad ang kinukuha.

Yan na naman ako-,- Inaalala na naman sya. Nagmomove on nga eh (kaltok sa sarili) pano ka makakamove on nyan? Hays, Hirap kaya.

Nababaliw na ata ako dyusko-,- Ilayo nyo ko sa sarili ko hahahaha charot.

Di nyo pala ako kilala hahaha.

Ehem, My name is Chloe Mich Elite. 19 yrs old.

Oh ayan kilala nyo na ko ah, So ayun nga nawala ako for almost 2 months at kailangan ko na ring bumalik kase pasukan na next week.

Isa pa naisip ko, Im such a coward..T-T
Tinakasan ko yung problema ko dun eh.
Tama ba yun? Hays..dumarating kase yung time na di ka talaga makapag isip ng maayos. Nagdedesisyon ka nalang ng biglaan.

Pero di ko naman pinagsisihan yung ginawa ko, At least medyo okay na ko ngayon compare noon.

Dumating yung araw na uuwi na ko, Kinakabahan talaga ako at lalo akong kinabahan nung nakapasok na ko sa subdivision.

Ano kayang sasabihin nila? sasampalin ba ko ng magulang ko? Wawagwagin? Ay over naman yun. Minsan talaga ang Oa ko.

Pagtapat ko sa bahay..Nagulat ako.
My body is shaking, I cant even move and blink my eye.

My attention was stocked by him. Pumayat ba sya? Umiling ako sa kawalan, I should act normal.

Hindi ako pwedeng mag paapekto sa presence nya. Bumaba na ko sa aking ferrari car pero hindi pa ko humahakbang palapit kase sumisikip yung dibdib ko.

Andun lang sya nakaupo sa tapat ng gate,Nakayuko sya kaya hindi nya pa ko napapansin.Humakbang ako ng dahan dahan. I can feel that Im nervous because of him.

Of course I still love him, No doubt with that.Hindi naman nabawasan eh, pero masakit pa rin.

Mukang napansin nya na ko kaya tumayo sya bigla.

Wait..Is he crying? I saw his tears.

Bigla akong naawa sa kanya, I really love this guy.

"Mich..." He finally called my second name. How I miss his voice.

Bigla kong naalala yung ginawa nya sakin. Napuno ng galit ang emosyon ng mata ko. Lalapit na sana sya pero humakbang ako paatras.

"Its been a long time...Asher"

GIVE ME A CHANCE (On-Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon