Prkjimin: Sevgilim.
Minsyub: Ahh! Hala alışamadım.
Prkjimin: ㅋㅋㅋ
Minsyub: Efendim meleğim?
Prkjimin: Seni özledim.
Minsyub: Aslında stüdyoya gelsen güzel olabilirdi.
Prkjimin: Sen gelsen?
Minsyub: Eve mi?
Prkjimin: Hayır. Sen atacağım konuma gel. Tamam mı?
Minsyub: Tamam bebeğim.
~~~~~~~~~
Minsyub: Sana inanamıyorum!
Prkjimin: ㅋ ㅋ ㅋ ㅋ ㅋ ㅋㅋ ㅋ ㅋ ㅋ ㅋ ㅋ ㅋ
Minsyub: Kendime hiç inanamıyorum! Nasıl kendi doğum günümü unutabilirim?
Prkjimin: Tamam sevgilim. O kadar da önemli değil. Peki beğendin mi süprizimi?
Minsyub: Tabiki! Ama hediyemi vermedin.
Prkjimin: Daha sonra vereceğim. Senden bir şey istemem lazım.
Minsyub: Söylemen yeterli Jimin.
Prkjimin: Ne olursa olsun her koşulda beni sevmeye devam et, üzgün olduğumda yine benimle oturup ondokuz defa izlediğim Yedinci Koğuş Mucizesi'ni izle, saçlarımı okşa, başımı boynuna gömmeme izin ver, kokunu solumama izin ver, beni parkta salıncakta salla ve bunu ömrümüzün sonuna kadar yap, tamam mı?
Minsyub: Tamam bebeğim, tamam.
Bir günde bitirdiğim saçma sapan fic. Sadece profilimde bir yoonmin fice ihtiyacım vardı. Lütfen desteğinizi esirgemeyin. Diğer ficlerde görüşmek üzere. Yoonmin ile kalın~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
okay || yoonmin [texting]
FanficMinsyub: Hey! Prkjimin: Evet? Minsyub: Bir şey söylemem gerek Jimin. Prkjimin: Bekliyorum hyung. Minsyub: Sanırım ben senden hoşlanıyorum. Prkjimin: Hm..Tamam. ~~~~~~ Tüm hakları saklıdır. Dikkat! Çok sinir bozucu bir şekilde 'tamam' etkisinde kala...