Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Jeżeli ktoś mówi, że coś dla niego znaczymy to kłamie. ⋆ Bo każdy z nas jest egoistą i znaczymy sami dla siebie, nie ktoś inny dla nas. ⋆ Nie warto wierzyć. ⋆ Wiec gdybym mógł to cofnął bym czas i tego nie zrobił. ⋆ Ale wróćmy do początku czyli do momentu, w którym go poznałem. ⋆ Było to w sumie całkiem normalne spotkanie i tak mi się wydawało do póki nie podniósł na mnie tych swoich ciemnych oczu. ⋆ Widziałem w nich smutek i powinno to od razu zwrócić moją uwagę, ale tak się nie stało. ⋆ Siedział na szkolnym korytarzu i najpierw pomyślałem, że to jakiś kujon, bo czytał książkę. ⋆ Tak spędzał czas codziennie zmieniając jedynie tytuł historii ⋆ a były one całkiem dziwne i skłamał bym gdybym powiedział, że je rozumiałem. ⋆ Ubierał się na czarno co dobrze kontrastowało z jego jasną skórą, a cięcia dosyć mocno odznaczały się na jego chudych nogach. ⋆ Nigdy nic nie mówił, chyba, że musiał. ⋆ Wtedy pomyślałem sobie, że był naprawdę piękny. ⋆ Trwał w mojej głowie aż od jego obrazu poczułem się zmęczony ⋆ i widziałem go tam codziennie, to trochę tak jakby się rozdwajał będąc w dwóch miejscach jednocześnie jak czarodziej iluzjonista ⋆ dawał wrażenie, że wszystko z nim dobrze. ⋆ Więc gdy nastał piątek, trzydziestego tygodnia, godzina dwunasta czternaście, a on nadal tam siedział, podszedłem i spytałem czy coś się stało. ⋆ Odpowiedział, że nie. ⋆ To było jego pierwsze kłamstwo, ⋆ a potem było ich coraz więcej.
