PITY turns to LOVE.

=Chapter 7= It will all begin tomorrow

=Chapter 7= It will all begin tomorrow

Jason’s POV

*flashback*

Habang papuntakami ni Christie kanina sa Karaoke Room.

Parang may napansin ako..

Isang anino ng babae.

Pakiramdam ko,

Kanina pa niya kami sinusundan.

Siguradong gulo na naman ito,

Kaya hindi ko nilalayuan si Christine,

Hinawakan ko yung kamay niya,

Sana hindi niya ma-misunderstand.

Pinoprotektahan ko lang naman siya eh.

Siguro,

Maiinyindihan niya.

Alam niya naman siguro yung tungkol sa manners ko.

*back to the story*

Nangyari na nga ang kinatatakutan ko..

Nawala bigla si Trish.

Gusto ni Christine na maghiwalay kami para sa paghahanap,

Pero…..

Parang ayoko.

Baka mapahamak siya.

Pero,

Bahala na,

Ayoko naman na ma-misunderstand na naman ako ng isang babae.

Lalo na’t ang babaeng kasama ko ngayon,

Ay isa sa pinaka-understanding na kaibigan.

Sa ngayon..

Hinahanap ko pa rin si Trish.

Nakarating ako sa isang parte ng park na puro puno.

Dun ko nakita si Trish,

Hawak ko na yung leash niya,

Nang biglang,

Makita ko yung isang girl galling sa campus naming na akmang

Sasampalin si Christine.

Pumunta kagad ako dun at pinigil ‘tong pakelemerang babaeng ‘to.

Nung hawak ko na ung wrist niya,

Nauutal na lang niyang sinabi ang pangalan ko.

“Wag na wag mo sasaktan ang kaibigan ko o ikaw yung sasaktan ko.” Pinagsabihan ko na lang siya.

“So-so-sorry Ja-Jason.. Hindi na mauulit…bitiwan mo na ako, aalis na ako..” ayun, umalis na, napaka-pakilemera, sya ang kulang sa pansin eh.

“Christine, ok ka lang ba? Ito na si Trish oh..” ibinigay ko na sa kanya si Trish.

Nag-nod lang sya sabay sabing “Thank you Jason..”

“tara na?” yaya ko sa kanya.

“Sige, uwi na tayo..”

“Hatid na kita.” Sabi ko sa kanya.

“Wag na.. umuwi ka na Jason..”

“anu ka ba? Dahil sa’kin, muntik ka saktan nung babaeng yun.” Hinila ko sya habang hawak ang wrist niya.

“Pe-pe-pero Jason..”

“Wala nang pero-pero! San bay un bahay niyo?”

Nagulat yata siya sa pagsigaw niya, kaya ayun, tinuro na lang niya yung direksyon papunta sa bahay nila..

*after 20 minutes ng paglalakad*

Malaki yung bahay nila.

Kasing laki lang din ng bahay naming, hehehe.

*end of POV*

Christine’s POV

Nandito kami ngayon ni Jason sa harap ng bahay namin.

“Sige Jason, pasok na ‘ko. Uwi ka na ha.” Paalam ko sa kanya.

Nag-nod lang sya tapos,

Naglakad na pauwi kasama si Grey.

Nag-wave lang ako habang paalis na sila..

Inintay ko lang na mawala sila sa paningin ko bago ako pumasok ng bahay.

Nung nawala na sila,

Tumakbo ako papunta sa kwarto ko sabay

Talon sa kama!

“YIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIEEEEEEE!”

Nakatingin lang ako ngayon sa kisame.

Hindi ko alam pero,

Biglang pumasok sa isip ko ang isang bagay…

“Mag-coconfess na ako, bukas na bukas rin, kahit na….

Hindi ko alam kung anu ang magiging sagot niya…”

=========================================================================

END OF UPDATE.

Sorry, maiikli ung updates ko.

Umaatake si katamaran eh. 

OH NO!

Mag-coconfess na si Christine,

Masasaktan ba siya ormagkakaroon na ng tunay na lovelife?

Wait for my Next Update.

Vote, comment and be a FAN!

………………..

Saranghae.