❤️🔥Twinieeeesss🔥❤️

(5) Love is in the ear.

Vijf maanden later.

Emma

"IK GA!!" roep ik door het huis "Oké lieverd veel plezier." ugh hoe kan ik nu plezier hebben op school. Het is zo saai! En dan ook nog eens met mijn twee BMF'S die ziek zijn. Ja oké ik heb Sophie maar die zit in een andere klas. Ik zucht en stap op de fiets, onderweg pak ik mijn telefoon er even bij om te kijken hoe laat het is. "Te laat. Zoals gewoonlijk." even later loop ik nonchalant het klaslokaal binnen. "Emma waar kom jij zo laat vandaan?" Waarom moeten ze altijd van dit soort vragen stellen? "Thuis." Zeg ik terwijl ik mijn grijns probeer binnen te houden. Wat volgens mij compleet mislukt. "Niet zo bijdehand. Ga maar een 'te laat' briefje halen." Ik loop naar mijn tafel pleur mijn tas erop en stap de deur uit.

"Goedemorgen Emma." Zegt de vrouw achter de balie. Jahh ze kent mijn naam. "Hallo mevrouw." "Weer te laat?" Vraagt ze vriendelijk, ik knik. "Het spijt me, maar dat word nablijven." Ik zucht. "Maar? Hoe gaat het met uw honden?" "Goed wat leuk dat je het vraagt..." Zo praatte we nog 10 minuten langer door. #Fuckthelesson.

Ik loop de gang op en bots per ongeluk tegen iemand op. "Sorry, sorry. Ik lette niet op." Hoor ik een bekende stem zeggen. Ik kijk hem aan en zeg "Hi, Ties. Waar ga je heen?" "Hi. En ik ga naar het toilet." Ik knik en wil me omdraaien "Maar, heh. Heb je nog iets te doen vanmiddag?" Vraagt hij nog net voordat ik wil weg lopen. "Ja. Toevallig wel. Ik moet namelijk nablijven." Hij knikt "Morgen dan?" "Sorry dan kan ik ook niet. Ik heb afgesproken om met mijn moeder de stad in te gaan." "Oké ik geef het op. Wanneer kan jij?" "Ik denk dat vrijdag voor mij het aller handigst uit komt." hij knikt weer en loopt weg. "Oh ja en neem je skateboard mee als je die hebt." hoor ik hem nog zeggen. Waarom een skateboard? Ach ja het zal wel.

Vrijdag

Eigelijk! De bel gaat als teken dat deze verschrikkelijke dag afgelopen is. Ik ben onderweg naar mijn kluisje als ik een hand op mijn schouder voel "Klaar om te skaten?" Ik draai me om en kijk recht in de prachtige ogen van Ties. "Huh? Ohhh ja. Sorry ik ben het helemaal vergeten." "Geeft niet." "Dus ik heb ook geen skateboard mee." Zeg ik in de hoop dat het niet door gaat. Ik heb meer zin om thuis op de bank te hangen met chocolade en ijs. "Dat maakt niet uit je mag wel op mijn board." Inwendig zucht ik. Daar gaat mijn chill dagje. 'Ik mis je nu al ijs.'

10 minuten later zijn we dan eindelijk in het skatepark. Ik heb gewoon last van mijn voeten van het lopen. We beginnen gelijk. Ik sta nog niet eens op het board of ik flikker al. Achter me hoor ik Ties heel hard lachen. "Ey ga je me nog helpen of niet?" Vraag ik verontwaardigd. Na 'HEEL' veel te zijn gevallen is het me dan eindelijk gelukt. Ik kan op het board staan. "Nu gaan we door naar de volgende stap." Zonder dat ik het weet begint het ding onder mij te rollen. Ik schreeuw mijn longen uit mijn lijf. "Jezus had je niet even kunnen waarschuwen?" Vraag ik boos. Hij rolt met zijn ogen en geeft me dan nog een zetje. Ik zucht van geluk als het begint te regenen. Samen lopen we rustig naar een bushokje om even te schuilen.

"Ehh, Emma?" "Jahh?" Zeg ik zonder weg te kijken van de lucht. "Ik moet je eigelijk iets vertellen." "Nou 'Take it away'" "Ik..." verder kwam hij niet doordat er een bliksemschicht naar beneden kwam. Van schrik kruip ik dichter tegen hem aan. Al snel voel ik armen om me heen en voel ik me een stukje veiliger. Aandachtig luister ik naar zijn ademhaling. "Maar. Ik wilde dus zegen. Dat ik je al van af het begin van het jaar leuk vind. Pfff dat is er uit." Ik kijk hem ongelovig aan. "Dus? Wat zeg je?" Als ik even stil ben geweest en ik hem weer aan kijk zie ik zijn angstige ogen. Zonder dat ik het echt besef begin ik hevig met mijn hoofd te knikken. Veel heviger dan dat ik had verwacht. Een grijns verschijnt op zijn gezicht. Ik voel dat ik me een beetje ongemakkelijk begin te voelen als ik merk dat Ties naar me aan het staren is. "Eh ik ga maar weer eens denk ik." In mijn ooghoek zie ik hem knikken.

In de regen op weg naar huis "Nou Top".  Zeg ik zo sarcastisch mogelijk. Als ik dan eindelijk thuis aangekomen ben ga ik gelijk naar de vriezer. "Ik heb je gemist." Zeg ik tegen mijn bak met ijs. Na een tijdje heb ik me goed gevestigd op de bank en zeg ik tegen mezelf "Misschien was dit dan toch niet zo'n verschrikkelijke dag dan dat ik had gedacht."

Hi.

Eindelijk heeft iemand van ons een liefdes leven. Hopen dat dit nog lang zo blijft.

Hebben jullie trouwens ook nog ideeën voor mijn boek laat het dan achter in de reacties. Het komt dan niet ik het volgende hoofdstuk maar een paar hoofdstukken verder. Ik hou namelijk van vooruit werken.

Bye, Bye ❤️