Zelfmoord!

hoofdstuk 3

Nienke pov:

De bel gaat, ik pak mn spullen bij elkaar en vertrek naar huis. Als ik thuiskom zucht ik, maar ben ook blij want mijn pa is er niet. Binnen eet ik een koekje en maak huiswerk.  Als dat gedaan is maak ik eten.    Na het eten kijk ik tv tot ik een auto hoor stoppen. Ik ren snel naar boven want als het mijn vader zou zijn zou ik bond en blauw worden geslagen. De deur beneden gaat open en ik luister stil... Ik hoor de voetstappen de trap oplopen en ze stoppen voor mijn deur. Mijn deur wordt opengerukt en daar staat mijn vader. Hij komt op me af en slaat me en boxt in mijn buik. Ik kreun van pijn waardoor ik nog een klap op mijn kaak krijg. Daarna gaat hij weg. Ik begin te huilen en loop naar mijn badkamertje. Ik zoek en zoek, uiteindelijk zie ik het: mijn mesje. Voorzichtig zet ik het op mijn arm en maak een snee en dan nog een maar die is dieper. Zo gaat het tot ik 8 nieuwe sneeën heb. Ik hou het onder de kraan en doe er een verbandje rond. Zo ga ik slapen. De volgende dag douche ik mij eerst en trek dan kleren aan: een Blauw shirt met lange mouwen en een broek met daaronder blauwe vans. Ik ga naar benden eet een boterham en stap op mijn fiets. Op school aangekomen begint het schelden en duwen al. Ik zie dat er een nieuwe jongen is, maar wat ik niet verwachtte was dat hij gewoon op mij afkwam. Hij zei: "Hey, ik ben David en jij?" Ik antwoorde verlegen: "Ik ben Nienke, maar ga maar weg anders gaan ze jou nog pesten." Waarop hij antwoorde: "Nee hoor, ik laat jou echt niet in de steek. Je bent zo'n mooi meisje." Ik ben super blij want ik heb er een vriend bij! Na het school vroeg hij of ik mee ging met hem naar huis. Natuurlijk was mijn antwoord ja! Zo gezegd zo gedaan. Toen we bij zijn thuis waren gingen we naar zijn kamer. Het was een typische jongenskamer maar mooi. In het  midden stond zijn bed en daar gingen we op zitten. We begonnen te praten over vanalles en nog wat. Ik had het warm dus stroopte mijn mouwen op en hij keek er geschokt naar. Snel deed ik ze weer naar beneden, maar hij pakte mijn armen vast. Hij rolde mijn moeuwen op en vroeg waarom? ?Ik antwoorde niet. Hij bleef me vragend aankijken en ik zei uiteindelijk de waarheid: Ik word gepest en geslagen op school, maar ook thuis door mijn vader. Ik kon er niet meer tegen dus begon ik met snijden. Dan begin ik te snikken. Hij slaat zijn armen om me heen en troost me. Als ik gekalmeerd ben zegt hij: 'Maar je bent zo'n mooi meisje, je bent lief en leuk!' Hij kijkt me in mijn ogen. We komen dichter en dichter en dan voel ik zijn lippen op de mijne. Mijn hart maakt een sprongetje. Als we loslaten vraagt hij of ik zijn vriendin wil zijn. Ik weet het het is niet de meest romantische manier, maar toch ben ik super blij! Dus zeg ik ja!