Əməl

2'ci bölum (qorxu)

Yasəmən nə qədər sual versə istədiyi cavabı ala bilmirdi anası onan bir şəy gizledirdi amma nə ola bilerdi?

Xuraman xanım həçnə dəmədən eve daxil oldu qaldıqı yerdən dəvam eleyirdi qadınların paltarların dikirdi ..Bir mudətən sonra qadınlar getmişdilər Yasəmən otaqında idi her gün vazgeçmədən yazdıqı günlüyün yazırdı yənə .Onun tek sirdaşı günlüyü idi  ..Hər saniyəsin her anının yazırdı sanki dertləşirdi .. Balaca bir deftərin hər setirində geçmişi var idi ...Geçmişi silmək olmurdu nə də unutmaq ..Yasəmən üçün günlüyü her şeyi idi.onun düşünceleri deyirdi ki insana dert danışılmaz amma bir vərəqə her şeyini yazarsan cavab verməz amma sirin onun birkə qalar həç kimə demez taki sən yenidən oxuyana qeder

" Bu gün anamı çox kədərli gördüm bitkin görünürdü yazıq anam mənə göre hər gün bir çox qadının paltarların dikir ah..ahh...qorxuram ona bir şey olmasına amma o da mənə bir şey olmasınan qorxur  xəstəliyim onu çox qorxuzurdu hər an ölə bilerdim onun gözü qarşısında can vermək off... həç vaxt istəmədiyim bir şəydi ...Sənə mən həç vaxt xoşbəxt bir günümü yazmamışam amma həç ele günümdə olmayib ki ..mən inanıram hər şey gözəl olacaqına ,məndə xoşbəxt olacam, məndə bir gün ölmə qorxusunu yaşamayacam,

Əyaqa qalxıb yenidən otağdan çıxmışdım anamın yanlna gedib oturmuşdum sözə başlayacaqdım ki öksürməyə başladım dayanmadan öksürürdüm nefesim çatnırdı çiyarlarım ağrıyırdı Anam pis omuşdu qacaraq yanıma gelmişdim danışmaqa çalışsamda olmurdu öksürəyim dayanmırdı gözlərim sulanırdı ağrı artmışdı anidən qan kusmuşdum  diqqətlə anama baxırdım yazıq anam qorxmuşdu ağlayaraq menə sarıldı

-Sənə həç nə olmayacaq qızım anan səni qurtaracaq bu heyatan ..

Anamın bu sözlərinə anlam verə bilməmişdim maraq ilə
-Bu nəcə olacaq ana ..mən..

Sözümü kəsib danışmaqa başladı
-Hər şey bitti qizim mən düşündüm sən bələ heyat yaşamaqı haqq etmirsən sağalacaqsan sən aməliyyat olacaqsan ...

Anam nə danışırdı axı - Bu imkənsızdı bizim pulumuz yoxdu ...

-Olacaq çətin olacaq amma bizdə haqq etdiyimiz heyatı yaşayacıq .Sən sehər bir qadınla gedeceksən O...o ..səni bir adama satacaq...çetində olsa demişdi xuraman xanım ağlamamaq üçün güçlə dayanmışdı qızını bir fahişə edirdi

Yasəmən anlamırdı anamın dediyi sözlər nə idi belə məni kimə satacaqdı? Dediyi o qadın kimdı? Ağlamaqa başlamışdım yoxsa .... meni bir fahişə edirdi düşüncələr məni boğurdu 
qışkıraraq-Məni fahişə edirsən?...

Cavab vermirdi sadəcə susub menə baxırdı .sesimi artraraq

-Cavab ver....Mən uşaq deyiləm meni fahişə edirsen ...sən necə anasan qızını pul üçün satırsan? Mən onsuzda ölürem məni tanımadıqım adamların yataqına salaraq sağaldaçaqsan?....

Yasəmənin dediyi sözlər qelbimə ox kimi batmışdı haqqlı idi amma mecburdum dayana bilmirdim anidən ona sert şillə vurmuşdum zerbeylə yərə yıxılmışdı...çətində olsa sözümü deməyə çalışırdım

-Həə səni fahişə edirəm ağla nə qədər ağlayırsan sabah səni gelib aparaçaqlar ..sözümü deyib otağıma daxıl olmuşdum ağlayaraq men belə olsun isteməzdim ...Qadına zenq edib hər şeyi danışmışdım ....

Ağlayaraq yavaşca ayaqa qalxmışdım göz yaşlarımı silib otaqıma keçmişdim düşündükcə dəli olurdum mən fahişə ola biməzdim Məni anam bilə bilə satır pul üçün namusun satır canım yanırdı ölmək isteyirdim .Atam heyata olsaydı içazə verməzdi mən nə gunah işləmişəm bunları yaşayırdım Axı saat çox gəc idi ağlamağdan gözlerim qızarmışdı səhərən açılmaqına çox qalmışdı yorulmuşdum amma fikirləşməktən yata bilmirdim gözlərim yumulurdu yataqıma uzanıb gözləeimi yumuşdum ve beləcə .....sehər açılmışdı məni zorla qeyindirib hazır etmişdi yalvarırdım amma həç vecinə bələ deyildi qapı döyülürdü anam qacaraq açmışdı meni zorla evdən çıxartmışdılar ağlayaraq son sözlerimi dedim ...

-Ana yalvarıram etmə bunu.....