Takık -1 (DÜZENLENİYOR)

Lavin

"Lavin olmak güzel olacak"
"Yada boncuk"
Güldük ikimizde.
"Şu emir nasıl takıntılım tanımıyorum ben onu"
"Seni hep görüyormuş işte"
"Tamam"
"Kural 1 boncuk asla aşık olma"
"Aşıksam"
"Söyle ve o sana aşıksa onunla olabilirsin"
"Çağan sensin"
"Ben mi? Komik bir şaka değil lavin"
"Cittiyim ben"
Yanağına yumuşak bir öpücük bıraktım.
Oda benimkine.
Biri beni arkamdan dürttü arkamı döndüğümde takık vardı.
"Lavindi adın demek"
"Yumruk yetmemiş artısını istiyorsun sanırım takık"
"Bak lavin erkek olsaydın işin bitmişti"
"Şş sen bitiririm diyorsun beni öylemi?"
"Erkek olsaydın"
"Sıkıyosa vur  güya erkeğim diye düşün vur,vuramazsın çünkü erkek olmakla alakası yok benimle var"
Gülümsedi.Çağan'a kaçamak bir bakış attığımda emiri öldürecekmiş gibi bakıyordu.
Uff takık uff.
Geri emire döndüm.
Salak manyak takık gülüyordu,yakışıklıydı,hemde çok,ne diyorum ben ahh!
Takık fısıltıyla söyledi.
"Bu aşkınız yalan neden olduğunu öğrenmek istiyorsan yarın lanu lokantaya gel"
Böyle dedi ve gitti.
"Ben eve giriyorum artık"
"Görüşürüz"
Eve girdiğimde televizyonu açıp izledim sonra bi baktım göksu arıyor.
"Canımmmmmmmmmm lavinimmmmmmmmm"
"Artık alışıcaksın"
Gülüştük.
Kapı çaldı gecenin 12'si olduğundan şasırdım.Göksuya kapı çalıyor sonra ararım diye kapattım.Çağan'dır diye düşünüp kapıyı açtım.
Hızla emir içeri girdi ve kanepeye oturdu.
"En sevdiğim program!"
"Gene mi sen?"
"Beklediğin kişi değilim demek."
"Kalk şurdan"
Birden ayağa kalktı.Karşımda durdu.
"Çağan yaratığı senin gibilerle gezmez"
"Ne demeye çalışıyorsun sen?"
"Şunu,aşıkınız yalan"
Gözlerim dolmuştu.
"Neden? Çünkü çağan şerefsizinin paraya ihtiyacı vardı.Hepsi bir idda."
Ağlıyordum,hiç olmadığı kadar çok.
"Lavin sakin ol"
Çığlık atarak.Bunu bana yapamaz diyordum.Şuan kendimde değildim.
Çağanın evine gidiyordum.
Emir beni durdurup kendine çevirdi ve beni kucağına aldı.
Sonrasını hatırlamıyorum.Uyandığımda bambaşka bir evdeydim sanırım takığın eviydi.
Emir pijamalarıyla odaya girdi.
"Uyanmıssın be sonunda hadi okula"
"Karışma bana"
Karşısına geçtim.
"Bana biri karışamaz"
Hemen evden çıktım.Hayatımda hayal kırıklıkları istemiyordum artık hemde hiç değişicektim  ben artık lavindim!
Çağan'ın evine gittim.
Kapıyı açtığında direk içeri girdim.
"Noluyor nil?"
"Ben artık nil değilim!Lavinim ben!"
"Yoksa?"
"EVET CANIM ÖĞRENDİM VE BANA ARTIK KİMSE KARIŞAMICAK KIRAMICAK!"
Delirmiş gibiydim belki ama bunun hesabını vericektim.
"Nasıl bir şey istersin şundan başlıyalım"
Yüzüne yumruk attım yere yığıldı dövmeye devam ettim.Yüzü kanlar içindeydi öylece bırakıp gittim.
Emiri aradım.
"Emir evine geliyorum konuşmam gerek"
Telefonu kapattım.
Eve geldiğimde kapıyı açtı bende masaya yöneldim.
"Bana yardım edermisin?"
"Sana her konuda yardım ederim"
"Anlaştık,şimdi benim adım nil değil artık lavin artık değişicem ve beni kimse ezemicek"
"İzin vermem"
Öylece birbirimize baktık.Bana çok aşıktı.
Hemen sımsıkı sarıldım ona.
"Değişmek istiyorsun demek?"
Başımı salladım.
"Aynı evde kalıcağız,yeni okul,simsiyah kıyafetler,dövmeler,yeni ev,telefon,adamlar"
"Bunların hepsini nasıl yapıcaksın gerek yok"
"Benim için çocuk oyuncağı.Hadi gel"
Arabasına bindik yarım saat sonrada bir alışveriş merkezine geldik.
Mağazaya girerken bir kız bana çarpıp ne kadar çirkin dedi.
Kolundan sımsıkı tuttum.
"Kime demiştin fıstık"
"Ne fıstığı be imdatt!"
"Tamam ağlama kokoş ama bir dahakine kime ne dediğine dikkat et"
Mağazaya girdik.
"İyisin"
"Neyse lavin şimdi sana uygun şeyler bakalım."
Her aldığımız şey siyahtı hemde her şey.
"Beni takip et"
Emirin çok güzel dövmeleri vardı.
Kolunda aslan,boynunda dur bir dakika!Lavin yazıyordu!
"Emir dur"
"Ne oldu"
"Boynunda lavin yazıyor"
Gülümsedi.
"Sende emir yazdır."
"Takık yazdırırım"
Güldü ve takip etmeye devam ettim.
Küçük bir odaya geldik dövmeciydi burası.
Kadın "Lavin"
Tiksintiyle baktığımda emir adının lale olduğunu söyledi.
"Ne isterdin lavin?"
Emir küçük koltuğa geçip telefonuyla uğraşıyordu.
"Boynuma emir yazdır"
"Sana öneride bulanayım şimdi şöyle bir şey olabilir emir yazdırırım,koluna kurukafa diğer koluna'da kurt çizeyim istersen lavin"
"Uyar"
Yapmaya başladı neden bilmiyorum ama yaparken birşey hissetmedim
Çağan'ın sözleri aklıma geldi ve gözlerim doldu.Kırmızı olmuşlardı.
"Lavin hiç ağlıcak birine benzemiyorsun bitti hadi"
Emir,"O yüzden ağlamıyor lale sus"
"Sana kimin ağlıcak birine benziceğine gösterebilirim"
Korktu.
Emir beni çıkardı.
"Sakinleş biraz"
Gözlerimden yaşlar akarken sarıldım ona.
"Hadi al giy bunları.Kabin şurda."
Kabine gittim dapdar siyah pantolon,simsiyah tişort,boynuma çağan yazan uzun kolye'yi taktım tişörtün içine attım sadece ipi gözüküyordu.Ayakkabılarımda simsiyahtı.Kabul etmeliyimki korkunç gözüküyordum dövmelerim yüzündende.
"Lavin ben emin değilim"
"Ne için"
"Değişmen konusunda"
"Sana karşı asla değişmem emir ateş"
Güldü.
"Yeni telefonun al içinde adamlarının telefon numaraları var göksunun ve benim"
Saçım simsiyah ve dümdüzdü.Emir oynamaya başladı.
"Sağol"
"Önemli değil şimdi okul zamanı"
Arabayla gitmedik çünkü okul yakındı.
Kapıdan girdiğimizde bu kim diye bakıyordu herkez.
Bir erkek bana bilerek çarptı.Gidiyorduki seslendim.
"Şş baksana bi"
Baktı.
"Noldu mal"
Mal? Öylemi?
"Kime dedin?"
"Beynin yok tabii kime dediğimi
anlamıyorsun"
"Kimin beyni yok gösteriyim sana"
Yumruğu yapıştırdım yerde oluncada tekme attım.
"Desene tekrar hadi!"
Yerde boğuluyordu kapşonlu kapşonunu açtığımda oydu.