~GERÇEKTEN ÇOK SEVDİM!~

116 18 11
                                    

~~~
Batuhan ile sessiz geçen bir yolculuğun ardından eve gelmiştik . Küçükkenki zenginliğini koruyordu . Tek başına kalmasına rağmen kocamandı evi .
Kapıyı açınca onu beklemeden içeri girdim . Oda arkamdan geldi .
" Aç mısın ? " Batu'ya boş boş bakıp kafamı salladım . Yemek mi yapacaktı bana ?
" Bende açım , o zaman yemekte yapta yiyelim ! Mutfak orada " diyip eli ile arkamda ki kapıyı işaret etti . Ardından koltuğa oturup televizyon izlemeye başladı .
" Geri zekalı !" diye söylendim kendi kendime .
"Ne bekliyordun ki ? Koskoca Batuhan o , bana yemek mi yapacak ?"
" Seni duyuyorum Defne ! "
" Aptallık bende ! Niye geliyorsun ki buraya ? Git Eren'in yanında kal işte !"
" Eren'ine başlatma beni Defne ! " Bağırması ile yerimden sıçradım resmen .
" Ne bağırıyorsun be ! Yalan mı ?!'
Yerinden kalkıp kolundan tuttuğu gibi yukarı çıkarmaya başladı .
" Kolum acıyor Batuhan ! Bırak beni !"
"Odan burası ! Bir süre gözüme görünme sakın ! "Beni kapısını açtığı odaya fırlatırken
" Aptal ! " diye söylendi .
" Batuhan !" diye bağırdım ama duymayıp kapıyı kapattı .
" Neden yapıyorsun bunu ? Neden bu kadar kırıyorsun kalbimi ?" Kapının arkasına oturup , ağladım ağlayabildiğim kadar .
Bu kadar severken , bunu hak etmiyordum ben !

~~~ BATUHAN ~~~

Bir de geçmiş karşıma " Kalsana Eren'in yanında " diyor !
Sikerim ama ben o Eren'i ! Benim Defne'm ile yani evde , aynı ortamda , beraber !
Düşüncesi bile deli ediyor beni !
Ben onu bu kadar severken , bu kadar aşıkken nasıl karşımda böyle kelimeler edebiliyor !?
Çok kırdım değil mi onu ?
Çok kırdım ...
Bir insan ne kadar severse o kadar kırarmış.
Ve ben çok sevdim . Gerçekten çok sevdim !
~~~

ÇOCUKLUK AŞKIM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin