İLK AŞK

~11~

Bütün gece uyuyamadım, içim sanki öfke ve hüzün doluydu tamam öfkeyi anladimda hüzün niçin vardı galiba neden olduğunu biliyorum gözümü her kapattığımda karşıma hala onların o sahnesi geliyodu aklıma evet adını bile söylemekten öğrendiğim sahne veya o anda üzüldüğüm sahne her gözümü kapattığımda karşıma geliyodu ve hala unutamamıştım artık nasıl bi etki bıraktıysa bende sabaha kadar uyumamıştım en son gözlerimi kapattığımda saat 5 e geliyodu yatağımdan kalkıp balkona çıktım güneş yeni doğmaya başlıyodu buda çok güzel bi manzarayı ortaya çıkartıyodu ve insanın içini huzur dolduruyodu ama benim içim kan ağlıyordu nedenmi hala o çocuğu sevdiğimi kabullenmek istemiyorum zaten ben onu sevsem ne yazarki ben sıradan bi kızım onun gözünde onun bi oyuncağıyım resmen, kolumdaki saate baktım 07:02 ydi okul saati geliyodu bile zaman ne çabuk geçmişti öyle neyse hemen giyinmem lazım.1 saat sonra hazırdım çantamı alıp hemen anneme görünmeden evden çıktım saat daha erkendi okul bile açılmamıştı yani tabi ben sıkıntıdan artık yoksa bu gün okulumu assam..evet evet okulu asıyım zaten efeyi ziyarete gitmeliyim. Efelerin evine doğru yürümeye başladım bi 10 dakikaya gelmişimdir acaba okula gitmismidir yok ya saçmalama derin zaten çocuk okulu asıcak yer arıyo bide bıçaklanmış halde neyse artık giriyim kapıyı çaldığımda bi süre bekledim ama açan olmadı tekar tekrar ve tekrar çaldım tabi bunları ard arda çaldım öle bekliye bekliye değil içerden hafif bi bağırma duyuluyodu "geldim bee çatlama"
Kapıyı efe açtı ve karşısında beni gördüğü için ilk önce bi afalladı "şişt bekçi çekilde içeri girem" onu hafif iterek içeri girdim tabi çocuğun kaslarından geçilmediği için zor girdim oda kapıyı kapatıp arkamdan geldi "okula gitmedinmi" o ne biçim soru ya "ah efe karşında olduğuma gore okula gitmedim körmüsün olum ya ay pardon yanlışlıkla dedim" ağzımı tuttum oda bana gülerek baktı "alıştım artık" ikimizde güldük "sen neden ayaktasın yatman lazım" "çok sıkıcı" "valla benim böyle bi şansım olsa bütün gün uyurdum" "ama ben sen değilim" "ne bu laf sokmalaradamı başladık pardon başladın!" "Pardon" "neyse sanırım annen bana çok kızgın korkudan kadının yüzüne bakamıyorum" "korkmaa bişey yapmaz annem" eminmisin kadın bana hastanede öldürücem seni bakışı atıyodu efeyi koltuğa yattıttırmıştım sonunda ve mutfağa gittim ıııı acaba napsam tencerelere mal mal baktım ve sonunda çorba yapmaya karar verdim hemen telefonumun ekran kilidini açtım ve googlede girdim çorba nasıl yapılır diyerek ara butonuna bastım hemen birsürü site çıktı karşıma ve bi tane siteye girdim ordan tarifi okuyarak yapmaya çalıştım ve sonunda 1 saat sonra çorba anca olmuştu bi kaşık alip çorbanın tadına baktım güzeldi yani idare eder işte bir kaseye çabayı koydum yaninada kaşık hepsinide tepsiye koyup yavaş ve dikkatli adımlarla efenin yattığı koltuğa ilerledim "efee sana bi süprizim var!" A a a efe uyumuş ki ama tepsiyi masanın üstüne koyup efeyi dürttüm ama uyanmadı en sonunda uyanmıştı ama 3 4 kere dürtmemle Uyanışıda aynı şu şekilde "ya ne var yaa ne dürtüyosun" "hadi kalk efe uyuya kalmışsın burda" "ya ben uyumuyomki gözlerimi dinlendiriyom"
"Hehe gözlerinde öle diyo zaten,ya kalksanaa" öyle uyanmıştı salak efe çorbasını bi güzel içti galiba beğenmişti çorbasını bitirdi ve bende tapsiyi alarak mutfaga gittim kaselerin üstüne su tutup makineye koydum efenin yanına gittim çocuk yoktu "haydaaa efe nereye kayboldun şimdi bak şimdiden söyliyim beni korkutucak olursan çok fena olur ona göre yaralı maralı demem yapıştırirım ağzının ortasına" evde bağırarak konuşuyodum efenin duyması için bi zahmet duysun bütün odaları aramaya çıktım ama kimsecikler yoktu mutfaga baktım ordada yoktu acaba bahçeyemi çıkmıştı yani dışarı çıkmış olamaz yani bahçeye çıktı. Bahçeye doğru ilerledim bahcenin diger tarafindan konuşma sesleri geliyodu ve tabi bende merak ediyodum yavaş adımlarla duvarın oraya doğru ilerledim iyiki duvar vardı sesi endişeli gibi geliyodu kesin bana yakalanmamak için sürekli etrafa bakıyordu " bana bak sakın bu işi mahvetme.. ya tamam zaten derin benden sonra hemen oraya gelir merak etme... hadi kapatmam lazım ben seni aramadan sakın beni arama!" Ne.. neyden bahsediyo bu çocuk ne işi ve ben nereye gidicekmişim... Eyvah efe geliyo bari kapının oraya geçiyimde buraya yeni geldim zannetsin ah çok zekiyim yine :D