Forget the rules ~ Louis Tomlinson ~ dutch

~hoofdstuk 5

Hellowa!

Eerst eventjes OH GOD AL 1K READS EN MEER DAN 100 VOTES THANK YOU

Sorry mensen die dit hoofdstuk al gelezen hebben maar steeds op magische wijze gaat heel mijn hoofdstuk na een paar uur door elkaar en verdwijnt de helft dus sorry :(

Voor de mensen die al gevote hadden zouden jullie dat misschien weer willen doen zodat ik mijn votes terug heb *puppy face * alvast bedankt (:

Vanaf nu zal het een beetje duidelijk worden waarom het boek Forget the rules heet want daar was nog niet veel van te merken,maar de volgende hoofdstukken zal het wel te merken zijn!

Enjoy!

-------------------------------------------------------------------------------

Louis p.o.v

Ik zit net in een leuk gesprek met Sam tot haar gsm af gaat.Ik zie Sam haar gsm nemen en met een gefronste blik naar haar scherm kijken. Maar dat is niet voor lang ze trekt stilletjes aan wit weg en laat haar gsm uit haar handen vallen. Ze blijft een beetje voor haar uitstaren zonder maar 1 kik te geven. Ik ga naar haar toe en wuif voor haar gezicht."Sam,Sam hallo." Ze doet nog niets. Ik neem haar vast en schud haar lichtjes door elkaar."Sam gaat het?" Vraag ik terwijl ik haar nog door elkaar schud. Ineens is ze terug in de realiteit en omhelst me en begint te huilen. "Dit kan niet waar zijn." Snikt ze zacht. "Wat kan niet waar zijn?" Zeg ik terwijl ik over haar rug wrijf. Ze maakt haar los uit de omhelsing en neemt haar gsm. Ze komt naar me toe gelopen en geeft de gsm aan mij. "Lees zelf maar." zegt ze terwijl ze naast me komt staan om nog een keer mee te lezen. Ik kijk naar het schermpje en zie dat het een bericht van Nick is. Het eerste wat in me opkomt is waarom kan hij Sam nou niet gerust laten? Maar als ik verder lees merk ik dat dit bericht niet alleen voor Sam bestemd is maar voor ons beide. Als ik het berichtje verder lees snap ik waarom Sam net zo deed. Dit is belachelijk. Wat scheelt er met hem. Kan die ons nu niet gewoon gerust laten? Wat hebben we zelfs ooit fout gedaan? dit een nog honderd andere vragen spoken door mijn hoofd. " Wat bezield hem toch?" zeg ik geërgerd. "Ik wou dat ik het wist." Zegt Sam. Sam begint te ijsberen door de woonkamer. "Wat doen we nu?" vraagt ze terwijl ze zucht. "We moeten gewoon bij elkaar blijven en zorgen dat die ons niks kan doen." zeg ik alsof het simpel is. "Hoe kan dat nu je zit met de band." oh ja juist zo makkelijk is het dus toch niet. "Ja maar lees je het niet goed als één van ons alleen is gaan we eraan." "Dan zorgen we toch dat één van onze vrienden bij ons is." zegt Sam. Oke dat kan ook maar Nick is tot zoveel in staat als je weet dat hij gewoon naar me geschoten heeft omdat we een kleine ruzie hadden."Sam,Nick is tot zoveel in staat en dat weet jij ook we kunnen beter niemand anders hier mee lastig vallen anders brengen wij hun ook nog in gevaar." zeg ik terwijl ik terug ga zitten. "Oke dat is waar we kunnen misschien beter bij elkaar blijven maar hoe ga je het dan doen met de band?" vraagt ze terwijl ze naast me komt zitten. "Daar verzin ik nog wel iets op." zeg ik."Oke maar hoe wil je dit nu gaan aanpakken?" vraagt Sam. Ineens komt er iets in me op “Ben je alleen thuis dit weekend?” vraag ik terwijl ik naar haar kijk. “Ja waarom?” vraagt ze terwijl ze een wenkbrauw omhoog doet. “Zou ik hier kunnen blijven slapen?Dan kunnen we samen bedenken wat we kunnen doen.” Zeg ik. “Oh ja dat is wel een goed idee , maar je hebt geen spullen.” zegt ze. “kan ik iets van je vader lenen?” vraag ik en kijk haar meet een pruillipje aan haar. “Oh god nee Louis geen pruillipjes trekken daar kan ik niet tegen.” Zegt Sam terwijl ze zelf ook een pruil lipje trekt. “Haha nu doe je het zelf.” Zeg ik grinnikend. “Ja en dat zie ik toch zelf niet.” Zegt ze lachend. “ Haha oke maar mag ik nu wat spullen lenen please?” vraag ik dit keer zonder pruillipje. “Haha ja kom maar mee naar boven dan zoeken we wat uit.” Ik sta op en ik loop met haar mee naar boven.