Forget the rules ~ Louis Tomlinson ~ dutch

~hoofdstuk 10

Heee!

Eerste snelle update yeeey (:

We zitten al aan hoofdstuk 10!

Enjoy!

Sam p.o.v.

Ik loop naar Louis en ga naast hem staan. “Wat heb je?” Vraag ik aan Louis. “Weer een brief zoals gewoonlijk.” Zegt hij terwijl hij de brief voor mijn gezicht houdt. “Zou er in staan wat we met de spullen moeten doen?” Vraag ik terwijl ik de brief naar beneden duw omdat ik Louis niet kan aankijken omdat de brief voor mijn gezicht is. “Misschien wel laten hem maar open doen.” Zegt Louis terwijl hij de brief opent. Louis neemt de brief uit de envelop en begint voor te lezen.

Beste Sam en Louis,

Als jullie deze brief lezen denk ik dat je de opdracht heb uitgevoerd.

Jullie kunnen de spullen hier achter laten.

Ik hoop dat jullie bij de volgende opdracht ook zo goed meewerken.

Als jullie dat niet doen weet je zelf wat er kan gebeuren.

Volgende opdracht volgt nog.

Nick

Louis sluit de brief weer en stopt hem terug in de envelop. “Oke dus spullen hier achter laten.” Zeg ik. “Ja ik zou ze gewoon op de plaats leggen waar de envelop lag.” Zegt Louis terwijl hij zich naar me toe draait. “Ja dat is misschien het beste.” Zeg ik en leg de spullen op de plaats waar de envelop lag. “Wat moet hij eingenlijk met die spullen?” Vraag ik aan Louis. “Als ik het wist ik had het je zo vertelt Sam.” Zegt Louis grinnekend. “Ohja sorry te weinig geslapen.” Zeg ik terwijl ik een beetje rood wordt van schaamte. “Haha maakt niet uit Sam.” Zegt hij terwijl hij me en speelse duw geeft. “He duw me niet.” Zeg ik nep boos. “Oh wordt om Sametje hier een beetje boos van.” Zegt Louis met een veel te hoog stemmetje. “Ja.” Zeg ik nog steeds nep boos. “Ik kan je snel laten lachen hoor.” Zegt Louis die gevaarlijk dichtbij komt. “Louis wat ga je doen?” Zeg ik terwijl ik een stap naar achter neem. “Ik zei het toch net je laten lachen.” Zegt Louis en hij neemt weer een stap naar voren. Onze Lichamen staan tegen elkaar aan. Hij komt met zijn hoofd dichterbij en fractie van een seconde denk ik dat hij me wilt zoenen. Maar dat doet hij toch niet en komt met zijn lippen bij mijn oor. “kietel dood.” Fluister hij in mijn oor. Voor ik wat kan doen begint hij met te kietelen. Ik begin luid op te lachen en probeer Louis te stoppen. “Serieus Louis Ik ben geen kleuter meer.” Zegt ik tijdens het lachen. “Maar het helpt wel.” Zegt hij terwijl hij verder doet. “Louis please stop.” Zeg ik. “Ik weet het niet.” Zegt Louis en stopt niets. “Kom op Lou please?” Zeg ik en begin naar achter te wandelen voor het te kunnen laten stoppen maar hij wandelt gewoon mee. Nog geen minuut later lig ik op de grond omdat ik viel over iets. “Zie je nu wat er van komt Louis.” Die ondertussen gestopt is. “Haha jaa ik zie het en het is nog grappig ook.” zegt Louis lachend. “Louis dat is het niet help me even recht ik moet naar school.” Zeg ik en steek mijn hand uit naar Louis. Louis trekt me omhoog en we lopen terug naar de auto. “Louis vind je ook niet dat we precies in een of andere serie zitten van tv.” Vraag ik aan hem. Louis draait naar me toe en lacht. “Nu je het zegt het lijkt er wel op wij die bedreigt worden en opdrachten doen zonder reden.” Zegt hij. “Ja het is allemaal zo eng.” Zeg ik. “Misschien is dit wel een verborgen camera programma.” Zegt Louis die om zich heen kijkt. “Stel je voor dan mogen ze snel stoppen want zo grappig is het niet.” Zeg ik terwijl we het bos uitlopen. Louis lacht en stapt de auto in, ik volg zijn voorbeeld en stap ook in. “Weetje eingenlijk moeten we Nick dankbaar zijn.” Zegt Louis. “Huh wat hoezo?” Zeg ik terwijl ik Louis aanstaar. “Anders had ik deze leuke meid nooit leren kennen.” Zegt Louis terwijl hij naar me knipoogt. Ik glimlach naar hem en hij start de auto en rijdt richting school.