ölüm ruhtan çıksın ruh serbest kalsın...

240 12 2
                                    

sabah uyandim. annemlerle birlikte normal bir kahvalti yaptik. karar vermistim annemlere gorduklerimi soyleyecektim. annem bulasiklari yikarken yanina gittim.

-anne sana birsey soyleyecegim.

-soyle alix. dedi. o anda bana birseyler oldu. aniden yere dustum kendimi tuhaf hissediyordum. birden kendimi kontrol edemez hale geldim. sonra kosarak evden ciktim. koye dogru kosmaya basladim. o korkunc evin onunde durdum. iceriye giriyordum. hayir kendime hakim olamiyordum. kapian iceri girer girmez o korkunc manzarayla karsilastim. kadinin elleri kollari zincirli arkasinda ki yaratiklar kadini kirbacliyordu. kadin beni gordugunde birseyler soylemeye basladi.

-"ölüm ruhtan çıksın. ruh serbest kalsın."

kadin surekli bunlari soyluyordu. ve ben birden yere yigildim. kadin bana kitapliktaki kavanozu isaret ediyordu. ama ben kendime gelmistim. o kadini dinlemeden korkuyla disari ciktim. ve eve dogru kosmaya basladim. eve geldigimde herkes kapida beni bekliyordu.

babam :

-nerdesin sen alix !

- şeyy...

koşarak odama çıktım. 2 haftadır ki başıma gelmeyen kalmadı. odama çıkar çıkmaz kendimi yatağa attım. ve olanları düşünmeye başladım. bir fısıltı duydum.

-buraya gel... kavanozu aç...

ne şimdi gerçekten deliriyordum.

cinlerin mekanıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin